سید امیر سیدزاده تهیه کننده سینما درباره برگزاری جشنواره‌ها آن هم در زمانی که برخی از عوامل سینما درگیر مشکلات معیشتی هستند به خبرنگار حوزه سینما  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان،گفت: اگر بخواهم با صراحت صحبت کنم، مخالف برگزاری هر نوع جشنواره در دوران کرونا هستم؛ به این دلیل که جشنواره‌ها هزینه بر هستند در حالی که برخی از اهالی هنر به نان شبشان محتاجند و اگر کسی می‌گوید چنین چیزی وجود ندارد به او ثابت خواهم کرد.

این تهیه کننده افزود: بیاییم بودجه‌ای را که در قالب جشنواره کودک، فجر و... هزینه می‌شود خرج نجات زندگی یک هنرمند کنیم. هنرمندی که به دلیل شیوع ویروس کرونا خانه نشین و بیکار شده  و از همسر و فرزند خود شرمنده است. یک مقدار عقلانی با قضیه بخورد کنیم. اگر امروز جشنواره‌ای برگزار نشود اتفاقی نمی‌افتد ولی اگر هنرمندی به خاطر تامین معیشت شرمنده همسر و فرزندش شود برای او هزار و یک اتفاق و تبعات دارد. چه زمانی قرار است این را  مسئله را بفهمیم و تا کِی می‌خواهیم خودمان را به آن راه بزنیم؟!

سیدزاده بیان کرد: با این بودجه‌ها می‌توان زندگی خیلی از هنرمندانی را که به دلیل کرونا درگیر مشکلاتی شدند و حتی قبل از کرونا هم مشکلات فراوانی داشتند نجات داد و  آنها را دوباره به زندگی برگرداند. جشنواره را می‌توان در سال‌های آینده هم برگزار کرد  اما اگر نانی سر سفره یک هنرمند نباشد، انسانی نیست. این را باید یک نفر بپذیرد که چرا ما اولویت‌ها را تشخیص نمی‌دهیم و اگر نیت، رضای خدا، کمک به هنر و هنرمند و ... است، بر اساس تشخیص اولویت‌ها به آن چیز‌هایی بپردازیم که باید بپردازیم. اما اگر هدف شوآف و نمایش است اتفاقاتی که الان می‌بینیم رخ خواهد داد و هیچکس هم جلودارش نیست و مسئولیتش را بر عهده نمی‌گیرد.

تهیه کننده «شماره ۱۷ سهیلا» درباره آینده سینما با توجه به مشکلاتی که از قبل بوده و کرونا آن‌ها را چند برابر کرده است، اظهار کرد: قطع به یقین مسائل سینما از دیگر مسائل جاری مملکت جدا نیست.  در حال حاضر سینما‌ها به علت شیوع ویروس کرونا  در حالت صد در صد تعطیلی قرار دارند. یعنی اگر دوستان بگویند ما در دوران کرونا  با ظرفیت پنجاه درصد سینما‌ها را افتتاح کردیم، بعد در مواقعی که وضعیت قرمز شد مجددا آن پنجاه درصد را هم تعطیل کردیم، به شخصه قبول ندارم، چون در همان پنجاه درصد ابتدایی هم هیچکس به سینما نمی‌رفت و در اصطلاح کلی، سینما صد در صد تعطیل است.

وی ادامه داد: استراتژی هم برای این موضوع وجود ندارد، چون مسئله فرهنگ جز مسائل اصلی و دغدغه‌های متولیان فرهنگی ما نیست. هم اکنون در مملکت آنقدر گرفتاری ها و مشکلات زیاد شده که مسئولان بخصوص فرهنگی ها، دلیلی  نمی‌بینند که مسائل فرهنگی را در اولویت قرار دهند. بهانه شان هم این است که ما جذب بودجه نداریم یا کرونا دستمان را بسته و بهانه‌های مختلف دیگر؛ به نظرم تا ریشه کنی ویروس، چنین وضعیتی تداوم دارد. همچنین در استراتژی مسئولان، این فکر نهادینه نشده که در صنعت سینما رو به جلو حرکت کنیم و بالندگی داشته باشیم و خودمان را با استاندارد‌های روز جهانی  تطبیق دهیم.

تهیه کننده «مادر قلب اتمی» تصریح کرد: در دنیا علاوه بر اینکه در زیرساخت‌های سینما افزایش سالن، تولید فیلم‌های خوب، در نظر گرفتن ژانر‌های مختلف و ... جزاولویت‌های اصلی است، ایجاد انگیزه برای سرمایه گذاری در کار فرهنگی اصلی‌ترین اولویت است. یعنی دولت‌ها با ایجاد سازوکار‌هایی به تولید کننده، کارگردان، سرمایه گذار و تهیه کننده این امکان را می‌دهند که برای بازگشت سرمایه از سینما به بهترین نحو استفاده کنند. برای همین می‌بینید برای نگارش فیلمنامه زمان زیادی صرف می‌شود و حتی پیش تولید هم زمانبر است، چون می‌خواهند آن چیزی که می‌سازند منطبق بر استاندارد‌های جهانی باشد و وقتی روی پرده سینما می‌رود جدا از اینکه المان فروش در آن رعایت شده باشد و مخاطب رغبت کند که سراغ دیدن این فیلم برود، در حقیقت حرفی هم برای گفتن داشته باشد.

سیدزاده در پایان عنوان کرد: صنعت سینمای ایران به دلیل فقر متن و نویسندگی، کارگردان خوب و محدودیت و فقر بازیگر به شدت از این پیشروی در استاندارد‌های جهانی عقب مانده و نتوانسته مطابق با این استاندارد‌ها پیش برود. امیدواریم با تمهیدات مسئولان اتفاقات بهتری رقم بخورد.

انتهای پیام/