مهرسا حسینی روانشناس خانواده و زوج درمانگر در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، درباره ازدواج با فردی که پیش از ازدواج با ما نامزد داشته است، اظهار کرد: دوران نامزدی دوره‌ای از زمان است که با وعده‌ی ازدواج شروع می‌شود و با عقد رسمی تمام می‌شود و فرد را آماده‌ی ورود به زندگی مشترک می‌کند.

حسینی با بیان اینکه در این دور ارتباط نامزد‌ها با یکدیگر بیشتر می‌شود و در این ارتباط بیشتر، شناخت افراد از یکدیگر عمق پیدا می‌کند، ادامه داد: در دوران نامزدی خانواده و دوستان فرد وارد رابطه می‌شوند و فرد قبل از ازدواج می‌تواند با آن‌ها آشنا شود. شناخت شبکه ارتباطی نامزد، شناخت خانواده‌ی نامزد و شناخت دوستان نامزد و بیرون رفتن با او این فرصت را فراهم می‌کند تا ما بتوانیم شناخت‌های قبلی خود را بازنگری کنیم، بتوانیم آینده‌ی خود را تا حدی ببینیم و برای زندگی مشترک آماده شویم. همانطور که مردم می‌گویند، مشت نمونه خروار است. دوران نامزدی هم تا حدودی نمونه‌ی دوران بلند مدت زندگی مشترک است.

این روانشناس با اشاره به اینکه نامزدی این فرصت را فراهم می‌کند که نه تنها فرد مقابل را بهتر بشناسیم بلکه از خانواده و شبکه‌ی دوستان و ارتباط‌های او نیز شناخت بیشتری کسب کنیم، تصریح کرد: در زمان نامزدی، ما این امکان را داریم که وارد خانواده‌ی فرد شویم، روابط خانوادگی و اعضای خانواده او را بشناسیم، به نحوه‌ی برخورد آن‌ها با یکدیگر و با خود تا حدودی پی ببریم، با دوستان نامزد خود آشنا شویم و ارتباطات نامزد خود را می‌بینیم و نسبت به آن‌ها شناخت بیشتری به دست می‌آوریم، علایم هشدار دهنده، بیشتر در معرض دید ما قرار می‌گیرند و ما می‌توانیم با شناخت بیشتر وارد ازدواج شویم.

بیشتر بخوانید: نقش هوش هیجانی در کنترل احساسات و رفتار 

وی با بیان اینکه معمولا وقتی از افراد سوال می‌شود که برای ازدواج موفق چه مواردی مهم است، یکی از موارد مهمی که از طرف اکثر افراد بیان می‌شود، تفاهم است، گفت: متاسفانه در میان مردم، اکثرا تفاهم با توافق اشتباه گرفته می‌شود. تفاهم یعنی فهم نزدیک به هم داشتن، اما توافق یعنی تلاش برای رسیدن به یک فهم مشترک. افرادی که باهم تفاهم دارند به راحتی باهم روزگار می‌گذرانند، ولی آن‌ها که باهم توافق کرده اند ممکن است در طول زمان به توافقات خود پایبند نباشند و از توافق خود عدول کنند؛ بنابراین تفاهم یک مفهوم کلی است که همان موضوعات گفتگوی قبل از ازدواج است.

حسینی بیان کرد: یکی از این موضوعات گذشته‌ی عاشقانه‌ی فرد و تجارب صمیمانه قبلی فرد است که شامل سوال در مورد زمان شروع رابطه، زمان پایان رابطه، چگونگی اتمام رابطه و این که آیا هنوز به او فکر می‌کنم یا او را می‌بینم و ... است. در این مورد نیازی نیست که جز به جز رابطه صمیمانه قبلی را برای فرد فعلی افشا کنید. موارد مهم در این موضوع شامل این موضوعات است که رابطه کی شروع شده و کی تمام شده و از زمان پایان تا الان چقدر زمان گذشته است و چرا رابطه‌ی قبلی تمام شده؟ و در حال حاضر احساسات و هیجانات مثبت یا حتی منفی وجود دارد یا نه؟ چرا که هیجانات منفی این است که فرد هنوز به عشق قبلی خود فکر می‌کند. همین حد سوال کردن کافی است. به قول معرف: هر راست نشاید گفت / جز راست نباید گفت.

این روانشناس اضافه کرد: در ایام نامزدی گذشته دو طرف هیچ ربطی به طرفین ندارد، آن چیزی را باید به طرف مقابل بگویید که از گذشته تا به حال آثارش باقیمانده باشد، مثلا نامزدی پر سر و صدا را که در گذشته جشن بزرگی داشته و بعد بهم خورده را باید حتما گفت.

وی بیان کرد: تجربه نشان داده کسی که پافشاری می‌کند که از گذشته ات بگو، خودش یک ریگی در کفش دارد؛ بنابراین اعتماد حکم یک فرزند را دارد که از اول آشنایی به دنیا می‌آید و نیاز به نگهداری دارد، هرجایی که ته دلت لرزید، یعنی اعتماد خوب شکل نگرفته، پس از اول درست انتخاب کن و بدان که هدف از ازدواج چیست؟ چرا الان؟ چرا این آدم؟ آن موقع سوالات مناسب‌تری به ذهنت می‌رسد.

حسینی خاطرنشان کرد: معمولا افراد همیشه فکر می‌کنند که می‌دانند چه چیزی برای دیگران خوب است و چون همیشه می‌دانند چه چیزی به صلاح دیگران است احساس می‌کنند رسالت دارند دیگران را به انجام رفتار‌هایی وادار کنند که خودشان می‌خواهند، یعنی زوج‌ها شروع می‌کنند به کنترل یکدیگر و یا اینکه تلاش می‌کنند از کنترل شدن توسط همسرشان فرار کنند.

انتهای پیام/