به گزارش خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، یوری الکسی یویچ گاگارین در ۱۹۵۵ میلادی (۱۳۳۴ شمسی) در سن ۱۹ سالگی، پس از فارغ‌التحصیل شدن از هنرستان، به دانشکده نیروی هوایی اورنبورگ رفت تا پرواز با هواپیما‌های نظامی را آموزش ببیند.

او در سال ۱۹۵۷میلادی (۱۳۳۶ شمسی) بعد از دریافت مدرک خلبانی میگ هواپیمای ۱۵ از نیروی هوایی اورنیورگ با رتبه بالا  فارغ‌التحصیل شد و در همان دانشکده با «والنتینا گُریاچوا» آشنا و دو سال پس از فارغ‌التحصیلی با او ازدواج کرد.

گاگارین به عنوان خلبان هواپیمای میگ۱۵ برای خدمت، مدتی در پایگاه هوایی لوستاری در منطقه مورمانسک در نزدیکی مرز روسیه و نروژ مشغول به کار شد.

گاگارین در سال ۱۹۵۹ میلادی (۱۳۳۸ شمسی) درخواست کتبی خود را برای ورود به سازمان فضایی شوروی اعلام کرد. سال ۱۹۶۰ (۱۳۳۹ شمسی) سازمان فضایی شوروی، پس از عبور مرحله اول گزینش،۲۰ نفر از کسانی را که در این مرحله انتخاب شده بودند، برای پست فضانوردی برگزید که گاگارین نیز یکی از آن‌ها بود. سرگئی کارالیوف که پدر برنامه فضایی شوروی نام داشت، خود بر انتخاب نامزد‌ها نظارت کرده بود.

همه افرادی که انتخاب شده بودند، بهترین خلبانان کشور نبودند، زیرا فردی که قرار بودبه فضا سفر کند، علاوه براینکه باید تسلط کامل به هوانوردی و توان تصمیم‌گیری درست در موقعیت‌های خطرناک داشت  باید از نظر وزن، سلامت جسمی و قد هم معیارهای لازم را کسب می کرد.

روز‌های قبل از پرواز به فضا، هر شش عضو انتخاب شده در گروه، مورد آزمایش‌های سختی قرار گرفتند. تا توان جسمی و روانی آن‌ها محرز شود. روز ۱۷ مارس سال ۱۹۶۱ (۱۳۴۰ شمسی) فضانوردان منتخب شده، تیم بزرگ پشتیبانی و گروهی از مقامات رسمی، وارد پایگاه فضایی بایکونور شدند.

یوری گاگارین صبح روز چهارشنبه در ساعت شش و هفت دقیقه ۱۲ آوریل ۱۹۶۱ (۱۳۴۰ شمسی) به وقت مسکو، از پایگاه فضایی بایکونور با فضاپیمای وستوک-۱ و با رمز «درخت سرو» به عنوان اولین فضانورد جهان در تاریخ به مدار زمین سفر کرد و به مدت ۱۰۸ دقیقه به طور کامل مدار زمین را یک دور پیمود.

نکته‌ای که در انتخاب او به عنوان کیهان نورد تاثیر داشت، قد ۱۷۵ سانتیمتری و اندام کوچکش بود. موشکی که قرار بود اولین فضانورد روسی را با خود به فضا ببرد بر اساس موشک نظامی قاره‌پیمای دوربرد آر ۷ برای پرتاب کلاهک هسته‌ای در مسافت‌های طولانی طراحی شده بود. برای همین فضاپیمای سوار بر وستوک۱ نمی‌توانست بزرگتر از کپسول کلاهک هسته‌ای باشد.

در حالی که گاگارین در فضا و در مدار زمین پرواز می‌کرد، به دلیل موفقیتش در پرواز به فضا از درجه نظامی ستوانی به سرهنگی ارتقاء یافت.

انتهای پیام/