به گزارش خبرنگار حوزه آموزش و پرورش گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان، یادگیری و مطالعهی هدفمند نیز مانند بسیاری از فعالیتها و امور جاری نیازمند فراگیری و مهارت لازم است هم چنان که برای بهتر زیستن نیازمند به کسب مهارتهای زندگی اعم از تصمیم گیری، خلاقیت، کنترل خشم و... هستیم. برای بهتر و مؤثرتر آموختن مطالب باید خود را به علوم و فنون مربوطه مجهز کنیم، چرا که بهترین ساعات، روزهاو سالهای زندگی را به صورت رسمی و غیر رسمی درگیر آموزشگاه و آموختن هستیم.
هر دانش آموزی مایل است که مهارتهای خود را برای رسیدن به موفقیت تحصیلی بهبود بخشد. چرا که داشتن مهارتهای تحصیلی به دانش آموزان کمک میکند تا با بهره گیری ازدانش و مهارتهای تحصیلی توانایی خودشان را ارتقا بخشند و در نتیجه معدل درسی آنان بالاتر رود.
برنامه ریزی فعالیتی مستمر و منطقی است که در آن هم هدف و هم بهترین راه رسیدن به هدف تبیین شده است. اگربتوانید در زندگی تحصیلی خویش از یک برنامه ریزی مناسب تبعیت کنید و امور تحصیلی و روزمرهی خود را در قالب برنامهای از پیش تعیین شده تعریف کنید، نه تنها موفقیت تحصیلی شما تضمین میشود بلکه به فنونی دسترسی پیدا میکنید که میتواند سایر ابعاد شخصی و اجتماعی زندگی شما را تحت تأثیر قرار داده و ضریب آرامش و پیشرفت شما را در سایر عرصهها ارتقاء بخشد. نتایج سودمند برنامه ریزی که باید آن ها را بشناسید.
امروزه نیاز اصلی ما موفقیت درسی است. بنابراین برنامه ریزی به ما کمک میکند تا بهتر و سریعتر به هدف مان برسیم. در واقع میتوانیم با اصولی که در این زمینه یاد میگیریم راههای رسیدن به هر هدف و روشهای تأمین هر نیازی را شناسایی کرده و سرانجام با بهره گیری از یک برنامه مناسب به نتیجه برسیم.
بسیاری از ما گلایه میکنیم که تمرکز نداریم، یک درس را چندین بار میخوانیم ولی نمیتوانیم نتیجه بگیریم. یکی از مهمترین راههای افزایش تمرکز، برنامه ریزی است.
برنامه ریزی به ما کمک میکند تا افکارمان را منظم و آنها را اولویت بندی کرده و نحوهی رسیدن به آن اهداف و مقدار زمانی که قرار است به آن اختصاص دهیم را مشخص کنیم. بنابراین وقتی شما برنامه ریزی میکنید یعنی ذهن شلوغ خود را مرتب میکنید و به این ترتیب یک گام بسیار مهم در مسیر موفقیت تحصیلی خود برمی دارید.
اگر ما با برنامه ریزی پیش برویم دیگر دلیلی ندارد که نگران و مضطرب باشیم. فرد مضطرب معمولاً توانایی استفاده از تواناییها و آموختههای خود را از دست میدهد و حالتی در او ایجاد میشود که تعادل فیزیکی و روانی او متزلزل شده و نمیتواند روی موضوع خاصی مثل امتحان تمرکز کند. در نتیجه ترس و اضطراب او از نتیجهی امتحان و عواقب آن افزایش مییابد و دچار اضطراب میشود.
برنامه ریزی حاصل تلاش، مقاومت و ثمرهی فعل خواستن است. اگر از ارادهی قوی برخوردار نباشیم و نتوانیم در برابر عوامل تهدید کننده و در خواستهای وسوسه انگیز مقاومت کنیم، یقیناً نمیتوانیم موفق شویم. با برنامه ریزی کم کم یاد میگیریم که برای رسیدن به اهداف زندگی باید صبور باشیم و در برابر سختیها مقاومت و تمرین کنیم، چرا که برای به دست آوردن هر چیزی باید اراده و قدرت تصمیم گیری داشته باشیم.
بدون تردید ایمان به پیروزی و رسیدن به هدف انگیزهای بسیار قوی برای قدم نهادن در مسیر موفقیت است. فردی را تصور کنید که روی تکه چوبی در پهنهی اقیانوس رها شده و با مرگ دست و پنجه نرم میکند، اگراین فرد اندیشههای یأس آلود را به ذهن خود راه بدهد. قبل از آن که گرسنگی و تشنگی او را از پای در آورد مرده است و برعکس، کسی که روح بلندی دارد، به آینده امیدوار و به تواناییهای خود ایمان دارد. به خدا توکل و با سختیهای راه مبارزه میکند. خداوند نیز به این گونه افراد وعدهی کمک و پیروزی داده است.
یکی از ویژگیهای انسانهای موفق نظم در امور است. این سفارش در آموزههای دینی ما نیز بسیار تأکید شده است. انسان منظم یعنی انسانی که برنامه دارد، بنابراین برای انجام هر کاری زمان و مکان خاص در نظر دارد. نظم و انضباط میوهی شیرین برنامه ریزی است.
خود ارزیابی یعنی کمی ایستادن و بررسی کردن کاری که انجام داده ایم. این مهارت به ما کمک میکند تا به موقع به محاسن و مشکلات فعالیتی که انجام داده ایم، پی ببریم. درنهایت اگر لازم باشد برای افزایش بازدهی کار و کاهش مشکلات، تغییراتی در برنامه مان ایجاد کنیم. کسانی که اهل برنامه ریزی نیستند فرصتی برای بازبینی مسیر ندارند و بعضاً شکستها و مشکلات خود را به منابع بیرونی (دیگران) نسبت میدهند. مثلاً میگویند «فلان معلم بد درس میدهد»، «این چه مدرسهای است که حساب و کتاب ندارد»، «تقصیرخانواده ام است، اگر مرا به فلان مدرسه میفرستادند چنین و چنان میشد» یا «خدادوستم را لعنت کند که مرا از درس میاندازد».
در آموزههای دینی ما نیز محاسبه و ارزیابی از خود بسیار تأکید شده، مثلاً این که در پایان روز قبل از خوابیدن به کارهایی که در طول روز انجام داده اید فکرکنید و سعی کنید با شناسایی نقاط ضعف و قوت خود، برای فردا بهتر باشید.
وقت و زمان در زندگی، محدود و برگشت ناپذیر است. ما برای استفادهی نادرست از زمان ناگزیر به برنامه ریزی هستیم، چرا که اگر برای اوقات روزانهی خود برنامه نداشته باشیم به صورت غیر مستقیم پذیرفته ایم که «هرچه پیش آید خوش آید». بنابراین نداشتن برنامه و اتلاف وقت ارمغان این بی توجهی است.
برنامه ریزی به ما کمک میکند که ما از وقت خود بهتر استفاده کنیم و کارها در کنترل ما باشند. با برنامه ریزی شما زمان را ذخیره میکنید و میتوانید کارهای خود را با توجه به اولویت بندی انجام دهید. بعضیها فکر میکنند اگر بخواهند برنامه ریزی کنند زمان را از دست میدهند و کارهای شان انجام نمیشود، در حالی که دانشمندان معتقدند هشت دقیقه صرف زمان برای برنامه ریزی روزانه میتواند یک ساعت زمان را برای شما ذخیره کند.
انتهای پیام/