به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، یکی از جلوه‌های شگفت‌انگیز زندگانی پیامبر (ص) و اهل بیت وحی علیهم‌السلام، اعجاز و کرامت‌هایی است که از این انوار مقدس الهی صادر شد. این معجزات به قدری است که علمای شیعه کُتبی در این باره جمع‌آوری کردند که از جمله آن‌ها کتاب «مدینة معاجز الأئمة الإثنی عشر» سید هاشم بحرانی، «جلوه‌‏هاى اعجاز معصومین علیهم السلام» ‏ قطب راوندی و «إثبات الهداة بالنصوص و المعجزات‏» شیخ حر عاملی است.

امام صادق علیه‌السلام درباره علت عطای معجزه به انبیا و برگزیدگان الهی فرمود: لِیَکُونَ دَلِیلًا عَلَى صِدْقِ مَنْ أَتَى بِهِ وَ الْمُعْجِزَةُ عَلَامَةٌ لِلَّهِ لَایُعْطِیهَا إِلَّا أَنْبِیَاءَهُ وَ رُسُلَهُ وَ حُجَجَهُ لِیُعْرَفَ بِهِ صِدْقُ الصَّادِقِ مِنْ کَذِبِ الْکَاذِب‏؛ براى آنکه دلیل بر صدق و راستى گفتار ایشان باشد، و معجزه علامت و نشانه‌‏ای است که خداوند عطا نمی‌فرماید مگر به انبیا و رسل و حجج خود، تا درستى گفتار راستگو و دروغ دروغگو شناخته شود.» (علل الشرائع، ج‏۱، ص ۱۲۲)

از جمله معجزات منسوب به امام حسن عسکری (ع)، آگاهی از نیت، اسرار و افکار مردم است. حسن بن ظریف مى‏‌گوید: دو مسأله مرا به خود مشغول کرده بود؛ لذا خواستم نامه‌‏اى بنویسم و آن‌ها را از امام حسن عسکرى بپرسم. نامه را نوشتم و در باره قائم (عج) پرسیدم که چگونه قضاوت مى‌‏کند و کجا مى‏‌نشیند؟ همچنین مى‌‏خواستم از تبى که دو روز در میان به سراغ آدم مى‏‌آید، بپرسم، اما یادم رفت.

بیشتر بخوانید

• چند نکته مهم پیرامون سیره رفتاری و سیاسی «امام حسن عسکری (ع)»/اعمال شب شهادت امام یازدهم

پاسخى که آمد این گونه بود: در مورد قائم پرسیده بودى. بدان که او مانند داود، به علم خود قضاوت مى‏‌کند و بیّنه نمى‏‌خواهد و مى‏‌خواستى از تبى که دو روز در میان به سراغ آدم مى‌‏آید سؤال کنى، اما فراموش کردى. پس در کاغذ بنویس‏ «یا نارُ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَلى‏ إِبْراهِیم؛ گفتیم: «اى آتش، براى ابراهیم سرد و بى‏‌آسیب باش.» (۶۹ انبیاء) ‏ و این را در گردن شخص تب‏‌دار بیاویز. راوى مى‏‌گوید: همان‌گونه انجام دادم که امام فرموده بود و شخص تب‏‌دار خوب شد.

یا نقل است یکی از نزدیکان امام حسن عسکری به نام ابوهاشم جعفرى مى‏‌گوید: وقتى که امام على النقى رحلت کرد، امام حسن عسکرى به غسل و تجهیز ایشان مشغول شد. در این میان، خادمان از فرصت استفاده کردند و مقدارى از اشیاء، از قبیل لباس، درهم و ... را برداشتند. هنگامى که حضرت از غسل و کفن و دفن پدرش فارغ شد، در جایى نشست و خادمان را طلبید و به آن‌ها فرمود: اگر در جواب آنچه که مى‌‏پرسم راستگو باشید، شما را تنبیه نمى‌‏کنم. اما اگر انکار کنید، جاى تمام چیزهایى را که برده‌‏اید، نشان مى‏‌دهم و شما را تنبیه مى‏‌کنم. آنگاه فرمود: تو اى فلانى؛ فلان چیز را برده‌‏اى، همین گونه است؟ گفت: بله یا ابن رسول اللَّه. فرمود: پس آن را برگردان. بعد رو به دیگرى کرد و همان رفتار را با او انجام داد؛ تا اینکه همه اشیاء را برگرداندند.

منبع: تسنیم

انتهای پیام/