به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، در صورت بروز هرگونه علائم ترشح قرنیه، باید سریعاً به چشم پزشک مراجعه کنید. او معاینه کامل چشم را برای تعیین میزان آسیب دیدگی انجام می‌دهد. چشم پزشک بیشتر به دنبال این است که بفهمد این آسیب یک آسیب جزئی یا کامل است. برای این کار چشم پزشک ممکن است قطره‌های بی حسی را در چشم بریزد تا بتواند برای معاینه باز بماند. او همچنین ممکن است آزمایش لکه‌های چشم فلورسئین را انجام دهد. این تستی است که از رنگ نارنجی (فلورسئین) و یک نور آبی برای تعیین میزان آسیب به قرنیه می‌باشد. پس از این مرحله در صورت تشخیص نیاز به انجام پیوند قرنیه  می‌باشد.

بیشتر بخوانید

استفاده از عینک بهترین شیوه درمان قوز قرنیه

آناتومی چشم
پیوند قرنیه اغلب برای بازگرداندن بینایی به شخصی که دارای قرنیه آسیب دیده است، استفاده می‌شود. پیوند قرنیه همچنین ممکن است درد یا سایر علائم مرتبط با بیماری‌های قرنیه را تسکین دهد.

تعدادی از مشکلات چشم را می‌توان با پیوند قرنیه درمان کرد، از جمله:

قرنیه‌ای که به بیرون برآمدگی داشته باشد (کراتوکونوس)
دیستروفی فوکس
نازک شدن قرنیه
زخم قرنیه، ناشی از عفونت یا آسیب دیدگی
پوشاندن قرنیه
تورم قرنیه
زخم‌های قرنیه، از جمله مواردی که در اثر عفونت ایجاد می‌شود
عوارض ناشی از جراحی قبلی چشم
خطرات پیوند قرنیه
پیوند قرنیه روشی نسبتاً بی خطر است. با این وجود، خطرات و عوارضی مانند موارد زیر را به همراه دارد:

عفونت چشم
افزایش خطر تار شدگی لنز چشم (آب مروارید)
افزایش فشار در ناحیه چشم (گلوکوم)
مشکل در بخیه‌هایی که برای تأمین امنیت قرنیه اهدا کننده استفاده می‌شود
رد قرنیه
تورم قرنیه
خطرات پیوند قرنیه

چگونه برای این عمل جراحی آماده می‌شوید؟
قبل از عمل پیوند قرنیه، شما تحت این مراقبت‌ها خواهید بود:

معاینه دقیق چشم
چشم پزشک به دنبال تشخیص شرایطی است که ممکن است بعد از عمل باعث ایجاد عوارض شود.

اندازه گیری چشم شما
چشم پزشک تعیین می‌کند که چه اندازه به قرنیه اهدا کننده نیاز است.

مروری بر تمام دارو‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید
ممکن است لازم باشد قبل یا بعد از پیوند قرنیه، مصرف برخی از دارو‌های خاص یا مکمل‌ها را متوقف کنید.

درمان سایر مشکلات چشم
مشکلات نامربوط چشم مانند عفونت یا التهاب ممکن است احتمال موفقیت در پیوند قرنیه را کاهش دهد. چشم پزشک قبل از جراحی برای درمان این مشکلات تلاش خواهد کرد. پزشک شما درمورد آنچه در طول عمل انتظار دارید اتفاق بیفتد توضیح داده و خطرات این روش را توضیح می‌دهد.

یافتن اهدا کننده قرنیه برای پیوند قرنیه
بیشتر قرنیه‌های مورد استفاده در پیوند‌های قرنیه از اهدا کنندگان متوفی بدست می‌آیند. برخلاف اندام‌هایی مانند کبد و کلیه، افراد نیاز به پیوند قرنیه به طور کلی نیازی به تحمل انتظار طولانی ندارند. دلیل این امر این است که بسیاری از افراد بطور خاص درخواست می‌کنند که قرنیه‌های آن‌ها بعد از مرگ برای اهدا در دسترس باشد، مگر اینکه شرایط خاصی داشته باشند، بنابراین قرنیه‌های زیادی برای پیوند در دسترس هستند.

قرنیه ممکن است از اهداکنندگانی که شرایط مختلفی دارند، از جمله برخی شرایط خاص سیستم عصبی مرکزی، عفونت ها، و جراحی‌های قبلی چشم یا شرایط خاص چشم یا افرادی که به علت نامعلومی فوت می‌کنند، گرفته نشود.

انواع پیوند قرنیه
نوع پیوند قرنیه‌ای که به شما پیشنهاد می‌شود به قسمت‌هایی از قرنیه که باید تعویض شوند بستگی دارد. بیشتر عملیات پیوند قرنیه شامل پیوند کامل قرنیه است. اما پیشرفت‌های اخیر در فن آوری بدان معنی است که گاهی اوقات فقط پیوند بخشی از قرنیه ممکن است.

پیوند‌های کامل قرنیه
یک پیوند با ضخامت کامل، کراتوپلاستی یا پیوند قرنیه نافذ (PK) نامیده می‌شود. در طی انجام این روش، یک قطعه دایره‌ای از قرنیه آسیب دیده از مرکز چشم شما برداشته می‌شود و با قرنیه اهدا شده جایگزین می‌شود. در بیشتر موارد، از یک ابزار برش مدور (شبیه به دستگاه برش کوکی) به نام ترفین برای از بین بردن قرنیه آسیب دیده استفاده می‌شود. قرنیه جدید توسط بخیه‌های ریز و درشت نگه داشته شده است، که بعضی اوقات الگوی ستاره مانندی را در اطراف لبه‌ها تشکیل می‌دهند. ممکن است بعد از عمل بخیه‌ها بصورت ضعیفی دیده شوند.

این عمل ممکن است با بی حسی موضعی یا بی حسی عمومی انجام شود و معمولاً حدود ۴۵ دقیقه طول می‌کشد. اگر از بی حسی موضعی استفاده شود، نمی‌توانید در حین عمل از طریق چشم چیزی را ببینید، زیرا بی حسی به طور موقت عملکرد چشم را متوقف می‌کند. بیشتر افراد پس از پیوند کامل قرنیه مجبورند یک شب در بیمارستان بمانند.

پیوند‌های بخشی از قرنیه

به تازگی، تکنیک‌هایی کشف شده اند که امکان پیوند فقط قسمت‌هایی از قرنیه را دارند. این تکنیک‌ها برای همه افراد نیاز به پیوند قرنیه مناسب نیستند و می‌توانند مدت بیشتری طول بکشند، اما اغلب دارای زمان بهبودی سریع‌تر و عوارض کمتری هستند. بسته به اینکه کدام لایه از قرنیه پیوند شود، چندین روش مختلف وجود دارد که جراح شما ممکن است از آن استفاده کند. بطور کلی، این تکنیک‌ها را می‌توان در پیوند‌هایی که شامل قسمت جلوی قرنیه و آن‌هایی که قسمت پشتی را درگیر می‌کنند، تقسیم کرد.

بیشتر این روش‌ها با استفاده از ابزار‌های برش مانند ترفین انجام می‌شود، اگرچه بعضی اوقات از لیزر نیز استفاده می‌شود. این روش‌ها می‌توانند با استفاده از بی حسی موضعی یا عمومی انجام شوند و ممکن است شخص همان روز انجام عمل به منزل برود.

پیوند قسمت جلوی قرنیه
روش‌های اصلی برای پیوند قسمت‌های جلوی قرنیه عبارتند از:

کراتوپلاستی لاملار قدامی (ALK)
از بین بردن و جایگزینی لایه‌های بیرونی (جلویی) قرنیه
کراتوپلاستی لاملار قدام عمیق قدام (DALK)
از بین بردن و جایگزینی لایه‌های بیرونی و میانی قرنیه، لایه‌های داخلی (پشتی) دست نخورده باقی می‌مانند.

پیوند قسمت پشتی قرنیه
تکنیک‌های اصلی برای پیوند قسمت‌های عقب قرنیه عبارتند از:

کراتوپلاستی اندوتلیال سلب شده (Descemet (DSEK
جایگزینی پوشش داخلی قرنیه به همراه حدود ۲۰٪ بافت پشتی قرنیه (استروما قرنیه)
کراتوپلاستی اندوتلیال غشایی Descemet (DMEK

جایگزینی لایه داخلی سلول‌های قرنیه
این تکنیک‌ها باعث بهبود سریع‌تر بینایی می‌شوند و عوارض کمتری دارند. در هیچکدام از این روش‌ها از بخیه استفاده نمی‌شود. در عوض، بافت اهدا شده با استفاده از حباب موقت هوا در محل نگهداری می‌شود.

منبع:خبرگزاری سلامت

انتهای پیام/