به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، در جوامع مختلف، اقشاری وجود دارند که به واسطه تفاوتشان از سایر افراد و به واسطه دلایل فرهنگی، نژادی، جنسیتی، جسمانی و ... کمتر دیده شده و گاه به فراموشی سپرده می‌شوند که اصطلاحا به ایشان گروه‌های نامرئی گفته می‌شود. امروز سوم دسامبر که از سوی مجمع عمومی سازمان ملل متحد به عنوان روز جهانی معلولین اعلام شده است ما را بر آن می‌دارد که به این بهانه به وضعیت این قشر و زیستشان در جامعه بازنگری داشته باشیم.

در راستای این موضوع با فرزانه عظیمی از معلولین نابینا که در عرصه فعالیت می‌کند، گفت و گو کردیم تا بیش از پیش ما را نسبت به شرایط نابینایان جامعه و مصائبی که این قشر با آن دست به گریبان هستند، آگاه کند.

عظیمی در رابطه با مشکلات جامعه معلولین در رابطه با تردد بیان کرد: یکی از اصلی‌ترین مشکلات عدم مناسب سازی خیابان‌ها، پیاده روها، مراکز ورزشی و تفریحی برای معلولین اعم از نابینایان و معلولین جسمی حرکتی است. یعنی برای مثال باید مکانی برای تردد آسان ویلچر معلولین جسمی حرکتی و یا عبور نابینایان وجود داشته باشد که متاسفانه چنین امکاناتی خصوصا در شهر‌های کوچک و کم امکانات‌تر وجود ندارد. شهر‌هایی هم که از این امکانات برای قشر معلولین برخوردارند، اغلب دچار نقص اند و استاندارد نیستند. برای مثال راه‌ها یا منقطع اند و یا در انتها یک مانعی مثل درخت و میله و جوی وجود دارد.

او در رابطه با تجهیزات توان بخشی معلولین تصریح کرد: تجهیزات توانبخشی از سوی بهزیستی به ندرت، کم و سلیقه‌ای به معلولین داده می‌شود. برای مثال شخص خودم برای دریافت عصای سفید باید ۴ سال منتظر بمانم!

این شهروند نابینا همچنین افزود: در رابطه با سایر تجهیزات هم همین گونه است. خیلی از مددکار‌ها و یا مسئولین بهزیستی حتی در رابطه با برخی از تجهیزات توانبخشی چیزی نشنیده اند و اصلا نمی‌دانند چیست و به چه کار می‌آید در حالی که ممکن است کاربردی اساسی داشته باشند.

عظیمی در رابطه با وضعیت معیشت معلولان گفت: ماده ۲۷ قانون حمایت از جامعه معلولین به بحث معیشت پرداخته است. بدین صورت که دولت باید هر سال هزینه معیشت معلولین شدید و خیلی شدید در ردیف بودجه سالانه به میزان حداقل دستمزد سالیانه مشخص کند و آن را بپردازد که متاسفانه در اجرا دارد خاک می‌خورد.

او افزود: تنها حمایتی که از جامعه معلولین می‌شود مستمری ناچیزیست که اگر یارانه را هم به آن اضافه کنیم به ۲۰۰ هزار تومان هم نمی‌رسد این درحالی است که هزینه دارو و درمان معلولین بسیار بالا است و عموما هم تحت پوشش بیمه نیست. واقعا اگر حمایت خانواده‌های خود معلولین نباشد پیش بردن زندگی ممکن نیست.

عظیمی در رابطه با وضعیت اشتغال معلولین اظهار کرد: در رابطه با اشتغال هم به قانون استخدام ۳ درصدی معلولین هم توجه نمی شود و بسیاری از محل‌ها سلیقه‌ای با این مسئله برخورد می‌کنند.

او با اشاره به وضعیت دشواری که ناتوانی معیشتی شراط کرونایی را برای این قشر سخت‌تر کرده است افزود: معلولین به علت ناتوانی مالی قادر به تهیه تجهیزات و لوازم بهداشتی خود هم نیستند و به همین سبب خانه نشین شده اند و همین خانه نشینی سبب مشکلات روحی و روانی هم شده است و این افراد را در شرایط سخت تری نسبت به گذشته قرار داده است.

فرزانه عظیمی در آخر متذکر شد: متاسفانه تمام قوانین موجود در جهت توانمندسازی و رفاه معلولین روی کاغذ نوشته شده و از سمت مسئولین هیچ توجهی به آن‌ها نمی‌شود. صدای معلولین صدایی است که هیچ وقت شنیده نشده است.

منبع: ایسنا

انتهایی پیام/ح