به گزارش خبرنگار  حوزه تئاتر  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، , جشنواره تئاتر فجر از مهم ترین رویدادهای هنری و تئاتری است که هر ساله با حضور هنرمندان تئاتر از سراسر کشور برگزار می شود. حال با وجود شیوع بیماری کرونا و ایجاد شرایط خاص در کشور بسیاری از رویدادهای مهم لغو و یا به زمان دیگری موکول می شود.

برگزاری دوره سی و نهم جشنواره تئاتر فجر هم از مسائلی است که ذهن بسیاری از هنرمندان را به خود مشغول کرده است. البته مشخص نیست تا زمان برگزاری جشنواره کشور از بیماری پاک می شود یا خیر اما باید زودتر از زمان مقرر برای آن برنامه ریزی کرد. از طرفی دیگر مسئله ای که این روزها دغدغه و سوال بسیاری از هنرمندان شده, بازگشایی سالن های تئاتر است که البته مشخص نیست بازگشایی سالن های تئاتر در ایام بیماری بتواند کمکی به هنرمندان کند یا خیر.

سمیه مهری بازیگر و کارگردان تئاتر در این خصوص در گفت و گو با خبرنگار  باشگاه خبرنگاران جوان،گفت: شکی در این مسئله نیست که جشنواره بین المللی تئاتر فجر نقش مهم و اساسی در روندفعالیت‌های هنری گرو‌های تئاتری و هنری دارد و برگزار نشدن جشنوار‌ها آسیب به سزایی به پیکره‌ی تئاتر خواهد زد, اما برگزار شدن یا نشدن آن در شرایط غیر قابل پیش بینی این روز‌ها خود مسئله‌ی بزرگی است.به دلیل اینکه ممکن است با گرم شدن هوا در دوره خفته بیماری قرار گیریم حال در شهریور و مهر ماه ما مجدد بحران حضور این مهمان ناخوانده را خواهیم داشت و اصلا نمی شود با جان آدم‌ها بازی کرد چه عوامل ساخت یک اثر نمایشی و چه تماشاچیان فهیمی که قرار است به تماشای یک اثر بنشینند.

وی افزود: از طرفی هم می شود تمهیداتی برای این مسئله اندیشید, مثلا گرفتن تست کرونا از عوامل یک اثر ,محدود کردن تعداد تماشاچی ها,فاصله گذاری اجرا‌ها و ضد عفونی روزانه سالن ها.اما باز هم با همه این شرایط اجرای تئاتر با محدودیت‌های خاصی مواجه می شود,از جمله محدود شدن میزان سن‌ها و فاصله بین بازیگران که خود یک نوع جدید و نوینی از تئاتر است چرا که همیشه می توان در بحران‌ها  به خلق سبک‌های جدید اجرایی امیدوار بود.

مهری با اشاره به اینکه بازگشایی سالن‌ها هم که این روز‌ها بحث اساسی همه‌ی گروه است، بیان کرد: خصوصا سالن‌های خصوصی که الان چیزی حدود سه ماه از تعطیلی آن‌ها می‌گذرد و همه این سالن‌ها باید به صاحب ملک کرایه بدهند و ازطرفی هم نهایتا در اوج گرما آن‌ها هم برای دوماه باز باشند. آیا در این دو ماه می‌توان کرایه یک ساله یک سالن تامین شود؟ آیا مردم می‌توانند با خیال راحت به سالن بیایند؟ سالن‌های خصوصی که ظرفیت ٦٠ نفره دارند با سی نفر می‌توانند مخارج یک گروه و اجرا را تامین کنند؟ آیا اسپانسر و تهیه کنندای در این شرایط پشت کاری را خواهند گرفت؟ قطعا اگر اجرای روی صحنه برود نه تنها با شکست مواجه می‌شود بلکه خطرناک هم خواهد بود.

او ادامه داد:مسئله جدی این است که چرا یک جلسه توجیهی بین اهالی تئاتر و مالکین سالن‌ها و برگزار کننده‌های جشنواره‌ها گذاشته نمی‌شود؟ تا حداقل این خانواده‌ی چند هزار نفری تکلیف خود را بدانند و از این سر درگمی خارج شوند شاید حداقل بتوانند برای خرج و مخارج خود برنامه ریزی کنند و دست به کار دیگری بزنند. خیلی از دوستان و دانشجویان هنری بلاتکلیف تمدید قرارداد منازل مسکونی‌شان هستند. درست است این بحران برای اولین بار در دنیا همه گیر شده، اما بلاتکلیفی که دولت و دست اندر کاران هنری برای اهالیش درست کرده اند ,بدتر است.

مهری با اشاره به اینکه مدام تاریخ‌هایی برای باز شدن سالن‌ها اعلام می‌شود، اما هیچ منبع موثقی آن را تایید نمی‌کند، بیان کرد: تمهیداتی برای آن وجود ندارد و این بلاتکلیفی و سر در گمی آسیب جدی تری را برای هنرمندان رقم می‌زند و در میان این شرایط ناگهان فراخوان جشنواره‌ها همه چیز را عادی جلو می‌دهد و هنرمندان به فکر تمرین برای شرکت در جشنواره می‌کنند که در این شرایط واقعا خطرناک است. کاش یه نفر برای رضای خدا هم شده تکلیف ما را مشخص کند , آیا شروع به کار کنیم یا خیر ؟ آیا برای سال جدید برنامه ریزی کنیم یا خیر ؟

انتهای پیام/