به گزارش خبرنگار
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد،
درها باز شده هر وقت او بطلبد و بخواهی، دست دلت را می گیری و قدم زنان به به حرمش میرسی آن قدر آرامش بزرگی است که اگر فرسخها دور هم که باشی احساسش میکنی.
"این روزها هر وقت به
حرم مطهر رضوی مشرف میشوم، ابتدا عذرخواهی میکنم که حرم خلوت شده است، اما چارهای نداریم، ما حرم مطهر را اینگونه دوست نداریم و برای ما خوشایند نیست، ولی مسئولیت داریم و حضرت امام رضا (ع) روز قیامت از ما در خصوص اقداماتمان برای حفظ سلامت زائرانشان سوال خواهند کرد" اینها بخشی از سخنان بغض آلود حجت الاسلام مروی تولیت آستان قدس رضوی بود که به خاطر بسته شدن حرم، هم نوا شدن با دل میلیونها زائر و مجاور گفته شد.
حالا پس از ۷۰ روز دلتنگی حرم امام رضا با رعایت اصول و پروتکلهای بهداشتی باز شد و در حرمش توانستیم نفس بکشیم انگار رسیده بودیم به وصلی که حافظ میگفت:تا نیست غیبتی نبود لذت حضور...
به سراغ یک از خادمان حرم رضوی رفتم، خادم الرضا حمیدغلامی، با صورتی مهربان در حالیکه چوب دستی سبزش را در دست گرفته بود زائران را راهنمایی می کرد جلو رفتم و سلام کردم و از حال و هوای غربت حرم در روزهای تعطیلی پرسیدم.
با صدایی بغض آلود و اشک در چشم میگفت: ۷۰ روز نه، بگویید ۷۰۰ سال گذشت . حرم امام رضا (ع) با زائرانش صفا دارد، تعطیلی حرم تعطیلی زندگی ما بود، یکی از غمبارترین روزهایی بود که پشت سر گذاشتیم.
او میافزاید: رابطه ما و حرم آن قدر احساسی و عمیق بود که خودمان هم نمیدانستیم درها که بسته شد انگار از دریایی دور شدیم.
این خادم حرم رضوی ادامه میدهد: خدایا ! نمیدانم این نعمت بود تا قدر ولی نعمتت را بدانیم یا نقمت .. ولی هر چه بود دیگر ما را اینگونه امتحان نکن، دوری از حرم و حریم ولایتت برایمان سخت است. خدایا! ما ازبسته شدن دربهای حرم خاطره خوبی نداریم ما را یاد بقیع میاندازد یاد دلتنگیهای پشت دیوار بقیع، یاد اشکهای پنهان.
او بیان می کند: پیامهای دور و نزدیک زائران دل ما را آتش میزند زائران پیام میزدند" برای مریض مان دعا کنید" یا شخصی تماس گرفت و می گفت دارند پسرم را به اتاق عمل میبرند شما را به امام رضا (ع) گوشی را رو به سمت حرم امام رضا (ع) بگیرید تا صحبت کنم"
هرچند در بحث زیارت قرب و بعد مکانی شرط نیست و اگر رشته اتصال به ساحت ائمه معصومین (علیهم السلام) از هرکجای عالم انجام شود کارساز است.اما انگار ته دل آدم در گره خوردن دستان و رشته دلش از نزدیک به شبکههای ضریح مطهر اجابت را قطعی و حتمی میکند.
وقتی حرم باز شد دلمان قوت گرفت و روحیهای تازه یافتیم، وقتی زائران با اشک وارد حرم میشدند حال و هوای وصف نشدنی داشت که قابل توصیف نبود.
میلاد مبارک امام مهربانی ها
وقتی انسان غرق در نعمت است قدر آن را نمیداند و میشود مثل ماهی دور افتاده از آب؛ و حالا همه فهمیدیم در بحرانها چیزی کم داریم و آن عنایت خداست و توجه معصومین (علیهم السلام) .وقتی به حرمت نزدیک می شوم، از دست صیاد روزگار آهو صفت میدوم و خود را به آغوشی میاندازم مهربانتر از آغوش مادر و از آنجا بوی خدا میآید،چه کسی گفت که در عالم بالاست بهشت؟ دل من دید همینجاست، همین تکه دنیاست بهشت.
و حالا،پس از مدت ها؛ دلم کمی هوای لطیف می خواهد، دلم تو را می خواهد یا امام رضا (ع).
رضا جان! گلوى بغض کرده زائرانت، امروز به دنبال واژهاى است براى تبریک میلادت. کبوتران، به صف می نشینند تا یکى یکى رو به روى تو اداى احترام کنند.کبوتر دلم روانه حرمت می شود .
مشهد این روزها میزبان جشنی باشکوه است ، خیابانهای منتهی به حرم فصل اول این دلدادگی است که با همان چراغانیها حال و هوا را عوض میکند و شور وغوغایی به جان میاندازد.
آری! رستاخیز عشق است. زمین، به مهمانی آسمان می رود خوش آمدی ای هشتمین خورشیدولایت.
می خواهم در روز میلاد هشتمین اختر تابناک امامت و ولایت، معرفتی از جنس امام رضایی پیدا کنم تا عطر رضا(ع) بگیرم .
حجت الاسلام امین نیا کارشناس دینی می گوید: زیارت امام رضا (ع) فقط به مشهد آمدن نیست گاهی باید پای دلت را روانه کنی، گاهی باید فرسنگ ها راه را فراموش کنی و چشمانت را ببندی دست بر سینه بگذاری و با تمام عشقت بگوئی: السلام علیک یا علی بن موسی الرضا المرتضی
او می افزاید: در احادیث نقل شده است، هر کس امام رضا (علیه السلام) را زیارت کند، مانند آن است که خداوند را در عرش زیارت کرده باشد، به زائر حرم او ، ثواب هفتاد حج مقبول عطا میشود، گناهان گذشته و آینده زائر آمرزیده میشود، بهشت از برای او میشود.
هر کس به زیارت من بیاید من در سه جا به دیدن او میروم. هنگامی که کتابها (نامه اعمال) به دستهای راست و چپ داده میشود، در وقت نهادن اعمال در میزان و در هنگام عبور از صراط» به راستی چه سری در زیارت ائمه معصومین (علیهم السلام) نهفته است که خداوند تا بدین جایگاه به زائر اجر و ثواب عطا میکند.
آگاهی نسبت به امامی که توفیق زیارتش را پیدا کرده ایم، نقش مهمی در کسب فیوضات معنوی بیشتر دارد.
این کارشناس دینی با اشاره به اینکه زائر باید امام را واجب الطاعه بداند، ادامه می دهد: اگر زائر با این دید وارد حرم شود، خود را مطیع محض دستورات دینی که از طریق ائمه معصومین (ع) به ما رسیده است، میداند.
امین نیا بیان می کند: یک نوع دیگر از معرفت که در هنگام زیارت لازم است، معرفت زائر نسبت به خودش است و اینکه بداند با چه بار علمی و معنوی وارد حرم امام معصوم (ع) شده است.
او با بیان اینکه معرفت نسبت به نفس میتواند مانع از ارتکاب گناه و ایجاد حالت توبه و انابه در انسان شود، تصریح می کند: کسی که نسبت به خودش شناخت داشته باشد، در پیشگاه امام از گناهانی که مرتکب شده اظهار پشیمانی میکند.
این کارشناس دینی با انتقاد از افرادی که تنها انگیزه آنها از زیارت برآورده شدن نیازهای دنیوی است، تاکید می کند : برآورده شدن حاجت میتواند ثمره زیارت باشد، ولی هرگز نباید آن را به عنوان هدف زیارت ذکر کرد.
امین نیا اظهار می کند: کسی که امام را واجب الطاعه میداند، حتی اگر حوائج او برآورده نشود، ذرهای از محبت و ارادتش نسبت به امام رضا (ع) کم نمیشود، چرا که میداند امام نسبت به او مهربانتر از مادر است.
او می افزاید: کسی که معرفتش نسبت به امام همراه با یقین باشد، میداند امام سلام او را میشنود و پاسخ میدهد و در این صورت با دید بازتری به زیارت امام معصوم مشرف میشود و میداند که امام زنده و ناظر بر اعمال او است.
آداب معاشرت امام رضا(ع)
در عیون اخبار الرضا(ع) به نقل از ابراهیم بن عباس آمده است: هرگز ندیدم حضرت رضا(علیه السّلام )با سخن خود کسى را برنجاند و هرگز ندیدم سخن کسى را قطع کند تا او صحبت خود را تمام میکرد و هرگز محتاجى را رد نکرد بقدرى که قدرت داشت. هرگز پاهاى خود را مقابل کسى که نشسته بود دراز نمیکرد و نه تکیه میکرد در مقابل کسى که نشسته بود و هرگز غلامان خود را ناسزا نمیگفت و نه هرگز در موقع خنده قهقهه نمیزد خنده آن جناب تبسم بود.
در خلوت سفرهاش را میگستردند غلامان خود را بر سفره خویش مینشاند حتى دربانها و مهتر چهارپایان را.
در این ایامی که مردم با بیماری کرونا دست و پنجه نرم می کنند امام رضایی ها دست به کار شدند و کمک مومنانه شروع کردند کمک هایی که در هیج جای دنیا به این گستردگی نبود چون ما پیشوایانی داریم که الگوی ما هستند.
امام رضا (ع) و اطعام فقرا
در محاسن برقی نقل از معمر بن خلاد آمده است: هر وقت سفره براى حضرت رضا (علیه السلام) پهن می شود قدحى نزدیک ایشان میگذاشتند از هر غذائى بقدرى برمی داشت و در آن قدح میریخت بعد دستور میدادند به فقراء بدهند؛ بعد این آیه را می خواندند: "فلا اقتحم العقبة" سپس میفرمودند: خداوند میداند که همه مردم قدرت بنده آزاد کردن ندارند براى آنها راهى براى بهشت گشوده با غذا دادن به فقرا است.
گزارشگر: فاطمه غلامی
انتهای پیام// ف.غ