به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از کرمان، عاشورا از راه رسید و باز حسین (ع) با کاروان عشق خود بر دل‌های محبینش دست می‌کشد.

باز محرم به عدد ده رسید و زمین و زمان در سکوت از غم بزرگی که در آن سال شوم نظاره کردند و انسان همچنان بر زمین گام می‌گذارد و گذشت زمان او را فراموشکار کرده است!

عاشورا فقط اشک برای مظلومی و تنهایی یک امام نیست؛ بلکه عاشورا ایستادن تک‌ها در برابر جمعیت بود، ایستادن قلیلی طرف حق در برابر یک دنیا باطل!

امروز روز شهادت تمام دین است این جمله غلو نیست؛ چرا که حسین( ع) برای احقاق دین جدش نبی مکرم اسلام (ص)  که به بیراهه می‌رفت و از آن تنها نامی مانده بود؛ قیام کرد.

اگر می‌گوییم حسین( ع)  تشنه لبیک است نه تشنه گریستن برمظلومیتش، درست است، چرا که حسین( ع)  برای امری بزرگ، تمام سرمایه و دارایی اش که فرزندان برومند و بهترین‌های آن روزگار بودند را به همراه خاندانش، به نینوا برد. سید الشهدا(ع) جوانانی به رشادت عباس (ع) و برادران مادریش، فرزندان عقیل و امام حسن( ع)  که جنگاورانی رشید بودند را به کربلا برای پایان دادن به زندگی نمی‌برد.

حسین( ع)  اگر کربلا را انتخاب کرد، تنها راه نجات و زنده نگهداشتن دین محمد (ص) همان راه بود، گذشتن ازجان!

عاشورای سال ۶۱ هجری بود، عاشورایی که تمام فجایعش در ۸ ساعت رخ داد. از طلوع آفتاب کربلا تا شهادت تک تک دوستان و یاران حسین (ع)  و شهادت ناجوانمردانه فرزند دختر رسول خدا(ع)  و اسارت خاندان نبوت! همه این جنایات در یک روز رخ داد؛ ولی تا تمام اعصار و زمان‌ها نام و یاد تراژدی بزرگی که عده‌ای طماع قدرت و شهوت ایجاد کردند، باقی ماند.

امروز تشنگی بر خیام حسینی به عنوان یک مانع بزرگ برای نفس و برای امتحان میزان وفاداریشان به ولایت تحمیل شد و چه تلخ همه آن کشته شدگان راه خدا در این آزمون پیروز شدند؛ حتی با وجود آنکه ظاهرا از نظر دشمن کم عقل، شکست خورده بودند!

عاشورای وجودمان امروز نیازمند ذبح نفس در میدان حق است، راه سختی در پیش داریم. امروز باید بتوانیم به منتقم خون حسین (ع)  و چرایی علت واقعه عاشورا کمی فکر کنیم و تصمیم بگیریم که در معرکه عاشورا باقی می‌مانیم یا که چشم داشتی به ملک ری خواهیم داشت!

امروز عاشورا است؛ حتی اگر هزاران سال گذشته و حسین(ع)  دیگر در میان ما نیست؛ اما روح جاودانه امام سوم شیعیان (ع) به عنوان منتظر انتقام در جهان ساری و جاری است و تنها منتقم خون حسین (ع)  کسی جز فرزندش مهدی ابن الحسن العسکری( عج)  نیست، کسی که هزار و اندی سال به امر الهی در پرده غیبت قرار گرفته تا انسان‌ها به بلوغ فکری برسند و نیاز به وجود امام را، چون نیاز به تهیه آب احساس کرده و مضطرانه او را از خداوند درخواست کنند. 

امروز عاشورا است و جهان ملتهب از ظلم و ستم زورگویان و مستکبران و مردم مظلوم جهان، یک ابر قدرت معنوی و الهی را چشم به راه هستند.  منتظران ظهور منتقم حسین(ع) ، تنها کسانی هستند که راه حسین (ع)  را  با تاسی از راه آن امام بزرگ (ع)  زنده نگه داشته اند. 

امروز عاشورا در قلب من و تو رخ داده است و حسین  دل‌های ما را به مسلخ می برد تا بدانیم تنها راه نجات بشریت جهانی شدن نام حسین (ع) زمانمان، یعنی مهدی(عج)  است.

عاشورای امسال با کرونا امتحان شدیم تا بدانیم مجلس حسین (ع) هیچ گاه تعطیل نمی‌شود؛ چرا که حسین (ع) زنده همیشگی تاریخ و نام ویادش بیمه دین ما است.

 شیعه، اگر باقی مانده‌ای به دنبال منشا این مذهب زیبا بگرد، قطعا ریشه هایت را در کربلا خواهی یافت.

امروز را شاید کمی همدردی با خاندان حسین (ع) برای آن ذبح عظیم! دل هایمان را آرام کند؛ اما برای عمری آرامش روح باید راهی که می‌رویم را درست انتخاب کنیم، مبادا از پشت سر سلیمان صرد خزاعی (بانی قیام توابین) سر درآوریم و دیر شده باشد! یا مبادا به کاروان عمر سعد بربخوریم و ندانیم راه درست چیست!

یادمان نرود تمام کسانی که به عنوان فرمانده جنگی روبروی حسین (ع) صف آرایی کردند، مقید به نماز اول وقت، نماز شب و تهجد بودند. 

 یادداشت از مرضیه السادات حسینی نژاد 

انتهای پیام/ م