به گزارش خبرنگار حوزه شهری گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان، بسیاری از مناطق شهر تهران در گذشته‌های نه چندان دور روستا و ده بودند و با گذشت زمان و افزایش جمعیت، حد و مرز این روستاها برداشته شد، به طوری که کم کم این مناطق در محدوده شهری قرار گرفتند.

یکی از این روستاها دربند است که در شمال شهر تهران قرار دارد و در گذشته به علت وجود باغ‌های فراوان در آنجا به عنوان یک منطقه ییلاقی محسوب می‌شد، اما طی چند دهه گذشته باغ‌های این منطقه جای خود را به برج‌‌ها و ساختمان‌های بلند مرتبه داد که بسیاری از آن‌ها به صورت غیرمجاز ساخته شده‌اند.

ثمره یکی از این ساخت و ساز‌های بی تدبیر آپارتمان ۴ طبقه‌ای است که حدود بیست سال پیش با هر روش ممکن ساخته شده است، به طوری که سازنده این ساختمان را در مقابل کوه ساخته‌ و به این فکر نکرده‌ که اگر روزی این کوه ریزش کند چه اتفاقی خواهد افتاد. حدود شش ماه پیش بود که دیگر این کوه مراعات ساکنان این ساختمان را نکرد و با قلوه سنگ‌هایش از آن‌ها پذیرایی کرد. ریزش سنگ، بخشی از دیواره ساختمان را تخریب کرد و به ستون‌های اصلی ساختمان آسیب جدی وارد کرد، به شکلی که هر لحظه امکان تخریب ساختمان وجود دارد.

نکته جالب اینجاست که بیشتر ساکنان این ساختمان مستأجر یک نفر هستند. چند واحد آنجا را تخلیه کردند و چند خانوار هم هنوز به اجبار در آنجا سکونت دارند، حتی یکی از این ساکنان مجبور شده که در خودرو زندگی کند، اما با تلاش اهالی وی به همراه خانواده‌اش به مسجد محله انتقال داده شدند.

این ساختمان که بخشی از آن تخریب شده از سوی آتش نشانی، اورژانس و شهرداری غیر قابل سکونت تشخیص داده شده است. شرکت گاز نیز علمک این ساختمان را برداشته، اما علی رغم احتمال ریزش ساختمان همچنان برق و آب این ساختمان وصل است. حال شاید بپرسید که چرا برخی از این ساکنان هنوز در این منزل اقامت دارند، تنها دلیل این سکونت اجباری پرداخت نکردن مبلغ رهن از سوی مالک به مستأجران است و به خاطر اینکه اغلب آن‌ها پول دیگری ندارند که خانه‌ای اجاره کنند، مجبور به زندگی همراه با وحشت در این ساختمان هستند.

برای بازدید به این ساختمان رفتم، اما مالک این ساختمان برای نرسیدن صدای این اهالی به گوش دیگران و دیدن این فاجعه در‌های ورودی به پشت ساختمان را مسدود کرده و امکان مشاهده امکان پذیر نیست. از طریق یکی از همسایه‌ها به پشت ساختمان رفتم، این همسایه که از قدیمی‌های این محله بود اظهار می‌کرد طی سال‌های گذشته مالک ساختمان برای گسترش حیاط خلوت خود اقدام به تراشیدن کوه می‌کرده و به دلیل اینکه سنگ‌های کوه از بافت مسحکمی برخوردار نیستند، امکان ریزش کوه دور از ذهن نبوده است. به گفته همسایه اقدامات در تراشیدن سنگ‌ها به ملک آن‌ها نیز آسیب زده و موجب تخریب بخشی از ملک آن‌ها شده است.

به داخل چند واحد از ساختمان رفتم تا ببینم در داخل ساختمان چه اتفاقی افتاده است، طبقات زیرین که دیگر دیواره‌ پشتشان تخریب شده بود و در بقیه طبقات نیز ترک‌های عمیق به وضوح قابل مشاهده بود که حتی از داخل آن‌ها موش‌ها به راحتی تردد می‌کردند. در آن دقایق کوتاهی که در آن ساختمان بودم به در و دیوار که نگاه می‌کردم ترسی به جانم می‌افتاد، اما ساکنان آن با خانواده در آنجا زندگی می‌کردند و حرفشان به جایی نمی‌رسید.

به مراجع قانونی و قضایی نیز مراجعه کرده بودند، اما به دلیل طی شدن مراحل اداری، ادعای ناتوانی در پرداخت توسط مالک باعث شده تا این مستأجران نتوانند حق خود را ثابت کنند و به پولی که شاید بیشترین سرمایه زندگیشان است برسند. این مستأجران از نفوذ بالای مالک در ادارات مختلف می‌گفتند که نمی‌گذارد کارشان طبق روال انجام شود.

علی رغم پیگیری‌های مختلفی که انجام شد شهرداری این منطقه و ناحیه پاسخی در خصوص اقدامات لازم در زمان قبل از تخریب و جلوگیری از تخریب ارائه نکرد. شهرداری ناحیه ۳ منطقه یک بعد از تخریب ساختمان، دو نامه با عنوان‌های لزوم تخلیه ملک با توجه به ریزش کوه و رفع خطر و ایمن سازی ملک با توجه به ریزش کوه ارسال کرده که تاکنون هیچ کدام از این دو موضوع به طور کامل محقق نشده است.

به نظر می‌رسد با توجه به این ماجرا که برای این ساختمان رخ داده است، اگر دو اتفاق انجام شود که دیگر شاهد این ماجرا نباشیم، اول اینکه دستگاه‌های نظارتی بر ساخت و ساز‌ها دقت بیشتری داشته باشند و دیگر موضوع اینکه در صورت بروز مشکلات مشابه و عدم پرداخت ودیعه از سوی مالک مراحل قانونی سریع‌تر انجام شود که همانند این ماجرا نشود که بعد از گذشت چند ماه مستأجران نتوانند پول خود را دریافت کنند و به جای دیگر منتقل شوند.

بیشتر بخوانید

• داستان تکراری نابودی باغات تهران؛ این‌بار جوز درختک

انتهای پیام/