به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان، شامگاه پنجشنبه را هیچوقت فراموش نمیکنم. پنجشنبهای که نوزاد بی جانی، جان گرفت. داستان از آن جا شروع شد که طی یک تماس متوجه شدم غسال جوان آبدانانی جان یک نوزاد ۴۵ روزه را نجات داده است. خیلی زود به مرتضی بیگی مسئول غسالخانه شهر آبدانان که از دوستانم است زنگ زدم و ماجرا را جویا شدم. خبر صحت داشت، آدین بی جان با هوشیاری مرتضی و آموختههای امدادی که از قبل فراگرفته بود به زندگی بر میگردد. این تازه اول ماجراست، خبر که رسانهای میشود در فضای مجازی و رسانههای ملی و بین المللی داغ میشود.
مرتضی بیگی قهرمان این داستان در تماس تلفنی با خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان میگوید وقتی نوزاد را برای انجام امورات تدفین به غسالخانه آورده بودند متوجه نبض او شدم. از والدین پرسیدم این بچه کی فوت شده؟ گفتن امروز. گفتم او زنده است و با شروع کارهای اولیه امدادی نوزاد شروع به نفس کشیدن کرد. سریع به اورژانس زنگ زده و نوزاد نیمه جان به بیمارستان رسول اکرم (ص) آبدانان انتقال و از آن جا به بیمارستان ابوذر اهواز اعزام شد.
بیشتر بخوانید
سکانس دوم ؛بازگشت نوزاد فوت شده آبدنانی به زندگی
این قسمت خوب و زیبای ماجراست که نوزادی به زندگی برگردد. اما قسمت تلخ این داستان حکایتی عجیب دارد. آبدانان شهری ۵۰ هزار نفره و کوهستانی در ۱۸۰ کیلومتری جنوب مرکز استان ایلام است، شرایط کوهستانی بودن و محاصره اقتصادی آن بین دو کوه کبیرکوه و دینارکوه شرایط سختی را برای تردد مردم این منطقه به وجود آورده است. بیمارانی که مجبورند به دلیل نبود امکانات مناسب درمانی در این شهرستان به مراکز درمانی مناسب تری بروند دو راه بیشتر ندارند. نزدیکترین مراکز درمانی مجهز در شهر دزفول در استان خوزستان و یا مرکز استان ایلام است. تردد بیماران به شهر دزفول نسبت به مرکز استان ایلام خیلی راحتتر و با زمان کمتری انجام میشود.
بیمارستان در آبدنان هست اما بدون امکانات اصلی
آقا رضا ۶۰ ساله شهروند آبدانانی میگوید در شهر ما امکانات درمانی و تشخیصی به شدت در مضیقه است. او میگوید برای یک نوبت سونوگرافی باید یک ماه در انتظار باشیم. سونوگرافی شاید جزو کمترین امکانات مورد نیاز برای یک شهرستان ۵۰ هزار نفره محسوب میشود.
او میافزاید: سیستم ام آر آی در شهرمان وجود ندارد. سی تی اسکن برای بیماران اورژانسی انجام میشود و اگر نیاز به سی تی اسکن داشته باشیم باید ماهها و روزها در انتظار بمانیم.
بیشتر بخوانید
یکی از پرستاران بیمارستان رسول اکرم (ص) شهر آبدانان میگوید: در این بیمارستان نسبت به دیگر بیمارستانها در شهرهای دیگر اختلافهای زیادی از لحاظ رفاهی برای کادر درمانی و بیمار تا امکانات تشخیصی و درمانی وجود دارد.
او میافزاید: حتی اکثر متخصصهایی که در شهرستان مستقر میشوند به مدت یکی دوسال در طرح هستند و پس از کسب تجربه در این شهرستان به شهرهای بزرگ میروند.
زندگی آدین دستخوش قصور پزشکی یا کمبود امکانات
آری همین امکانات کم حوزه بهداشت و درمان در شهرستان آبدانان باعث شده هر روزه چندین اعزام به بیمارستانهای شهرهای دیگر همچون دره شهر، ایلام، دزفول و حتی اهواز انجام گیرد. بیمارستانی که خود باید بیماران را مداوا کند بیشتر نقش درمانگاهی دارد که افراد را به دیگر بیمارستانها اعزام میکند.
شاید اگر امکانات درمانی لازم و مناسب در آبدانان وجود داشت، آدین حالا زنده بود و نفس میکشید. در دو روز گذشته گمانه زنیهای زیادی در خصوص این اتفاق نادر در فضای مجازی و رسانهها از قصور احتمالی کادر پزشکی گرفته تا سکوت مسئولان درمانی مطرح شده است. از ورود تیمی از وزارت بهداشت تا دستور پیگیری دستگاه قضا از سوی دادستان و پیگیریهای نماینده مجلس در استان خبرهای متفاوتی بود که در فضای مجازی دست به دست میشد، اما این واقعیت را هیچکس نمیتواند کتمان کند که در استان ایلام به ویژه شهرستان آبدانان امکانات درمانی خیلی پائینتر از شهرهای برخوردار است.
قیصوری معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی ایلام میگوید: امروز در کمیسیون پزشکی و با حضور متخصصان اطفال دانشگاه علوم پزشکی پرونده آدین ایمانی بررسی و نظر نهایی نیز منتشر میشود و با خاطیان احتمالی که در این خصوص سهل انگاری کرده اند برخورد میشود.
جدا از اینکه اگر فرد یا افرادی مقصر شناخته شوند باید برخورد قانونی و قضایی شود، مردم خواستار توجه وزارت بهداشت و درمان به حوزه درمان و بهبود امکانات بیمارستانی در این شهرستان هستند.
آدین در آدینه رفت تا صدای محرومیت این منطقه باشد. آدین یک روز بیشتر زنده نماند، نه چشمان کوچکش را گشود و نه کلمهای حرف زد رفت تا عمق محرومیتها را نشان دهد. آدین دیگر نیست ولی حقایق پنهان را آشکار کرد. نگذاریم آدینهای دیگر به راحتی جان دهند.
گزارش از وحید حاجیان
انتهای پیام/ب
چرا اجازه نمی دهید بیمارنمان را به خوزستان ببرند