به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، امروز دوم محرم است؛ دومین روز از ماه خون و قیام و شهادت؛ ماه مقاومت؛ ماهی که بستر و رویشگاه بسیاری از حرکت‌های جهادی در طول تاریخِ ۱۴۰۰ سال گذشته علیه ظلم و ستم در سراسر جهان شده‌است. این روز یعنی دوم محرم اتفاقا ما را وصل می‌کند به یکی از همین حرکت‌های جهادی علیه شیطنت‌های دشمنان اسلام و اهل بیت؛ حرکتی که رد پایش را می‌توان در یکی از روستا‌های مناطق شمالی کشورمان هم یافت.

امروز، روز شهادت مصطفی محمود مازح، جوان لبنانی‌الاصلی است که گوش به فرمان امام زمانش، خمینی داد تا طبق فتوای ایشان، سلمان رشدی، نویسنده کتاب آیات شیطانی را به سزای گستاخی‌اش علیه پیامبر اسلام برساند، اما در میانه، راه شهادت رزقش شد و پس از هشت ماه، پیکرش به وطن بازگشت و در لبنان به خاک سپرده شد.

آنچه، اما ما را به شهید مازح وصل می‌کند؛ سنگ مزار نمادینی است که در روستای کیاپی استان مازندران برایش بنا شده و البته پویشی که چندین سال پس از شهادت او برای ادامه مسیر جهادگونه‌اش به راه افتاد و همچنان به قوت خود باقی است؛ پویشی که کیاپی را به روستای جهانی مقاومت معروف و مشهور کرد.

مصطفی مازح در ۱۴ مرداد سال ۱۳۶۸ مصادف با دومین روز از ماه محرم، در هتلی در لندن به شهادت رسید. حدود ۱۰ سال بعد، روحانی وارسته‌ای به نام حجت‌الاسلام حسین زارعی در روستای کیاپی از توابع شهرستان ساری دست به اقدامی زد که هم نام «شهید مصطفی مازح» را برای مردم ایران، به نامی آشنا بدل ساخت و هم این بُعد اعتقادی فتوای امام‌خمینی و تأکید رهبر معظم انقلاب را برجسته کرد مبنی بر این‌که مادامی‌که سلمان رشدی زنده‌است، حکم هم قابلیت اجرا دارد.

حجت‌الاسلام زارعی ضمن تأسیس نخستین شبکه و به تعبیر امروز «کمپین مردمی» برای پیگیری اجرای فتوای امام درخصوص سلمان رشدی و تعیین جایزه برای هرکسی که فتوای امام را اجرا کند، سنگ قبری نمادین و یادمانی برای نخستین شهید راه اجرای این فتوا در مزار شهدای کیاپی سفارش داد و بنا کرد.

اکنون مصطفی مازح شهیدی با دو مزار است یک مزار در روستای پدری‌اش در جنوب لبنان و دوم مزاری در ایران، در روستای کیاپی در حومه شهر ساری مرکز مازندران.

جالب این‌که پدر و مادر شهید مصطفی محمود مازح در سال ۸۹ مهمان ویژه یادواره ۲۲۲ شهید منطقه میاندورود شهرستان ساری بودند و بر سر مزار نمادین دلبندشان حاضر شدند.

به روستای مقاومت خوش آمدید
از ساری به سمت نکا حرکت می‌کنیم، در یک هوای گرم و مرطوب مردادی. حدود ۱۵ کیلومتر از ساری فاصله می‌گیریم و به حوزه شهرستان کوچک میاندورود وارد می‌شویم. در روستای بادله، مسیرمان را به سمت جنوب کج می‌کنیم. مارپیچ جاده ما را به رشته‌کوه البرز هدایت می‌کند. از اولین بلندی‌های بادگیر که گذشته و از لابه‌لای درختان جنگلی که عبور کردیم، در مسیر جاده و از بالای یکی از این بلندی‌ها، روستایی نسبتا بزرگ در دره نمایان می‌شود که گویا در پوششی از لحافی سبزرنگ خوابیده‌است، هرچند نمای ورودی روستا به ما این کد را می‌دهد که اهالی روستا بیدارند.

بر طاق‌نمای ورودی روستا افزون بر عکس امام و رهبری و هفت شهید روستا، تصویر شهید مصطفی مازح هم نقش بسته‌است؛ گویی او نیز فرزندی از همین روستاست. روی طاق‌نما نوشته شده: به روستای شهیدپرور و ولایتمدار کیاپی (دهکده جهانی مقاومت) خوش آمدید. این درحالی است که در گوشه‌گوشه روستا تصاویر شهدا، امام شهدا و سردار شهید قاسم سلیمانی نیز دیده می‌شود.

اینجا یک شهید مقاومت آرمیده‌است
وارد روستا شده و برای قرائت فاتحه و ادای احترام به مزار شهدا، شهید مازح، درگذشتگان روستا و مرحوم زارعی به مزار شهدا می‌رویم؛ مزاری که اِلِمانی منحصربه‌فرد دارد و با ذکر مبارک «ا... جل جلاله» در نمایی کاشی‌کاری شده در میانه طرح‌های اسلیمی می‌درخشد.

پس از ذکر فاتحه به کانون فرهنگی شهید مازح واقع در مسجد جامع امام علی‌النقی (ع) می‌رویم؛ فضای این کانون، کاملا متفاوت است و ترجمه جمله فارسی «اینجا دهکده مقاومت است» به دو زبان عربی و انگلیسی در نمایی کاشیکاری‌شده به شکل محراب، توجه‌مان را به خود جلب می‌کند. افزون بر آن پرچم جنبش‌های مقاومت جهانی از جمله حزب‌ا... لبنان و تصاویر شهدای روستا در سمت چپ حیاط مسجد دیده می‌شود و در ضلع سمت راست این مسجد نیز یادمان و سنگ قبر شهید مصطفی محمود مازح قرار دارد با شرح کاملی از زندگینامه و اقدام وی در ترور ناموفق سلمان رشدی. در بخشی دیگر از این فضا نیز متن فتوای امام‌خمینی (ره) و تأیید و تأکید رهبر معظم انقلاب مدظله‌العالی درج شده‌است.

امروز که ما به کیاپی آمده‌ایم، حجت‌الاسلام حسین زارعی چهره در خاک کشیده، اما اجرای وصیت این روحانی به‌عهده کانون فرهنگی است که یکی از فرزندانش مدیریت آن را برعهده دارد.

مزرعه‌ام وقف اسلام
حجت‌الاسلام محمداسماعیل زارعی‌کیاپی، رئیس سازمان قضایی نیرو‌های مسلح استان گلستان، فرزند مرحوم حجت‌الاسلام شیخ‌حسین زارعی‌کیاپی است؛ همان روحانی‌ای که در اقدامی انقلابی بعد از فرمان امام‌خمینی مبنی بر مهدورالدم بودن سلمان رشدی، بخشی از زمین کشاورزی را که از آن ارتزاق می‌کرد برای جایزه کسی که حکم اعدام سلمان رشدی را اجرا کند، وقف کرده‌است.

فرزند مرحوم زارعی با بیان این‌که همراهی خانواده مهم‌ترین نیرویی بود که پدر را در اجرای خواسته‌اش ثابت‌قدم کرد، در این‌باره به جام‌جم می‌گوید: سال ۷۷ یعنی حدود ۱۰ سال پس از فتوای امام، پدر موضوع را در جمع خانواده بیان کرد و با استقبال مواجه شد و مادر هم در کنار اقدام پدر، ملکی که از پدرش به وی ارث رسیده‌بود را به این امر اختصاص داد.

وی با بیان این‌که آنچه مرحوم پدر آن روز بخشیده‌بود همه دارایی او بود، می‌گوید: زمین برای کشاورز مانند طلاست و شاید این‌گونه عنوان شود که حجت‌الاسلام حسین زارعی نیازی به این زمین نداشت و آن را بخشید! نه، این‌گونه نبود، شیخ‌زارعی کشاورزی زحمتکش بود و به این زمین هم نیاز داشت، اما آنچه که او را وادار به بخشش کرده‌بود، حرمت و اعتقادی بود که به دین اسلام و شخص نبی بزرگوار (ص) داشت.

جایزه‌ای که به قوت خود باقی است
زارعی با اشاره به این‌که باید اقدام انقلابی شهید مازح و مرحوم شیخ‌زارعی به‌عنوان یک اقدام فداکارانه برای پاسداشت ارزش‌ها در کتب درسی ثبت و درج شود، تاکید می‌کند: من بر اجرای وصیت پدر مُصرم و تمام اموالی که شیخ زارعی برای اجراکننده حکم اعدام سلمان رشدی هدیه کرده‌بود، موجود است و به‌فردی که در این اقدام موفق شود، اهدا می‌شود.

یک روحانی با دستانی پینه‌بسته
در روستا قدم می‌زنیم و با چند نفر از اهالی درخصوص مرحوم شیخ حسین زارعی و همچنین این اقدام وی گفتگو می‌کنیم. اولین فردی که در مسیر به وی می‌رسیم چوپانی به نام نصرا... بی‌پناه است که تا نام شیخ حسین را می‌شنود با اشتیاق می‌گوید: این روحانی یک روحانی مردمی با دستانی پینه‌بسته بود و با اهالی روستا رابطه‌ای گرم و صمیمی داشت و تا روز آخر زندگی خود دست از تلاش و کسب و کار کشاورزی برنداشت.

مردم روستا از جان و مال خود می‌گذرند
حاجی علی‌اکبر علیزاده، یکی دیگر از اهالی روستا و کشاورز است و از ارادتمندان شیخ حسین زارعی. از او درباره حرکت نمادین و جهادی شیخ زارعی در روستای کیاپی می‌پرسیم. اشک از چشمانش جاری می‌شود و می‌گوید: شیخ حسین روحانی کشاورز و ساده‌زیستی بود که از اتفاقات عالم آگاهی دقیق داشت و در حقیقت عالم بزرگ و مرجع تقلید روستای ما بود. آن روز که هیچ‌کس از این مسائل آگاهی چندانی نداشت، شیخ حسین زمین و سرمایه خود را برای این کار گذاشت و من باور دارم اگر امروز کسی دوباره چنین خبطی کند در همین روستای کیاپی همه مردم جان و مال خود را می‌گذارند تا از حریم دین دفاع کنند.

منبع: جام جم

انتهای پیام/