به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، مورخان معمولا عنوان جنگ‌های صلیبی را به لشکرکشی اروپایی‌ها به فلسطین و نیز، اخراج و کشتار گسترده مسلمانان اندلس اطلاق می‌کنند؛ جنگ‌هایی که اصولاً توسط مسیحیان اروپایی آغاز می‌شد و خسارات سنگین فرهنگی و اقتصادی بر جا می‌گذاشت.

روز سوم آگوست سال ۱۵۷۸، درست ۴۴۲ سال پیش در شمال غربی آفریقا، آتش جنگ تازه صلیبی توسط سباستیانو، پادشاه پرتغال روشن شد؛ اما هنوز شعله‌های آن زبانه نکشیده بود که به خاموشی گرایید. پرتغالی‌ها که به‌تازگی وارد دوران استعمارگری شده بودند، گمان می‌کردند که سرزمین‌های اسلامی مانند ینگه‌دنیا، لقمه‌ای است که می‌توان آن را راحت بلعید؛ در حالی که این لقمه، فوق‌العاده گلوگیر بود!

لشکریان پرتغال که به سلاح‌های آتشین مجهز بودند، با فرماندهی سباستیانو از تنگه جبل‌الطارق گذشتند و با سرعت خود را به عمق خاک سرزمین مراکش رساندند.

آن‌ها روز سوم آگوست در منطقه «القصرالکبیر»، با سپاه مسلمانان روبه‌رو شدند. سباستیانو ابتدا فکر می‌کرد که مسلمانان، مقهور سلاح‌های آتشین خواهند شد؛ اما این اتفاق نیفتاد و حملات برق‌آسای سواران مسلمان از چپ و راست، ارتش پرتغال را به ورطه استیصال انداخت.

هنوز روز به پایان نرسیده بود که خبر مفقودشدن سباستیانو در میدان نبرد پیچید و ارتش متجاوز اروپایی را دچار هرج‌ومرج عجیبی کرد. به این ترتیب، اروپاییانی که آمده بودند مراکش را تصرف و مردم آن را مسیحی مذهب کنند، با تحمل شکستی خفت‌بار، به آن سوی تنگه جبل‌الطارق بازگشتند.

پیروزی القصرالکبیر باعث شد که مهاجمان پرتغالی، دیگر خیال حمله به مراکش را در سر نپرورانند. بعد‌ها مشخص شد که سباستیانو در حال فرار از معرکه، کشته شده است.

منبع: روزنامه خراسان

انتهای پیام/