زراعت چوب ۶٠ تا ۷٠ درصد نیاز کشور به این قلم جنس را تامین می‌کند و مابقی از درختان جنگلی باغات قابل تامین است.

چوب از کدام کشورها به ایران وارد می شود؟

متاسفانه در سایه همین غفلت استفاده بهینه از مصارف چوب، مافیای واردات از کشورهایی مانند  روسیه، گرجستان، فنلاند، نروژ، دانمارک، سوئد، سوئیس و کانادا چوب را وارد کشور می کنند.

---

بیشتر بخوانید

مجریان طرح زراعت چوب از آغاز این طرح (سال ۱۳۸۴) در سراسر کشور برای توسعه این زراعت موظف به انجام تعهداتی مانند تحویل نهال رایگان، اخذ وام‌های کم بهره با توجه به زمان بر بودن بازده اقتصادی این نوع زراعت، تامین نهاده‌هایی مثل کود و سم و... به زارعان چوب شدند، اما به گفته کشاورزان نه تنها این خدمات به آن‌ها داده نشد بلکه به دلیل نبود متولی و حمایت‌های لازم بسیاری از اراضی در جنوب تهران که تا پارسال زیر کشت صنوبر بود هم اکنون تبدیل به بیابان شده است و حدود ۳ سال هست که هیچ نظارتی در مزرعه صورت نگرفته است.

همچنین بسیاری از اراضی در شمال کشور که قطب تولید زراعت چوب در کشور است و جزء اراضی ملی به حساب می‌آید و قرار بود زیر کشت چوب قرار گیرد به دلیل همین بی توجهی‌ها به حال خود رها شده است. به طوری که ۱۴۵ هکتار از اراضی نرگستان در صومعه سرا استان گیلان که از اراضی ملی است و برای همین منظور توسط منابع طبیعی باید در اختیار کشاورزان برای توسعه زراعت چوب قرار می‌گرفت تا کنون خالی مانده یا به کارخانه داران به شرط زراعت چوب واگذار شده که کننده کار نیستند.

بی توجهی‌هایی که باعث شد طبق برنامه ششم توسعه از سال ۱۳۹۵ تا ۱۴٠٠ در ۷۵ هزار هکتار از اراضی ملی زراعت چوب انجام شود، اما فقط ۱۷ هزار هکتار یعنی ۲٠ درصد اجرایی شده است.

از طرفی بر اساس مصاحبه و تحقیق میدانی استقبال مردم از کیفیت کالا‌هایی که با چوب ایرانی تولید می‌شود بیشتر شده است و برخی نیز قیمت این محصولات را مناسب‌تر می‌دانند. اما با همه این تعریف و تمجید‌ها نیمی از نیاز کشور به چوب از طریق واردات تامین می شود. به طوری که در سال ۹۸ حدود ۶۴٠ میلیارد دلار چوب و فرآورده‌های چوبی وارد کشور شده است.

 

مرتضی بهرامی کارشناس، تولید و تامین کننده چوب صنایع مبل سازی و کابینت سازی که اتفاقا خریدار صنوبر‌های کشاورزان ضیابر بود در خصوص کیفیت چوب‌های داخلی و وارداتی پرسیدم.

او گفت: صنوبر درختی سازگار با شرایط آب و هوایی کشور، سرعت رشد بالایی دارد و زود بازده به لحاظ اقتصادی است و هم اکنون تنها گونه‌ای است که در طرح زراعت چوب مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بهرامی ادامه داد: چوب صنوبر از نظر کیفیت تقریبا همپای چوب وارداتی نراد روسی است و به هر ابعادی در می‌آید در حالی که چوب نراد این قابلیت را ندارد.

او افزود: حدود ۷٠ درصد چوب‌های صنوبر در صنایعی مانند مبلمان سازی و حدود ۳٠ درصد در صنعت پوشال سازی، نئوپان سازی و کابینت سازی قابل استفاده است.

بهرامی با بیان اینکه کرایه حمل و نقل و اختلاف هر روز نرخ ارز در افزایش قیمت چوب‌های وارداتی تاثیر دارد، اظهار کرد: استفاده از چوب داخلی برای تولید مبلمان در هر متر مکعب ۲ تا ۳ میلیون تومان هزینه دارد در حالی که چوب وارداتی در هر متر مکعب ۵ میلیون تومان هزینه دارد.

بهرامی از دیگر کارشناسان وتولید کنندگان چوب که وارث شغل پدر است در خصوص کیفیت چوب‌های داخلی و وارداتی، گفت: یکی از مشکلات عمده در مورد چوب‌های داخلی خشک نبودن آن‌ها است. وقتی چوب از خارج وارد می‌شود در دستگاه‌های خشک کن قرار می‌گیرد و یک دوره ۶ تا ۷ ماه را طی می‌کند. این چوب قابل استفاده و تنها مزیت چوب‌های وارداتی است در حالیکه چوب داخلی که تازه قطع شده این ویژگی را ندارد و برای استفاده نیازمند زمان است.

او افزود: اشتغالزایی صنعت چوب بالای ۳٠ تا ۴٠ درصد است و در صنایع مختلف از تولید جعبه میوه، صنعت پتروشیمی، مبلمان سازی و کابینت سازی اشتغالزایی می‌کند و محصولات تولیدی به کشور‌های عراق، امارات و کشور‌های همسایه خزر صادر می‌شود.

 

این کارشناس حوزه چوب ادامه داد: بسیاری از صنایع مرتبط با چوب به دلیل گران بودن قیمت چوب‌های وارداتی آسیب دیده اند. بسیاری از تجار قدیمی چوب که حتی شناختی نسبت به چوب ندارند وارد کننده چوب‌های خارجی به دلیل صرفه اقتصادی هستند. به عنوان مثال در انبار‌های برخی از این وارد کننده‌ها بالای ۱۵٠٠ متر مکعب چوب خارجی وجود دارد از چوب راش گرجستان گرفته تا چوب نراد روس.

 

حداقل به جای چوب درشت ضایعاتی مثل هیزم وارد کنند که به صرفه‌تر است و برای ساخت نئوپان اسراف کاری نشود.  وارد کننده‌ها فقط به دنبال سود هستند. با دلار ۴۲٠٠ تومانی چوب وارد می‌کنند و با دلار آزاد به تولید کننده می‌فروشند.