به گزارش
گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از
مشهد، کرونا این روزها برای زعفران هم رمقی باقی نگذاشته است و دسترنج کشاورز به ضرر در حال فروش است و سودش را دلال میبرد.
عازم زعفرانیترین روستای ایران میشویم تا گفت، گویی داشته باشیم با کشاورزان این منطقه و از آخرین وضعیت زعفران که فصل برداشت آن آغاز شده جویا شویم.
زمینهای زعفران شلوغ است، ماشینها ترافیک زیادی در مزارع ایجاد کردهاند و به هر زمین زعفرانی که نگاه میکنیم گروهی از کوچک و بزرگ مشغول کار هستند.
به سراغ پیرمردی میرویم تا از وضعیت زعفران جویا شویم، سوال ما برای وضعیت گل زعفران گویا او را آتش زد، پیرمرد در حالی که چند گل زعفران در دست دارد میگوید: همه امید ما در یک سال برداشت زعفران است تا بتوانیم برای خود و فرزندانمان کاری انجام دهیم، من یک سال است چشم انتظار فصل زعفران بودم تا با پولش بتوانم جهیزیه دخترم را کامل کنم.
او که گویا دل پردردی دارد می افزاید: خواهش میکنم از مسئولان فقط حرف نزنند برای کشاورز فکری بردارند مگر ما جزئی از این کشور نیستیم؟ چطور همه مشکلات را حل میکنند به داد یک کشاورز که تولیدکننده است نمیرسند.
پیرمرد در حالی که دیگر اشک از چشمانش جاری شده ادامه میدهد: چطور تورم روی همه چیز اثر گذاشته روی زعفران هیچ تاثیری نگذشته است، امسال گل زعفران را در بازار حتی از قیمت سال قبل هم کمتر میخرند، چه کسی باید به داد کشاورز برسد.
وارد زمین زعفران دیگری میشویم خانمی مسن که با کمر خمیده در حال گل جمع کرد است به ما میگوید: امسال هزینه کود، هزینه تراکتور برای آمادهسازی و آب گران شده و در مقابل قیمت زعفران از گذشته هم کمتر شده است.
او میافزاید: اگر زمینها را رها کنیم و یا گوسفندان را برای چرا به این زمینها بیاوریم صرفه اقتصادی بیشتری دارد، امروز دیگر صرف نمیکند یک سال دسترنج خود را مجانی و یا به ضرر بفروشیم.
آقای جوانی نیز که با خانواده خود در حال برداشت زعفران است میگوید: قیمت تمیز کردن زعفران کیلویی به ۴۰ هزار تومان رسیده در حالی که در بازار قیمت خرید یک کیلو زعفران ۳۰ هزار تومان است این یعنی ضرر و برای کشاورز صرفه اقتصادی ندارد که دیگر روی زعفران کار کند.
او ادامه میدهد: پارسال تعاون روستایی هم به شکلی عمل کرد که امروز کشاورز ترس دارد زعفران خود را به آنها بدهد، یک کشاورز هزینههایی را که برای زعفران میکند بدهکار است و امید دارد پس از برداشتن محصول آن را پرداخت کند، ولی تعاون روستایی خیلی دیر پول زعفرانها را پرداخت میکند.
یکی از افرادی که در بازار زعفران این روستا فعالیت میکند نیز به ما میگوید: زعفران دست دلالها است و هر سال هم در فصل زعفران صحبت این میشود که دست دلالها را از بازار کوتاه میکنیم، اما فقط یک شعار است و ما که هنوز ندیدهایم برای دلال مشکلی پیش بیاید.
او ادامه میدهد: دلالها در فصل برداشت وارد بازار میشوند و به هر قیمتی که دلشان بخواهد محصول را میخرند و متاسفانه زعفران برداشت شده هم اگر ظرف ۲۴ ساعت فرآوری نشود افت خود را کرده به همین دلیل کشاورز هم مجبور میشود به هر قیمتی دلال گفت محصول خود را بفروشد.
از وی درباره خرید زعفران کیلویی ۲۰ میلیون تومان که مصوبه نمایندگان استان بوده میپرسم که میگوید: مگر میتوان به این شکل قیمت تعیین کرد، هنوز یک نفر هم نتوانسته محصول خود را به این قیمتها بفروشد، مجلس، دولت باید کمک خود را از کشاورز انجام دهند که این کمک میتواند یارانه در کود و یا هزینههای دیگر باشد تا کمکی به کشاورزان شود وگرنه تعیین همین قیمت هم به سود دلالها خواهد بود.
دنبال کردن مشکلات مردم و بخصوص بخشی که تولید کننده هستند همیشه از وظایف رسانهها بوده است.