به گزارش خبرنگار حوزه سیاسیون گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، چندی پیش حجت الاسلام محمد قمی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی در صحن علنی مجلس سخنرانی کرد و درباره موضوعاتی چون نظارت بر محتوای فضای مجازی و مدیریت رسانهای بستر وب به ایراد سخن پرداخت. حجت الاسلام قمی پیش از این یکی از منتقدین جدی مدیریت و نظارت بر فضای مجازی و تولید محتوای سالم برای خانوادههای ایرانی بود .
براساس این گزارش، حواشی بسیاری پس از سخنرانی حجت الاسلام قمی ایجاد شد، برخی از مسئولان کشوری و فعالان رسانه جزو منتقدان اصلی او بودند و عدهای دیگر نیز کار خودشان را بر عهده دیگر نهاد فرهنگی و دولتی انداختند و شانه خالی کردند و حالا پس از چند روز و آرام شدن فضا علیه سازمان تبلیغات اسلامی، حجت الاسلام قمی با انتشار بخشی از سخنرانی خود در مجلس شورای اسلامی و تصاویری از سردار شهید حاج قاسم سلیمانی و محمد باقر قالیباف، در صفحه اینستاگرامی خود نوشت:
"گفتم یه ذره فضا آروم شه بعد بنویسم.
راست و حسینیش ما فرمایش امام راحل رو جدی گرفتیم که مجلس در راس امور است.وقت گذاشتن برای مرور و ژرفکاوی در مکتب امام برای همهمون لازمه.خصوصاً اونجایی که امام فرمودند تبلیغات در راس امور است. این نسل در عین شوخطبعی و طنازی، یاد گرفته جدّی باشه و هر مسالهی مهمی رو محکم اخذ کنه.
در ۲۰ماه گذشته از حدود ۱۳۰درخواست ملاقات نمایندههای عزیز مجلس استقبال کردهام و همچنین برای حضور در کمیسیونهای فرهنگی، آموزش و تحقیقات، تلفیق و فراکسیون روحانیت چندینبار به بهارستان رفتهام. بماند که هر بار ریخت و «معماری» ساختمان مجلس به تنهایی برای هجوم غصهی دیرینِ بیتوجهی به فرهنگ ایرانی-اسلامی به ذهنم کافی بوده. ما فرهنگ رو به تعبیر حضرتِ روحالله منشأ همهی خوشبختیها و بدبختیها میدونیم و درک کسانی از فرزندان معنوی امام که همه چیز را فقط و فقط از زاویهی دید صندلی قدرت تحلیل میکنند برامون دشواره.
این بار با موضوع «چالشهای فرهنگی کشور» دعوت شدم به صحبت در جلسهی علنی مجلس. یک سینه سخن موج میزند در دهان من به نمایندگی از دغدغهمندان فرهنگ. واقعش از حرف آقای قالیباف هم خوشحال شدم. معلوم شد هستند مسئولینی که حاضرند مخاطب بایدها شمرده شوند. گرچه حقیقتاً مخاطب عرایض بنده عمدتاً روسای قوا بودند و بعدش مجلس شورای اسلامی. واضح است که هر کس باید وظایف خود را تمام و کمال بپذیرد.
محمدباقر قالیباف رو دوست دارم. یک دلیلش علاقهی حاج قاسمه به او. یکیش هم جدیته که داره.نسل ما یاد گرفته رئیسی و جلیلی و قالیباف و احمدینژاد و رضایی و فتاح و ... رو دوست داشته باشه تا وقتی که سرباز و پای کار انقلابند و در عین حال یه دو جین انتقاد هم به هرکدوم وارد بدونه و وقت مطالبهگری هم تسامح رو روا ندونه.
دلم برای حاج قاسم تنگ شده. برای سیدحسن نصرالله هم. نمیدونم چرا توی مجلس میون اون همه روحانی دلسوز جای سیدحسن رو خالی میدیدم. خدا حفظش کنه برای آقا.
خیلی دلچسب بود وقتی تعداد زیادی آدمحسابی توی مجلس به مثابه عصارهی فضایل ملت میدیدم.دلم برای خیلیهاشون تنگ شده بود.اما راستش تعداد پایین ثبت نام عضویت در کمیسیون فرهنگی تلخ بود. اون هم بعد از تاکید آقا به اولویت فرهنگ و اقتصاد. به نظرم رسید حرفهای مهم رو باید در محضر مردم، با نمایندههای مردم طرح کرد برای چارهاندیشی.
لُبِّ عرض حقیر هم چند جمله بود؛ یکیش همین مظلومیت فرهنگ. دومیش آشفتگی اوضاع حکمرانی عرصهی فرهنگ. سومیش هم غصهی ندیدن گرهگشا و کار راهانداز بودن فرهنگ."
انتهای پیام/