به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، آیتالله محمدهادی یوسفی غروی محقق تاریخ اسلام و نویسنده کتاب «وقعة الطف» میگوید: امام حسین علیهالسلام در یکی از خطبههای خود در عاشورا ضمن اشاره به نسبش، سخن پیامبر (ص) درباره خود و برادرش امام حسن که «این دو سرور جوانان اهل بهشتند» را یادآور شد و از آنان خواست که اگر سخنانش را قبول ندارند به صحابهای همچون جابر بن عبدالله انصاری، ابوسعید خدری، سهل بن سعد ساعدی، زید بن ارقم و انس بن مالک که هنوز زنده بودند، مراجعه کنند. بردن این اسامی به مثابه حضور ایشان در صف یزیدیان نیست.
بیشتربخوانید
وی افزود: اتفاقاً زید بن ارقم در مجلس ابن زیاد اعتراض کرد. از سعید بن معاذ و عمرو بن سهل نقل شده است که در مجلس ابن زیاد حاضر بودیم و مشاهده کردیم که عبیدالله با چوبدستی خود به چشمها و لبان امام حسین (ع) میزد و نسبت به آن حضرت جسارت میکرد؛ «زید بن ارقم» حاضر بود، با دیدن این صحنه گفت:ای ابن زیاد چوبدستیات را بردار، چرا که من رسول خدا را دیدم که لبان مبارکش را بر این لب و دهان میگذاشت، (و آنها را میبوسید) آنگاه با صدای بلند گریه کرد. در اینجا ابن زیاد گفت:ای دشمن خدا، خداوند چشمانت را گریان کند؛ اگر پیرمرد فرتوتی نبودی که عقلت را از دست دادهای، به یقین گردنت را میزدم. زید بن ارقم گفت: پس بگذار ماجرای دیگری را برای تو بگویم که از آنچه گفتم نیز مهمتر است و آن این است که من روزی رسول خدا را دیدم که حسن را روی زانوی راست و حسین را روی زانوی چپ خود نشانده بود؛ دستان مبارک خود را بر سر آنها کشید و گفت: «أَللّهُمَّ إِنّی أسْتَوْدِعُکَ إیاهُما وَ صالِحَ الْمُؤمِنینَ؛ خدایا من این دو و مؤمنان صالح را به تو میسپارم.» اکنون بگو با امانت رسول خدا چه کردهای؟ زید بن ارقم پس از این گفتگو از مجلس ابن زیاد برخاست و بیرون رفت.
آیت الله غروی با اشاره به معرفی دیگر صحابی پیامبر (ص) در تقابل با یزید گفت: نَضلة بن عبداللـه بن حارث معروف به اَبوبَرْزه اَسْلَمی، صحابی پیامبر و از یاران امیرالمؤمنین بود که در غزوات متعدد و جنگهای جمل، صفین و نهروان شرکت کرد. او در شام وقتی یزید با چوبدستی نسبت به امام حسین جسارت میکرد، به اعتراض برخاست که توسط یزید از مجلس بیرون رانده شد.
منبع: تسنیم
انتهای پیام/