به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان ازقم، به نقل از روابطعمومی ادارهکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان قم، حمید یزدانی،مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان قم گفت: ۱۰ میراث ناملموس قم شامل آیین تعزیه روستای کاسوا، آیین چاوشی خانه روستای نویس، آیین سحرخوانی روستای نویس، طراحی نقش قالی گُلفرنگ، آیین سفره بی بی سه شنبه، نحوه پخت آبگوشت بزباش عشایر کلکو، مهارت چوب بازی، مهارت هنر شال بافی، مهارت هنر نی چیت بافی، مهارت تهیه غذای گور ماست، در جلسه ثبت آثار میراث ناملموس کشور، واجد ارزش شناخته و در فهرست آثار ناملموس کشور به ثبت رسید.
او با بیان اینکه تعزیه روستای کاسوا یکی از قدیمیترین تعزیهها در استان قم است، ادامه داد: هرسال در دهه اول ماه محرم هزاران نفر برای دیدن تعزیه به کاسوا سفر میکنند، این مراسم از ابتدای ماه محرم شروع میشود و در ۱۰شب ادامه پیدا میکند.
یزدانی افزود: چاوشی آواز مخصوص بدرقه یا استقبال از زائران اماکن متبرک است، رسم چاوشیخوانی برای زائران کربلا یا مشهد از دوره صفویان و قاجاریان مرسوم بوده که در حال حاضر در استان قم بهویژه در روستای نویس هنوز اجرا میگردد.
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان قم با اشاره به آیین سحرخوانی بهعنوان یکی از آیینهای سنتی ویژه ماه مبارک رمضان، گفت: از گذشتههای دور تاکنون طبق این سنت، سحرخوانان با به راه افتادن در کوچهها و محلات با نوای خوش، روزهداران را هنگام سحر بیدار میکردند. هرچند این آیین سنتی زیبا در حال حاضر کمتر اجرا میشود اما این آیین در روستای نویس قم هرسال در ماه رمضان اجرا میشود.
او اظهار کرد: طرح گلفرنگ در حقیقت نقش یک گل سرخ و یا رز شکفته با برگ های اطرافش است. هنرمندان قمی، گاهی این نقش را تنها در قابی نشانده و با تکرار قابها، نقشه خشتی منقشی از آن ساخته و آن را قاب آینه نامیدهاند و گاهی دستهای از این گلها را بهجای ترنج میانی فرش گذاشته و آن را ترنج گل فرنگ خواندهاند.
یزدانی با اشاره به اینکه ثبت آیینهای کهن میتواند آن را از خطر فراموشی مصون دارد، تصریح کرد: از آیینهای مرسوم در شهر قم، سفره بیبی سهشنبه است که در محلات قدیم قم گسترانیده میشود، خانوادههایی که حاجتی دارند و یا عضوی از خانواده در بند و یا زندانی باشد، آن را نذر میکنند.
او ادامه داد: از دیگر پروندههایی که در فهرست میراث ناملموس کشور به ثبت رسید، نحوه پخت آبگوشت بزباش از دیگر غذاهای سنتی بود که از دیرباز پخت آن در میان عشایر کلکو در استان قم رایج بوده است.
یزدانی اظهار کرد: چوببازی ازجمله رقصها و بازیهای محلی رایج در نقاط روستایی و شهری کشور محسوب میشود که در بین روستاییان و عشایر استان قم نیز رایج است.
مدیرکل میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی استان قم با اشاره به ثبت ملی مهارت هنر شالبافی در فهرست میراث ناملموس گفت: ازآنجاییکه مناطق روستای ایل کلکو در کویر قرار دارد و هوای کویر گزنده است، بافت و استفاده از شال پشمی با پشم شتر بسیار کاربرد داشته و برای دور ماندن از گزند سرما مفید است.
او در مورد مهارت هنر نی چیت بافی توضیح داد: چیت حصاری از نی است که برای دیوارهای سیاهچادرها از آن استفاده میکنند. لبههای چیت با موی بز، دور دوزی شده و وسط نیها بازهم با موی بز در شکلها و نقشهای مختلف بههمبافته میشود.
یزدانی گفت: گورماست غذایی ساده و خاص چوپانان و عشایر است که از شیر و ماست تهیه میشود، این غذا بهعنوان یک غذای سالم و کامل هنوز در بین عشایر قم رواج دارد.
انتهای پیام/ش