به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  داریوش سلیمی بازیگری  است که بیش از دو دهه سابقه بازیگری در بسیاری از مجموعه‌های تلویزیونی داشته و اغلب مخاطبان هم به‌خاطر بازی‌های شیرین و کمدی‌اش در آثار طنز، او را می‌شناسند. بازی او حتی در نقش‌های کوتاه هم نمکی به همراه دارد که دوز طنز سریال را بالا می‌برد.

بیشتربخوانید

• صحبت‌های دردناک کیانوش گرامی پس از ابتلا به کرونا

این بازیگرمتولد سال ۴۷ است و کارش را از اوایل دهه ۷۰ در تلویزیون آغاز کرد. بعد از بازی در چند سریال تلویزیونی همچون خانه در آتش، نابغه‌های قرن بیستم، برگ و باد و شب آفتابی و شاید بتوان گفت با نقش پیشکار هندی در سریال مسافری از هند، بیشتر دیده شد و به همین خاطر بسیاری از مخاطبان تا مدت‌ها فکر می‌کردند این بازیگر اهل هندوستان است! بعد از این سریال پربیننده، در تلویزیون در ژانر‌های مختلف حضور پیدا کرد و در سینما هم بیشتر در آثار کمدی بازی داشت. سلیمی تاکنون بیشتر در نقش‌های مکمل دیده شده و نقش سعید، برادر مدینه در سریال مدینه یکی از نقش‌آفرینی‌های خوب کارنامه اوست. با سلیمی درباره آثار تلویزیونی و همچنین جایگاه فضای مجازی در زندگی این روز‌های ما که با کرونا همراه شده است، گپ زدیم.

به‌عنوان بازیگر تلویزیون، چقدر مخاطب آثار تلویزیونی هستید؟
به هر حال جسته و گریخته سریال‌های تلویزیونی را می‌بینم و کار‌های همکاران را رصد می‌کنم. هم کار خوب می‌بینم، هم کار متوسط و ضعیف، ولی آن اتفاق لازم که به‌ناگاه کاری گل و همه را جلب کند، نبوده یا خیلی کم بوده است.

چرا مثل قبل سریال‌ها نمی‌توانند موج ایجاد کنند؟
یک دلیلش ناشی از جبر زمانه و گستردگی رسانه‌های در دسترس مخاطبان است که دیگر مجبور نیستند هرچه تلویزیون نمایش می‌دهد را ببینند و دلیل دیگرش به‌خاطر شیوع کروناست که همه چیز را به هم ریخت و باعث شد خیلی از پروژه‌ها متوقف شوند یا نیمه‌تمام بمانند.

عملکرد تلویزیون در دوران کرونا را مثبت می‌بینید؟
عملکرد تلویزیون در ماه‌های بعد از شیوع کرونا از چند بعد قابل بررسی است. در بخش خبررسانی و تحلیل شرایط اجتماعی و مسائل کرونایی، تلویزیون موفق بوده است و توانسته به میزان لازم، بینندگان را آگاه کند که با چه ویروس ناشناخته‌ای روبه‌رو هستند و مجبور شوند پروتکل‌های بهداشتی را رعایت کنند.

 اگر کرونا قابل پیش‌بینی بود، کیفیت سریال‌ها ارتقا پیدا می‌کرد؟
به هر حال وقتی از پیش برنامه‌ریزی می‌کنند که مثلا برای نوروز یا ماه رمضان سریال بسازند، کیفیت به مراتب بالاتر می‌رود تا این‌که یکباره با بحث قرنطینه کرونایی روبه‌رو شوند. آنچه مهم است این‌که حالا حالا‌ها کرونا باقی است و باید برای سرگرم کردن مردم در ماه‌های آتی برنامه داشته باشیم.

خودتان چه پیشنهادی برای سرگرم‌سازی حین کرونا دارید؟
باید روی داستان‌های قوی کار کنیم و به دنبال ساختار‌های پرهزینه نرویم. اگر طرح‌مان از منظر عملیاتی گران است و نیاز به لوکیشن‌های بیرونی دارد، باید فیلمبرداری را به مناطق کم‌خطر منتقل کنیم یا طرح را تغییر دهیم.

یعنی به سمت آیتم‌سازی برویم؟
به هرحال اگر افراد توانمند را به کار بگیریم یقین بدانید که فارغ از نوع کار به نتیجه می‌رسیم. یعنی نباید بسنده کنیم به همین که هست و به‌جایش باید تلاش کنیم آن آدم‌های توانمندی که از تلویزیون کناره گرفته‌اند را مجددا جذب کرده و از آن‌ها در جهت کمک به افزایش سرگرم‌سازی تلویزیون استفاده کنیم. در دوره‌ای هستیم که فضای مجازی با انبوه محتوا‌ها در حال شکار مخاطب است، پس باید برنامه‌ای جدی برای رقابت با آن داشته باشیم.

از فضای مجازی گفتید. رابطه خودتان با این فضا چطور است؟
فضای مجازی در این روزگار به صورت ناخواسته در زندگی همه ما اثرگذار بوده و خودم هم تا حد مشخص و محدودی در این فضا حضور دارم. فضای مجازی مثل هر تکنولوژی دیگری معایب و محاسنی دارد که نمی‌شود کتمان کرد و باید با محاسن کنار آمد و معایب را فاکتور گرفت.

هیچ‌گاه برنامه‌ای برای تولید محتوا در فضای مجازی نداشته‌اید؟
من را به عنوان بازیگر رسانه‌های رسمی می‌شناسند و سعی‌ام آن است که تا حد امکان در همین فضای رسانه‌ای حاضر باشم، ولی هیچ ایرادی نمی‌بینم که برخی همکاران چه عروسک‌گردان، چه استندآپ کمدین از ظرفیت مجازی برای ارائه هنر خود استفاده می‌کنند. اتفاقا اگر تهیه‌کنندگان نکته‌سنج باشند در همین فضای مجازی هم می‌توانند کلی استعداد برای بازیگری پیدا کنند.

پس فضای مجازی را به چشم سکویی برای معرفی استعداد می‌بینید.
همین طور است. زمانی بود که تلویزیون بازیگران جوان و تازه‌کار را معرفی می‌کرد و آینده آن‌ها را می‌ساخت، زمانی دیگر این برخی آموزشگاه‌های بازیگری بودند که چهره‌های جدید را وارد پروژه‌ها می‌کردند و حالا هم گستردگی و سهولت دسترسی فضای مجازی باعث شده همگان به سمت عرض اندام در این فضا بیایند. تلویزیون و سینمای ما هم باید با این فضا کنار بیاید و از آن برای رشد و توسعه محصولات استفاده کند.

منبع: روزنامه جام جم

انتهای پیام/