به گزارشگروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ظرف سال‌های گذشته آمریکا نشان داد، فاقد هرگونه راهبرد نظامی و سیاسی واقع گرایانه یا شفاف در بحران سوریه است. به این دلیل که آمریکا در سیاست خارجی خود به دیدگاه‌ها و توصیه‌های مراکز تحقیقاتی و مطالعاتی اش تکیه می‌کند.

از ابتدای بحران تا زمان آغاز درگیری‌های مسلحانه، واشنگتن با دقت تحولات سوریه را دنبال می‌کرد، چون اعتقاد داشت، پیامد‌های تغییر نظام در سوریه دامنگیر منطقه خواهد شد.

اما ادامه اعتراضات و به نتیجه نرسیدن رویارویی‌های مسلحانه و باقی ماندن اسد در قدرت باعث شد، آمریکا به سمت خرید وقت و حمایت از گروه‌های مسلح میانه رو با هدف تامین منافع خویش روی بیاورد و در مرحله بعد راهبرد حمایت از معارضان سیاسی بی تجربه و تازه کاری را پیش گیرد که هیچ درکی از سیاست، روابط بین الملل و اداره کشور نداشتند.

پس از آن نیز سیاست آمریکا دوری از میدان و عدم درگیری مستقیم بود؛ لذا سفر آمریکایی‌ها به مناطق معارضان به اعزام نمایندگان سازمان ملل و سازمان‌های مدنی در زمینه کمک به آوارگان و پناهجویان محدود شد.

بیشتر بخوانید

• ۲۰ نشانه از افول دیپلماسی عمومی آمریکا در دوره ترامپ

در دوران ترامپ، وی سیاست متفاوتی با اوباما اتخاذ کرد، مهمترین راهبرد ترامپ اجرای قانون «قیصر» یعنی تحریم و محاصره سوریه با هدف براندازی نظام بود. قانونی که برای نظام سوریه که برای بازسازی و آبادانی اقتصادش نیازمند سرمایه گذاری است، ضربه بزرگی است، چون روسیه و ایران به تنهایی توان ورود به این عرصه را ندارند.

هدف اصلی ترامپ در سوریه را باید در دریافت ضمانت از نظام اسد برای حفظ آتش بس جهت آغاز مذاکره درباره آینده سیاسی سوریه، تضمین برگزاری انتخابات به نحوی که موجب برکناری اسد شود، خلاصه کرد.

ناظران تاکید دارند، واقعیت سیاست ترامپ در سوریه تامین منافع شخصی خود بود، لذا غیر از آن هرچه انجام شده مانند اعلام پیروزی بر داعش و تلاش برای پایان دادن به حضور ایران در قالب نمایش قابل ارزیابی است.

بطور کلی موضع ترامپ در سوریه بر مبارزه با داعش، واداشتن دمشق به تغییر رفتار، حمایت از نیرو‌های کُرد‌های شرق سوریه، ایجاد ائتلاف بین گروه‌های مسلح و مبارزه با حضور رقبای آمریکا در سوریه از جمله ایران با هماهنگی اسرائیل متمرکز بود؛ بنابراین انتخاب مجدد ترامپ یعنی ادامه این سیاست و فشار بیشتر بر دمشق و متحدینش بویژه ایران است. درحالی که پیروزی بایدن بازگشت سیاست‌های اوباما یعنی مذاکره جهت دستیابی به توافق در سوریه را بدنبال دارد.

از جهت دیگر، تجربه نشان داده، دموکرات‌ها برای سوریه بهتر از جمهوریخواهان بوده اند. مهمترین مزیت دموکرات‌ها داشتن برنامه و نگاه تبعیض نژادانه کمتر نسبت به ملل دیگر است. بویژه آنکه بایدن وعده حضور بیشتر در سوریه و اعمال فشار بر نظام سوریه جهت تامین امنیت و عدالت را داده است.

از جهتی درحالی که برخی تاکید دارند، بایدن دنباله رو سیاست ناکام اوباما در سوریه است، گروهی دیگر فاش کردند، بایدن به این فکر می‌کند، سوریه را به میدان جنگ آینده اش تبدیل کند.

کناره گیری «تولسی گابارد» از نامزدی در انتخابات، امیدواری روسیه و دمشق را به باد داد، چراکه وی از جمله حامیان دمشق بود که در سال ۲۰۱۷ در سفری محرمانه به سوریه با بشار اسد دیدار کرد. با این حال وجود افرادی، چون «استفان سایمون» در تیم بایدن همچنان روسیه و نظام سوریه را امیداور نگه می‌دارد.

سوری‌ها چه مخالفان نظام چه طرفداران آن، درحالی روند انتخابات آمریکا را دنبال می‌کنند که به خوبی می‌دانند، سوریه جزو اولویت‌های سیاست خارجی آمریکا چه در دولت ترامپ و چه در دولت بایدن نخواهد بود.

منبع: مشرق

انتهای پیام/