بهروز رادمنش مدیرعامل تعاونی زنبورداران اندیمشک و حومه در گفتوگو با خبرنگار گروه استانهای باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: با توجه به تحقق شعار جهش تولید در سال ۹۹ که به اعتقاد پرورش دهندگان زنبورعسل و تولیدکننده عسل، موم، بره موم، ژله رویال، گرده گل، زهر زنبور که همگی دارای خواص درمانی بوده و به ویژه در شرایط موجود ویروس کرونا که مصرف فرآوردههای زنبورعسل از اهمیت ویژهای برخوردار است، ولی این نهاد و صنف در شرایط بحرانی به سر میبرد.
او افزود: مهمتر از تولیدات زنبور عسل، نقش بسزای این حشره در افزایش بهره وری و محصولات کشاورزی بوسیله گرده افشانی و اشتغال مستقیم بیش از ۵۰۰ نفر با مدیریت بیش از ۵۰ هزار فروند کلنی زنبورعسل در شهرستان اندیمشک است که مستلزم حمایت همه جانبه از این قشر تولیدکننده بهترین و سالمترین ماده غذایی است.
رادمنش بیان کرد: جهش تولید زمانی اتفاق میافتد که ضمن حفظ اشتغال شاهد افزایش آن و ارتقای کیفیت و کاهش هزینههای تولیدات نیز باشیم.
مدیرعامل تعاونی زنبورداران اندیمشک با اشاره به مشکلات این قشر اظهار داشت: مشکلات عمده زنبورداران با رعایت اولویت؛ کمبود شکر، فروش عسل (بازاریابی) و بیمه است. مسئله بیمه و تاخیر در پرداخت خسارت، هزینههای کمرشکن و سرسام آور حمل، تهیه دارو، ابزار و سایر مایحتاج از بازار آزاد، پرنده زنبورخوار، مشکلات اسکان و ... از حداقل مشکلات این قشر محروم هستند.
بهروز رادمنش بیشترین زمان مصرف شکر را اسفند، فروردین و اردیبهشت برای تغذیه نوزاد و جمعیت سازی برای تولید عسل بیشتر با کیفیت بالاتر و در نتیجه افزایش بهره وری دانست و تصریح کرد: از سهمیه شکر شهرستان اندیمشک که به نسبت تعداد کلنی باید حدود حداقل ۲۰۰ تن باشد تنها ۳۸ هزار و ۵۰۰ کیلوگرم تحویل داده شده و صنعت، معدن و تجارت استان خوزستان از اختصاص سهمیه ممانعت میکند.
مدیرعامل تعاونی زنبورداران اندیمشک در خصوص پیگیریهای انجام شده اذعان داشت: مکاتبات لازم با جهاد کشاورزی و فرمانداری نیز انجام شده و علی رغم پیگیریهای مستمر در شهرستان و زحمات امین کریمی مدیرعامل اتحادیه زنبورداران خوزستان و مساعدت جهاد کشاورزی استان، مشکل همچنان پا برجاست و زنبورداران این شهرستان با مشکلات جدی مواجه هستند.
او در پایان گفت: آیا سزاوار است زنبورداران خوزستان با وجود بیشترین شرکتهای تولید شکر در استان از این نهاده محروم باشند و ما شاهد ارسال سهمیه شکر از خوزستان به سایر استانها باشیم؟ آیا این «تبعیض و بی عدالتی» در توزیع نهاد شکر بجز رها کردن این حرفه و بیکار شدن عدهای تولید کننده در سال جهش تولید، نتیجه دیگری خواهد داشت؟ احوال زنبورداری که پول شکر آزاد ندارد و زنبورهایش در حال تلف شدن هستند و در آمدش فقط زنبورداری است را چه کسی درک میکند؟
انتهای پیام/ن