به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، والدین باید به فرزندان خود اجازه دهند با بی‌حوصلگی‌های معمول روزانه روبرو شوند و بستری مهیا کنند تا کودک خودش بتواند به بهترین نحو ممکن آن را حل و فصل کند. مداخله بزرگسالان در این خصوص تنها راهی موقتی را در اختیار فرزندان قرار می‌دهد و در نهایت پس از مدت زمانی کوتاه باید مجدد با مشکل اولیه دست و پنجه نرم کنید.

"مامان حوصله‌ام سر رفته" این جمله برای اغلب پدر و مادر‌ها آشنا است. با اتمام سال تحصیلی و آغاز روز‌های بلند تابستان، حوصله بچه‌ها در آپارتمان‌های بدون حیاط خیلی زود سر می‌رود. این بی حوصلگی یکی از اصلی‌ترین چالش‌هایی است که والدین ممکن است روزانه صد‌ها بار با آن رو به رو شوند خصوصاً در این روز‌ها که همه‌گیری کرونا امکان خروج از منزل و گشت و گذار در خیابانها، مغازه و پارک‌ها را منتفی کرده است.

بر اساس مقاله‌ای بی‌حوصلگی و احساس خستگی بدون علت از جمله بزرگترین مشکلات بشر است که راه حل ویژه‌ای نیز برای آن وجود ندارد.

بی حوصلگی چیست و چرا حوصله‌مان سر می‌رود؟

بر اساس مطالعه‌ای از انجمن روانشناسی آمریکا، بی‌حوصلگی یک وضعیت روانی موقتی است که فرد در آن احساساتی ناخوشایند، بی‌علاقگی به اتمام کار‌های خود و همچنین مشکلاتی در زمینه حفظ تمرکز را تجربه می‌کند. بدین ترتیب با وجود آن که ممکن است چندین کار ناتمام یا عقب افتاده وجود داشته باشد، شخص تمایلی به انجام آن‌ها ندارد و نمی‌تواند ذهن خود را درگیر امر جدیدی کند.

در پژوهشی که توسط وب سایت سلامت محور Healthline Media, Inc. منتشر شده، علل مختلفی برای بی‌حوصلگی در کودکان خردسال عنوان شده است. کمبود استراحت کافی، فقدان تحریکات ذهنی، تغذیه نامناسب و یا تکرار بیش از حد در روتین روزانه از جمله مهم‌تریت علل بروز بی‌حوصلگی است.

همچنین با توجه به مطالعه‌ای که به تازگی توسط انتشارات سیج به چاپ رسیده است، کودکانی که حساسیت بیشتری نسبت به سیستم‌های پاداش دهی والدین مانند تمجید و تحسین کلامی دارند تا در وضعیت رضایت از خود قرار بگیرند، به طور مستقیم با ریسک بالاتر بی حوصلگی‌های مکرر و طولانی مدت رو به رو خواهند بود.

علاوه بر این محققان دانشگاه لیمرک ایرلند معتقد هستند که اساسی‌ترین دلیل بی حوصلگی در کودکان، تحریک کنندگی و انگیزه بخشی ضعیف فعالیت‌ها است. در واقع اگر کاری که ذهن کودک درگیر انجام آن شده است بیش از اندازه سخت یا ساده باشد و در عین حال مفهوم جالبی نداشته باشد، فرزندتان به سرعت خسته و بی حوصله خواهد شد.

در مطالعه‌ای دیگر از مجله روانشناسی کودکان می‌خوانیم که قدرت کنترل پایین فرزندان در زمینه‌های متفاوت نیز می‌تواند به بی حوصلگی در آن‌ها منجر شود. بر اساس یافته‌های این مطالعه دوره‌های ابتلا به بی‌حوصلگی در دانش آموزانی که فعالیت‌های اوقات فراغت آن‌ها توسط والدین برنامه‌ریزی می‌شد بسیار بالاتر از گروهی بود که خود مسئول تصمیم گیری در این مورد بودند.

مزایای بی حوصلگی در کودکان

طبق مقاله‌ای که به وسیله ناشر بین المللی اشپرینگر ساینس+بیزینس مدیا در اختیار جامعه علمی قرار گرفته است، بی حوصلگی‌های کودکانه همیشه هم بد نیست و در بسیاری از موارد می‌تواند به توسعه خلاقیت منتهی شود.

در این بررسی مشخص شد که شرکت کنندگان به دنبال مشارکت در فعالیتی خسته کننده، موفق به توسعه تفکری واقع گرایانه شدند. از جمله اصلی‌ترین تاثیرات این شیوه فکری می‌توان به پیشنهاد کاربرد‌های خلاقانه برای موارد مختلف، برقراری ارتباط میان ایده‌های به ظاهر نامربوط و همچنین ایده پردازی مبتکرانه اشاره کرد.

علاوه بر این در پژوهشی دیگر از آکادمی مدیریت، دو راه اصلی پیش روی شرکت کنندگان شامل کودکان خردسال و نوجوانان قرار داده شد تا به میل خود انتخاب کنند. آن‌ها مجاز بودند پیش از انجام یک پروژه خلاقانه، عملیاتی کسل کننده مانند مرتب کردن لوبیا بر اساس رنگ و یا یک فعالیت هنری جذاب را برگزینند. شرکت کنندگانی که مسیر اول را دنبال کردند در مقایسه با افراد گروه دوم، کیفیت و کمیت بهتری را از منظر ایده پردازی‌های بعدی نشان دادند و این بدین معناست که احساس بی حوصلگی همیشه هم بد نخواهد بود.

اما علت شکوفایی خلاقیت زمانی که فرد درگیر بی‌حوصلگی است، چیست؟ با توجه به مطالعه‌ای از مجله معتبر نیچر بی‌حوصلگی باعث می‌شود که کودک به طور فعال در طلب فرآیندی تحریک کننده برای مغز باشد و خلاقیت چالشی است که این نیاز را برآورده می‌کند. این احساس نه چندان خوشایند همچنین می‌تواند به تقویت تمرکز و توجه نیز کمک کند.

در حالی که به راحتی می‎توان بی‎حوصلگی بچه‌ها را برای مدت زمانی کوتاه توسط کنسول‌های بازی یا گوشی‌های هوشمند برطرف کرد، اما تحقیقات روانشناسان دانشگاه جانز هاپکینز ثابت کرده اند که چنین روش‌هایی در رفع کسالت روحی موثر نخواهند بود. بدین ترتیب تلاش برای سرگرم کردن کودکان بی‌حوصله با استفاده از دستگاه‌های الکترونیکی هوشمند، در اغلب موارد نتیجه مطلوبی به همراه نخواهد داشت.

شرکت بین المللی گروه تیلور و فرانسیس در یکی از مقالات انتشار یافته به نکته‌ای ساده، اما در عین حال مهم اشاره می‌کند. والدین باید به فرزندان خود اجازه دهند با بی‌حوصلگی‌های معمول روزانه روبرو شوند و بستری مهیا کنند تا کودک خودش بتواند به بهترین نحو ممکن آن را حل و فصل کند. مداخله بزرگسالان در این خصوص تنها راهی موقتی را در اختیار فرزندان قرار می‌دهد و در نهایت پس از مدت زمانی کوتاه باید مجدد با مشکل اولیه دست و پنجه نرم کنید.

پنج گام برای رفع بی‌حوصلگی

پیش از هر اقدامی نخست باید بپذیرید که اگر فرزندتان دچار بی‌حوصلگی شده است و نمی‌توانید او را سرگرم کنید، به هیچ عنوان گناهکار نیستید! به جای احساسات منفی که همگی نیز بی اساس و بی دلیل هستند، به راهکار‌های زیر فکر کرده و سطح اثر گذاری آن‌ها را در مورد کودک خود بررسی کنید. این روش‌ها توسط انجمن والدین و سلامت کودکان استرالیا پیشنهاد شده اند:

وضعیت خستگی و یا گرسنگی فرزندتان را پایش کنید. در واقع ممکن است علت احساس بی حوصلگی تنها کاهش سطح انرژی در اثر خواب کم و یا تغذیه نامناسب باشد.

با همکاری مستقیم فرزند خود اقدام به تهیه یک لیست روزانه کنید. بسیاری از والدین با توجه به مشغله‌های فراوان نمی‌توانند هر روز به نیاز‌های روانی کودکان توجه کنند؛ به همین دلیل توصیه می‌شود برنامه را به صورت هفتگی تدارک ببینید. اجزای این لیست می‌تواند طیف متنوعی را به خود اختصاص دهد و حتی شامل منوی غذایی نیز باشد.

باید خود را از هر نظر توجیه کنید و به خاطر داشته باشید که شما مسئول سرگرم کردن فرزندتان برای رهایی از دام بی‌حوصلگی نیستید. در صورتی که استقلال لازم و کافی به کودکان داده شود، آن‌ها می‌توانند به مرور زمان با توسعه یک سری منابع داخلی مانند خود تنظیمی و خلاقیت مشکل خود را با کسالت روحی برطرف کنند.

به فرزندتان آموزش دهید که دلیلی برای هراس از احساسات منفی معمولی از جمله بی‌حوصلگی وجود ندارد و بهترین کار رو به رو شدن با آن است. بی‌حوصلگی سیگنالی است که لزوم تغییر را به فرد نشان می‌دهد و می‌تواند در صورت استفاده درست به ایده پردازی و تمرین خلاقیت کمک کند.

به علائم و نشانه‌ها توجه کنید. گاهی اوقات کودک تنها تصور می‌کند بی‌حوصله است، اما واقعیت چیز دیگری است. بچه‌ها اغلب نمی‌دانند که باید از کجا شروع کنند و یا فعالیت مورد علاقه‌شان چیست. در چنین موقعیت‌هایی حضور والدین می‎تواند بسیار مفید باشد. به فرزندتان کمک کنید تا مسیر ویژه خود را بیابد.

منبع: سواد زندگی

انتهای پیام/