به گزارش گروه بین‌الملل باشگاه خبرنگاران جوان، ۲۵ مرداد ۹۷ بود که خبر رسید دولت ترامپ در راستای راهبرد فشار حداکثری خود علیه ایران، قصد دارد پست جدیدی تحت عنوان «گروه اقدام ایران» را به ریاست «برایان هوک» در داخل وزارت خارجه تشکیل دهد.

نیویورک‌تایمز در آن زمان در مقاله‌ای هدف نهایی از این اقدام دولت آمریکا را هماهنگ‌سازی تلاش‌ها برای مجبور کردن ایران به مذاکره با آمریکا و تن دادن به یک توافق هسته‌ای جدید عنوان کرد.

شب گذشته، اما برایان هوکِ ۵۲ ساله پس از ۷۲۰ روز فعالیت به عنوان نماینده ویژه دولت آمریکا در امور ایران از قصد خود برای استعفا خبر داد و پمپئو وزیر خارجه نیز آن را تایید کرد.

هوک در این دو سال، با تکرار لفاظی‌ها و اتهامات مختلف، نقش سخنگوی کمپین فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران را بازی کرد، اما در عمل نتوانست در سیاست خارجی واشنگتن در قبال تهران به موفقیت خاصی که برای ترامپ بهره انتخاباتی داشته باشد، دست یابد.

بیشتر بخوانید

• برایان هوک استعفا می‌کند
• الیوت آبرامز جانشین برایان هوک کیست؟

علاوه بر شکست در متقاعد کردن ایران به مذاکره با آمریکا برای امضای یک توافق هسته‌ای جدید، سفر اخیر او به اروپا و خاورمیانه نیز نتوانست آنگونه که دولت ترامپ انتظار داشت حمایت‌ها از تمدید تحریم تسلیحاتی ایران در ماه اکتبر را افزایش دهد.

بر همین اساس، در خصوص تصمیم اخیر هوک، «برکناری یا اجبار به استعفا» فرضیه قوی‌تری نسبت به «استعفای داوطلبانه و اختیاری» به شمار می‌رود؛ به ویژه آنکه فرصت چندانی تا انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا باقی نمانده و ترامپ با توجه به برتری جو بایدن در نظرسنجی‌های انتخاباتی و انتقاداتی که در خصوص مدیریت بحران کرونا در آمریکا متوجه اوست، بیش از هر زمان دیگری به یک دستاورد دیپلماتیک ملموس برای فرار از تک‌دوره‌ای شدن نیاز دارد.

با این حال، استعفای برایان هوک چه از روی اختیار بوده باشد چه از روی اجبار، یک معنا بیشتر ندارد و آن اینکه دولت ترامپ در راهبرد فشار حداکثری خود علیه ایران شکست خورده است؛ این حقیقتی است که رسانه‌ها و کارشناسان آمریکایی نیز بار‌ها به آن اذعان کرده‌اند.

دولت ترامپ اکنون امیدوار است با جایگزین کردن هوک با یک سیاستمدار قدیمی و کارکشته بتواند لااقل در شورای امنیت سازمان ملل قطعنامه خود برای تمدید تحریم تسلیحاتی ایران را به تصویب برساند، اما با توجه به مخالفت صریح روسیه و چین که هر دو از حق وتو برخوردارند، بعید است الیوت آبرامزِ ۷۲ ساله نیز بتواند به موفقیتی در این باره دست یابد.

انتهای پیام/