سجاد حیات پور/فرزانه چخماق ساز
در دنیای امروز با پیشرفت صنعت، هستند افرادی که سنتها را حفظ کرده و نان را مستقیما از دست رنج خود بدست میآورند. کارگاههای کوچک رنگرزی که تعدادشان تک رقمی شده است، همچنان با کارخانجات در رقابت هستند و با کیفیت هرچه تمام به نخهای بی رنگ، روح و جان تازهای میبخشند. رنگرزی مهارتیاست که طی آن مادهٔ رنگزا در درجهٔ حرارت هدایت شده و زمان مشخص، داخل الیاف، نخ، پارچه و پوشاک نفوذ کرده و آن را رنگ میکند. رنگین نمودن الیاف یا پارچه های ابریشمی، پشمی، کرک، و پنبه از طریق روشهای قدیمی و کاملا سنتی و با استفاده از مواد طبیعی که منشأ گیاهی یا حیوانی دارند را رنگرزی سنتی میگویند.
رنگرزی سنتی با وجود تفاوتهایی که در مناطق مختلف وجود دارد، دارای فرمول مشخصیاست. ابریشم یا پشمی که با مواد گیاهی رنگرزی میشود دارای نوعی جذابیت و زیباییاست که به مرور زمان و در اثر استفاده و قرارگرفتن در معرض نور و مواد قلیایی و… نه تنها از ارزش آن کاسته نمیشود، بلکه به ثبات و درخشندگی آن نیز افزوده میشود. علاوه بر این، رنگهای سنتی (گیاهی و حیوانی) حاصل تجربه صدها ساله مردمان سرزمینیاست که همواره با اقتباس از طبیعت به زندگی خود رنگ بخشیدهاند، به این سبب از ارزش معنوی و مادی بسیاری برخوردار هستند.