به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  میراث غذایی در ایران مثل گره‌های یک فرش زربافت ابریشمی است، نمی‌توانید بگویید که خوزستان بهترین است یا سیستان و بلوچستان بدترین، هر جایی در ایران فرهنگ، غذا و سوغات مخصوص خود را دارد، هرچند تاکنون گام‌های زیادی برای به رخ کشیدن میراث غذایی ایران برداشته شده، اما هنوز فرهنگ غذایی، سوغات، شیرینی‌ها و به طور کلی میراث غذایی در بسیاری از شهر‌های ایران ناشناخته باقی مانده است.

خیلی اشتباه است اگر فکر کنیم که تمام جذابیت سفر به بازدید از جاذبه‌های تاریخی وفرهنگی محدود می‌شود، درست است که باید در طول سفر از جاده لذت برد و از معاشرت با مردم محلی و تماشای فرهنگ و آداب و رسوم آن‌ها و خرید سوغاتی و یادگاری غافل نشد، اما امتحان کردن غذا‌های محلی به تنهایی می‌تواند هدف یک سفر باشد.

ژاپن در سال ۲۰۱۲ غذایی به نام «واشوکو» را به فهرست میراث فرهنگی جهان در یونسکو پیشنهاد داد و استدلال خود را درباره این پیشنهاد چنین عنوان کرد که خوراک و پخت و پز ژاپنی در انطباق با محیط طبیعی بوده و همیشه با احترام به طبیعت توسعه یافته است، اما در این میان میراث غذایی استان‌های مختلف ایران با وجود تنوع بسیار بالا و منحصر به فرد بودن بسیاری از غذا‌ها و شیرینی ها، نه تنها در یونسکو پذیرفته نشده بلکه حتی هنوز در رستوران‌ها و شیرینی فروشی‌های داخلی هم حضور محسوسی ندارد.

تجربه «ته چین گرمساری» در ماه رمضان

یکی از جا‌هایی که نه تنها میراث غذایی آن، بلکه جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی اش نادیده گرفته شده و چندان به آن پرداخته نمی‌شود، «گرمسار» است.

منطقه‌ای در غرب استان سمنان و ۹۵ کیلومتری تهران که به خربزه‌های شیرین و صاداراتی، محصولات لبنی خالص، انار و رب انارش معروف است و گلیم بافی اش هم طرفداران زیادی در بازار‌های جهانی دارد و به دلیل جاذبه‌های زیادی همچون کوه اژدها، کویر ریگ جن، قله کلرز، تونل نمکی گرمسار، امامزاده سلطان شاه نظر و کاروانسرای قصر بهرام گردشگران زیادی را به سمت خود می‌کشاند.

در رژیم غذایی مردم گرمسار، غذایی سنتی و محلی تهیه و طبخ می‌شود که به ته‌چین (ترچین) گوشت گرمسار شهرت یافته، در واقع این غذا نوعی چلو گوشت بومی با طعمی لذیذ و شگفت‌انگیز است که شیوه طبخ متفاوتی دارد و شما می‌توانید در این روز‌ها که در خانه مانده‌اید و ماه مبارک رمضان هم از راه رسیده سحر یا افطار، خودتان را به یک غذای محلی و بومی دعوت کنید و مهمان طعم‌ها و رنگ‌ها در این غذا شوید.

برای تهیه این غذا گوشت سردست گوسفند را به صورت تکه‌های بزرگ برش داده و در ظرفی بزرگ با پیاز خورد شده، گوجه فرنگی، سیب زمینی حلقه شده و ادویه‌هایی همچون دارچین، نمک، فلفل، زردچوبه، هل و گرد غوره فراوان به همراه نصف لیوان روغن مخلوط می‌کنند.

به برنج در حال جوش به مقدار دلخواه رشته پلویی اضافه می‌کنند، ته قابلمه را روغن و زعفران زده و سیب زمینی می‌چینند و سپس یک سوم برنج و رشته را ریخته و تمام مواد را روی برنج می‌چینند، دوباره باقی برنج را اضافه کرده و روی آن زعفران می‌ریزند و به روش دم، برنج را طبخ می‌کنند.

در همسایگی گرمسار هم منطقه‌ای واقع شده که به شیرینی‌های خوشمزه اش معروف است، دهستانی به نام ایوانکِی که بیش از ۴ هزار سال قدمت دارد و به نام شاراکس شناخته می‌شده، اما به دلیل رفت و آمد زیاد دربار کیانیان بعد از مدتی به ایوان کِی (ایوانِ کِی خسرو و کِی کاووس) تغییر نام داد.

این شهر کوچک در مسیر جاده سنگ فرش ابریشم، قدیمی‌ترین و بزرگ‌ترین جاده سنگ فرش جهان قرار داشته و طی سال‌های اخیر وجود شهرک‌های صنعتی باعث گسترش آن شده و قله قوچ، منطقه گردشگری بهورد، کاروانسرای تاریخی ایوانکی، تپه حسن و ... از جاذبه‌های گردشگری آن به شمار می‌رود.

جایگزین‌هایی برای زولبیا و بامیه

شیرینی‌ها و نان‌های خانگی این منطقه عطر و طعم زیادی دارد که در میان آن‌ها می‌توان به حلوا جوز اشاره کرد، نوعی دسر یا شیرینی که با شیره انگور، آرد برنج و مغز گردو تهیه می‌شود و جزو لذیذ‌ترین و محبوب‌ترین حلوا‌ها با طعمی متفاوت است.

بُرساق و دستور قاضی هم از شیرینی‌های لذیذ و اصیل منطقه ایوانکی است که بسیار ساده و با مواد اندک تهیه می‌شود و می‌تواند در ماه رمضان جایگزین خوبی برای زولبیا و بامیه باشد، چرا که میزان قند مصنوعی در آن خیلی کمتر از سایر شیرینی هاست و به دلیل طبخ ساده، اما طعم هیجان انگیزی که دارد می‌توان آن را در لیست شیرینی‌های محبوب قرار داد.

پروانه مشیری درباره شیوه تهیه این شیرینی‌ها به خبرنگار فارس گفت: «این شیرینی محلی از سوغاتی‌های پرطرفدار ایوانکی هستند که به دلیل طبخ آسان و مواد اولیه ساده‌ای که دارد به راحتی می‌توان آن را در خانه تهیه کرد.»

وی افزود: «در تهیه بُرساق باید ۲ قاشق غذاخوری مایه خمیر را با یک لیوان آب مخلوط کرد و منتظر ماند تا مایه خمیر به عمل بیاید، سپس ۴ لیوان آرد الک شده را در ظرفی بزرگ ریخته و مایه آمده شده را به همراه یک لیوان روغن جامد به آن اضافه کرده و مخلوط می‌کنیم تا جایی که خمیر به دست نچسبد.

نیم ساعت به خمیر استراحت می‌دهیم و بعد به اندازه یک نارنگی کوچک از خمیر برداشته و به آن مدل می‌دهیم، در روغن سرخ می‌کنیم و پس از خنک شدن روی آن پودر قند می‌ریزیم و با پودر پسته تزئین می‌کنیم.»

مشیری ادامه داد: «تهیه دستور قاضی هم فقط به آرد و تخم مرغ نیاز دارد و فکر می‌کنم به دلیل مواد ساده و پخت ساده تر، انتخاب مناسبی برای سفره‌های افطار باشد.»

وی گفت: «برای تهیه این شیرینی هم دو عدد تخم مرغ را در ظرفی شکسته و آرد را تا جایی که خمیر لطیف و نرمی به ما بدهد اضافه می‌کنیم، این خمیر نیاز به استراحت ندارد، به همین جهت بلافاصله کف میز کار را آردپاشی کرده و خمیر را با وردنه پهن می‌کنیم و با چاقو برش‌های نامنظم می‌دهیم، در روغن سرخ می‌کنیم و روی آن پودر قند می‌ریزیم.»

با توجه به اینکه امروزه گردشگری غذا به یکی از جاذبه‌های گردشگری مورد توجه تبدیل شده، اگر بعد از کرونا مسافر گرمسار شدید، در کنار گشت و گذار و بازدید از جاذبه‌های تاریخی این استان، کامتان را مهمان چشیدن غذا‌های محلی کنید و برای سوغات هم به سراغ شیرینی‌های محلی ایوانکی بروید.

منبع: فارس

انتهای پیام/