به گزارش خبرنگار صنعت، تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، طلای سفید واژه ای بود که چندین سال پیش به پنبه می گفتند، محصولی که باعث رونق اقتصادی کشور شده بود اما به مرور زمان این طلا جایگاه خود را از دست داد.
پنبه یکی از اصلی ترین مواد در تولید کالاست، از لباس و پوشاک گرفته تا فرش های دست بافت همه از پنبه استفاده می کنند اما متاسفانه تولید این کالا رو به فراموشی است.
به گفته کارشناسان صنعت نساجی، این صنعت مدت های زیادیست که به بیماری لاعلاج عقب ماندگی از توسعه دچار شده، اما آنطور که کارشناسان میگویند اگر امروز فرصت حضور فعال در صنعت طراحی مد و پوشاک را از دست بدهد، باید برای همیشه با این صنعت خداحافظی کند.
برای حمایت از تولید داخل باید بتوانیم در تولید کوچک ترین کالا تقویت شویم اما زمانی که سری به بازارهای سطح شهر می زنیم انواع اقسام پوشاک خارجی را در بازار می بینیم، مسئله ای که بیشتر به چشم میآید مطلوب نبودن کیفیت و جنس پارچهها و همچنین فقدان طراحیهای مناسب و راضی کننده آنهاست. اگرهم لباسی هر دو فاکتور را داشته باشد، قیمت بالایی خواهد داشت.
صنعت نساجی ایران و همتای ترک آن تا همین چند دهه پیش وضعیتی تقریبا مشابه یکدیگر داشتند. حتی در دورههایی صنعت نساجی ایران بسیار جلوتر از رقیب خود در کشور همسایه بود. با این حال وضعیت اقتصادی ایران و ترکیه طی ۳۰ سال اخیر و سیر تحول صنعت نساجی و پوشاک این دو کشور طی این مدت، سبب شد تا ترکیه از ایران در این صنعت جلو بیفتد.
آنطور که کارشناسان میگویند، یکی از عوامل تأثیرگذار در توسعه صنعت نساجی و پوشاک ترکیه توجه ویژه دولت به این صنعت و افزایش سرمایه گذاری در این بخش بوده است.
محمدجعفر شهلایی نژاد رئیس انجمن صنایع نساجی ایران در گفتوگو با خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، درخصوص تولید پنبه و نخ در کشور، گفت: در کشور توانایی این را داریم که بتوانیم به خودکفایی کامل در تولید پنبه و نخ برسیم اما این امر نیاز به حمایت صد در صدی دولت دارد.
او بیان کرد: کیفیت پنبه های ایرانی خیلی بهتر از نمونه خارجی آن است که باید دولت از تولید این کالا بیشتر حمایت کند. از هند و ازبکستان بیشترین پنبه و نخ را وارد می کردیم که اکنون به دلیل کرونا مرزها بسته شده و این مراودات کاهش یافته است.
رئیس انجمن صنایع نساجی ایران تشریح کرد: آمریکا یکی از بزرگترین و بهترین تولید کننده پنبه و نخ در جهان است چرا که به کشاورزان خود سوبسید می دهد. در ایران باید دید که هدف تولید چیست؟ وزارت جهاد کشاورزی اکنون کمباین ندارد که همین امر مشکلاتی ایجاد کرده است.
شهلایی نژاد با اشاره به شهرهای تولید پنبه در کشور، بیان کرد: بیشترین میزان تولید پنبه در شهرهای شمالی و خراسان شمالی رخ میدهد. پنبه مغان بهترین نوع پنبه بود، اما به دلیل اینکه مقداری تیره بود مورد استقبال قرار نگرفت، اما بیشترین میزان تولید را دارد به طوری که به جای ۷۰۰ کیلو ۴ تن پنبه تولید میکند.
او ادامه داد: در گذشته سالیانه ۱۸۰ هزار تن پنبه تولید میکردیم که علاوه بر رفع نیاز داخل صادرات پنبه هم داشتیم به همین دلیل به آن طلای سفید میگفتند، اما به مرور زمان این تولید به ۱۵۰ هزار تن رسید که دیگر صادراتی هم نداریم که حتی واردات هم داریم.
رئیس انجمن صنایع نساجی ایران تشریح کرد: باید از کشاورز حمایت شود تا شاهد افزایش تولید این کالاهای با ارزش باشیم. در تمام دنیا وزنه بزرگ حمایت سمت دولت است و در هیچ کجای دنیا کارخانه تولید پنبه را تعطیل نمیکنند. تولید پنبه امسال ۶۰ هزار تن بود که ۴ تا ۵ تن آن برای پوشاک اختصاص مییابد.
مجید نامی نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک در گفت و گو با خبرنگار صنعت، تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان اینکه حجم نقدینگی مورد نیاز صنعت نسبت به ۴ سال گذشته ۳ تا ۵ برابر شده است، افزود: این اتفاق باعث افزایش قیمت تمام شده تولیدات داخلی شده است.
نایب رئیس اتحادیه تولید و صادرات نساجی و پوشاک با اشاره به ممنوعیت واردات رسمی پوشاک به کشور گفت: در حال حاضر قاچاق پوشاک به کشور صورت میگیرد و تولیدکنندگان داخلی باید با کالاهای قاچاق رقابت کنند.
به گفته نامی، مواد اولیه مورد نیاز صنعت پوشاک از جمله نخ پلیاستر و الیاف پلیاستر عمدتاً وارداتی است که با افزایش نرخ ارز، صنایع پتروشیمی نیز قیمت این مواد را برای کارخانجات افزایش دادهاند. این افزایش قیمت حتی در مورد نخ و الیاف پلیاستر که صادرات زیادی دارند نیز اتفاق افتاده است.
او همچنین با بیان اینکه حجم واردات رسمی پوشاک به کشور ۶۰ میلیون دلار است، گفت: حجم قاچاق پوشاک حدود ۲ میلیارد و ۶۰۰ میلیون دلار برآورد میشود. در سال جدید تأمین مواد اولیه صنایع نساجی و پوشاک با مشکل مواجه هستند.
نامی تشریح کرد: در حال حاضر مراحل ثبت سفارش و تخصیص ارز برای مواد اولیه و ماشینآلات صنعت نساجی خیلی دشوار است و این مشکل باعث افزایش قیمت مواد اولیه تولید پوشاک شده است.
او افزود: برای مثال قیمت جهانی نخ پنبه، سه دلار است و با هزینه عوارض، حقوق گمرکی و حمل و نقل در نهایت به چهار دلار میرسد که به نرخ نیمایی حداکثر باید ۳۸ هزار تومان به دست مصرف کننده برسد؛ اما در بازار ۵۸ هزار تومان فروخته میشود که باید بدانیم علت آن چیست.
حسین آقا کوچکی رئیس اتحادیه پیراهن فروشان در گفت وگو با خبرنگار صنعت، تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره قاچاق پوشاک، اظهار کرد: پوشاک، از جمله تولیداتی بوده که قاچاق آن به کشور، با کاهش مناسبی مواجه بوده است.
رئیس اتحادیه پیراهن فروشان با اشاره به اینکه در گذشته ۲۵ تا ۳۰ درصد پوشاک، تولیدات خارجی بوده است، اظهار کرد: هم اکنون بیشتر تولیدات ما داخلی است و خوشبختانه تولیدکنندگان توانسته اند مواد اولیه خود را تامین کنند، این در حالی است که به نسبت، تولیدات داخل به مراتب کمتر شده است.
بیشتر بخوانید: بازار پوشاک در رکود بسر میبرد/ صادرات پیراهن به کشورهای همسایه
آقاکوچکی با اشاره به اینکه شرایط اقتصادی موجود باعث شده که بسیاری از برندها (نشانههای تجاری) نتوانند کالاهای خود را به کشور وارد کنند اظهار کرد: این امر باعث شده که بسیاری از نمایندگی های فروش این نام های تجاری بصورت نیمه تعطیل فعالیت کنند.
رئیس اتحادیه پیراهن فروشان با اشاره به اینکه نساجی، از جمله صنایع با قدرت و دارای تاریخچهای پر افتخار در صنعت کشورمان است، تصریح کرد: به همین دلیل، به این صنعت، توجه ویژهای شده است و حتی این امر سبب شد تا احیای صنعت نساجی در دستور کار وزارت صمت، قرار گیرد.
به گفته آقاکوچکی، در تامین پوشاک از جمله نخ و پارچه با مشکل مواجه بوده ایم، اما خوشبختانه تولیدکنندگان توانستند مشکلات را مرتفع کنند.
رئیس اتحادیه پیراهن فروشان با اشاره به اینکه میزان تولیدات هر کشوری عامل مهمی در تعیین رونق اقتصادی آن محسوب میشود، افزود: این امر باعث میشود که سهم این بخش با نگاه صادرات محور افزایش یابد. هم اکنون پوشاک به کشورهایی همچون ترکیه و عراق صادر میشود.
هرچند مصرف محصولات نساجی و پوشاک رابطه مستقیمی با درآمد سرانه مردم یک کشور و قدرت خرید آنها دارد، اما بررسیها از بازار داخلی نشان میدهد تنوع و ارزانی پوشاک خارجی اعم از وارداتی و قاچاق نسبت تولیدات مشابه داخلی عامل گرایش مصرف کنندهها به خرید این کالاهاست.
صنعت طراحی مد و لباس، صنعتی است که کمتر مورد توجه قرار گرفته در حالی که امروزه بسیاری از برندهای مطرح دنیا، تولید رابه کشورهای دیگر سپرده و به برندسازی و طراحی روی آورده اند.
انتهای پیام/