موریکونه از نگاه فیلمسازان مشهور جهان/ آهنگسازی که خلاقانه و زیبا می‌نواخت
آنیو موریکونه در نگاه بسیاری از هنرمندان و فیلمسازان جهان آهنگسازی توانمند و خلاق بود.
به گزارش خبرنگار حوزه موسیقی گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، به بهانه درگذشت انیو موریکونه پرکارترین آهنگساز سینمای جهان، به سراغ ارزیابی هنر او از سوی سینماگران و آهنگسازان جهان رفتیم. انیو موریکونه ایتالیایی به قدری در ساخت موسیقی تبحر داشت که به جای آنکه او برای فیلم موسیقی بسازد، فیلمساز روی موسیقی او فیلم می‌ساخت!
هانس زیمر، آهنگساز معروف آثار موسیقی فیلم جهان که برای بیش از ۱۵۰ فیلم موسیقی متن نوشته است، در صفحه توئیترش با قرار دادن عکسی دو نفره درباره موریکونه نوشت:
«من هیچ‌وقت قصد نداشتم آهنگساز فیلم شوم. انیو موریکونه و سرجو لئونه، کارگردان معروف ایتالیایی وسترن به من اجازه دادند تا جادوی آنان را تجربه کنم. انیو به من یاد داد که ساده‌ترین و خالص‌ترین ملودی، سخت‌ترین موسیقی است.»
زیمر، قبل از مرگ موریکونه نیز خلاقیت و بی‌مانندی او را ستایش کرده و گفته بود: «او به خوبی از سبک باخ و موتزارت استفاده و آن را با موسیقی خاص خود تلفیق می‌کند. او برای نخستین بار، گیتار الکتریک را به وسترن آورد. موسیقی موریکونه متعلق به خود اوست. موسیقی که هر فردی آن را به خاطر پیام متواضعانه‌اش و نغمه‌هایی زیبا و برخاسته از تکنیکی کامل در خلوت خود قبول می‌کند.»
موریکونه آهنگساز موسیقی معاصر و آثار حماسی بزرگ است
استیون اسپیلبرگ کارگردان معروف هالیوود هم درباره این هنرمند گفته بود: موسیقی «روزی روزگاری در غرب»، «روزی روزگاری در آمریکا» و «مأموریت» از بهترین آثار موریکونه است و من همواره آن‌ها را دوست داشته‌ام. آنچه به راستی از موریکونه پسندیدم آن است که باکی از نوشتن ملودی در او وجود نداشت.»
سرجیو لئونه کارگردان فیلم «خوب، بد، زشت» هم درباره او گفت: «همیشه موسیقى گویاتر از کلام است و همیشه گفته‌ام موریکونه بهترین فیلم‌نامه‌نویس من بوده است.»
رنه فلمینگ خواننده آمریکایی مشهور اُپرا، نیز درباره موریکونه اظهار کرد: «نه تنها صنعت موسیقی بلکه صنعت سینما نیز تا حد زیادی مدیون این آهنگساز استثنایی و برجسته است که توانسته در ژانر‌های بسیاری با صداقت و خلاقیت، حرفی برای گفتن داشته باشد. طبیعت نوستالژیک آثار او به طور شگفت‌انگیزی تصاویر بصری را در ذهن ما ارتقا می‌دهد و عمیق‌ترین احساسات را در ما برمی‌انگیزد.»
برناردو برتولوچی کارگردان ایتالیایی، هم درباره شخصیت موریکونه تصریح کرد: «او کسی بود که دو شخصیت داشت؛ یکی آهنگساز موسیقی معاصر و دیگری آهنگساز آثار حماسی بزرگ. او در تمام زندگی‌اش تلاش کرد یکی از این شخصیت‌ها را با کمک شخصیت دیگر کامل کند و این کار را به گونه‌ای انجام داد که هر دو شخصیت یکدیگر را تقویت کردند.»
بری لوینسون کارگردان آمریکایی هالیوود، هم درباره هنر موسیقی وی گفت: «او در استودیوی خودش پیانو نداشت. همیشه فکر می‌کردم که همراه با آهنگسازان، مقابل یک پیانو می‌نشینید و سعی می‌کند تا یک ملودی پیدا کند اما اینطور نبود. او ملودی را در ذهنش می‌شنید و آن را می‌نوشت. او همه آنچه را که تک‌تک نوازنده‌های ارکستر قرار بود همراه با یکدیگر بنوازند به طور کامل در ذهنش می‌شنید.»
مارتین اسکورسیزی هم موریکونه را ابداع کننده دوباره موسیقی فیلم می‌دانست. وی درباره انیو گفته بود: «موسیقی او نو و برجسته بود. او در روزی روزگاری در غرب موسیقی فیلم را به اُپرا پیوند می‌داد.»
جوایز متعدد موریکونه
موریکونه در عرصه بین المللی جوایز متعددی را کسب کرد؛ از جمله یک جایزه اسکار، دو تندیس آکادمی سینمای اروپا، دو جایزه گرمی، سه گلدن گلوب، شش بفتا، ده دیوید دی دوناتلو، یازده روبان نقره‌ای و جوایز دیگری چون شیر طلایی فستیوال فیلم ونیز (۱۹۹۵)، عقاب طلایی آکادمی سینمایی روسیه (۲۰۰۴) و جایزه پولار (۲۰۱۰).
در سال ۲۰۰۷ آکادمی علوم و هنرهای تصاویر متحرک یک اسکار افتخاری نیز برای یک عمر دستاورد هنری به او اهدا کرد. پیاده‌روی مشاهیر هالیوود نیز ستاره‌ای را در سال ۲۰۱۶ به او اختصاص داد. سرانجام او در سن ۹۱ سالگی در کلینیکی در رم به علت شکستگی لگن درگذشت.
انتهای پیام/
