به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، پیشگویی روز دقیق برای آخرالزمان سابقه‌ای تاریخی به‌ویژه در اروپا دارد. ولی در دنیای معاصر چنین پیشگویی‌هایی بیشتر در آمریکا و اغلب توسط رهبران فرقه‌های مذهبی و عرفانی نوظهور انجام می‌شود. جالب اینکه «کریستف کلمب» خودش پیشگویی کرده بود که جهان در سال ۱۶۵۸ میلادی به پایان می‌رسد!

برخی جنگ جهانی اول و دوم را آخرالزمان می‌دانستند و پس از آن نیز مدام پیشگویی‌هایی درباره آخرالزمان از آمریکا و کشیش‌های فلان فرقه و فلان شاخه مذهبی به گوش می‌رسید. کار به جایی رسیده بود که «رونالد ریگان» رئیس‌جمهور آمریکا هم در یک مصاحبه در سال ۱۹۸۰ میلادی پیشگویی کرد آرماگدون (نبرد آخرالزمانی) روی بدهد و گفت: «شاید ما نسلی باشیم که آرماگدون را ببینیم!» حتی از وی نقل‌شده که به نزدیکانش گفته: «منتظر تحقق پیشگویی‌های کتاب مقدس و نبرد میان یأجوج و مأجوج (شوروی با رژیم صهیونیستی) هستم.»

وقایع آخرالزمانی برای اغلب مردم جهان به دلایل مذهبی و عرفانی و حتی سیاسی بسیار مهم و کانون توجه هستند

تب رُند شدن ۹!

از دهه ۹۰ میلادی این پیشگویی‌ها بیشتر شد یا شاید هم با ظهور اینترنت بیشتر برسانه‌ای شد و درباره‌شان صحبت شد. تعداد این پیشگویی‌ها برای تعیین تاریخ دقیق آخرالزمان در سال ۱۹۹۹ افزایشی ناگهانی یافت؛ از جمله در روز ۲۵ مارس و ۸ می‌و ۶ اوت. گویا تب رُند شدن ۹ همیشگی و خیلی جذاب است! البته پیشگویی روز ۸ می‌در هند انجام شده بود و وحشت و نگرانی بسیاری از هندی‌ها را موجب شد. ۶ اوت هم پیشگویی فرقه «دیویدیان»، یکی از شاخه‌های مسیحیت در آمریکا بود. وقتی همه این پیشگویی‌ها کذب از آب درآمد چه شد؟ هیچ نشد، پیشگویی‌ها بیشتر شد که کمتر نشد!

رازگشایی از تقویم‌های باستانی معمولا به افزایش پیشگویی‌های آخرالزمانی دامن می‌زنند

اولین ثانیه سال ۲۰۰۰ و مشکل رایانه‌ها!

نخستین پیشگویی با فراگیری بین‌المللی درباره آخرالزمان مربوط به سال ۲۰۰۰ میلادی بود. آن روز‌ها در فضای مجازی بحث و جدل بسیاری وجود داشت درباره اینکه رایانه‌ها و دستگاه‌های دیجیتال که به صورت گسترده در امور روزمره جهان استفاده می‌شوند در اولین ثانیه سال ۲۰۰۰ به دلایل فنی نمی‌توانند زمان را ازعدد ۱۹۹۹ به ۲۰۰۰ تبدیل کنند و از کار می‌افتند یا دچار اختلال می‌شوند و نظم کار‌های جهان به هم می‌ریزد و قطار‌ها تصادف می‌کنند و هواپیما‌ها می‌افتند و بمب‌ها منفجر می‌شوند و آخرالزمان می‌شود. گویا آن روز‌ها بررسی‌های دقیقی هم توسط کارشناسان رایانه و نرم‌افزار صورت گرفت که مبادا چنین اتفاقی واقعا رخ دهد. بعد از سال ۲۰۰۰ نیز پیشگویی‌ها برای تعیین روز دقیق آخرالزمان زیاد بودند، ولی ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ موضوع دیگری بود؛ خیلی شیک و مجلسی به یک پدیده جهانی تبدیل شده بود.

پدیده پایان جهان در سال ۲۰۱۲ به شهرت بین‌المللی تمدن «مایا» منجر شد

بیشتر بخوانید

• حقایق کمتر شنیده شده درباره تک چشمی که در آخرالزمان ظهور می‌کند؛ دجال چه فتنه‌ای می‌کند و چگونه کشته می‌شود؟

تقویم دردسرساز!

پدیده پایان جهان در سال ۲۰۱۲ از کجا آمد؟ از تقویم «مایا» که قومی قدیمی و تمدنی باستانی در آمریکای مرکزی بودند. چون چرخه ۵۱۲۵ ساله تقویم مایا‌ها در سال ۲۰۱۲ به پایان می‌رسید برخی این نظریه را مطرح کردند که پس مایا‌ها می‌دانستند که جهان در این تاریخ به پایان می‌رسد. حساب و کتابی هم کردند و روز ۲۱ دسامبر شد روز پایان جهان! این نظریه به اعتبار پیشرفت‌های شگفت تمدن مایا در علوم طبیعی و نجوم و ریاضی و همچنین محاسبه چرخه‌های زمانی با استقبال و باور عمومی مواجه شد و با کمک اینترنت در سراسر جهان نفوذ کرد. از اعتبار علمی مایا‌ها فقط همین را بگوییم که سال خورشیدی ۳۶۵ روزه را شناسایی کرده بودند و جدولی از پیش‌بینی کسوف‌هایی داشتند که تا زمان معاصر رخ داده‌اند. این‌چنین شد که ۲۰۱۲ سال مهمی شد. قوی‌ترین نظریه‌ها درباره وقوع آخرالزمان در این تاریخ نیز به برخورد یک سیاره به زمین یا از هم پاشیدن نظم منظومه شمسی یا تغییر قطبیت زمین یا بروز فعل و انفعال ناشناخته در مرکز کهکشان راه‌شیری و تاثیر مخرب بر حیات در زمین مربوط می‌شد.

انگلیسی‌ها برای نجات از آخرالزمان در ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ به «استون هیج» پناه برده‌اند

همان موقع مجامع علمی همه این نظریه را رد کردند. علاوه‌بر‌آن رهبران ادیان و مذاهب ابراهیمی نیز با استناد به محقق‌نشدن نشانه‌های قطعی آخرالزمان، تعیین این روز به عنوان روز پایان دنیا را باطل دانستند. ولی بعضی‌ها گوششان بدهکار نبود و همین بعضی‌ها در آمریکا و چین و هند و روسیه و مکزیک و برخی کشور‌های آمریکای مرکزی و اروپا اقلام زنده‌مانی نظیر شمع و چادر و کبریت و انواع کنسرو و طناب را کمیاب کردند. شرکت‌هایی هم بودند که فرصت را غنیمت دانستند و بسته‌های حاوی اقلام زنده‌مانی تدارک دیدند و خوب فروختند! روز ۲۱ دسامبر پیروان برخی فرقه‌ها در سراسر جهان آیین‌های خاص و عجیب برگزار کردند و وقتی‌که آن روز تمام شد همه نظریه‌ها و حرف‌ها و ترس‌ها نیز تمام شد.

مردم پرو برای نجات از واقعه روز ۲۱ دسامبر ۲۰۱۲ مراسم آیینی انجام می‌دهند

در کشور‌های مسلمان ازجمله ایران پدیده سال ۲۰۱۲ چندان جدی گرفته نشد و فقط مایه کنجکاوی بود. البته همان‌موقع در ایران نشریه و رسانه‌ای نبود که دراین‌باره مطلب و گزارشی ننویسد و ماجرا را شرح ندهد. جالب‌اینکه پس از ۲۱ دسامبر بعضی‌ها باز هم ول‌کُن ماجرا نبودند و می‌گفتند اشتباهی کوچک در محاسبه تقویم رخ داده و بر‌اساس تقویم مایا تاریخ‌های دیگری برای پایان دنیا تعیین کردند؛ با تاخیر یک‌هفته‌ای تا چند‌ساله. حتی در یکی از محاسبات آخرالزمانی براساس تقویم مایا، زمان دقیق از سال ۲۰۱۲ به ۲۰۲۰ تغییر داده شد. اما هیچ‌یک از این تاریخ‌ها دیگر یک پدیده جهانی نشد. تمام شد که تمام!

درباره واقعه سال ۲۰۱۲ فیلمی هم در سال ۲۰۰۹ ساخته شد که دانشمندان آن را از نظر علمی چرندترین فیلم تاریخ سینما نامیدند!

امروز در تاریخ مناسبت‌های دیگری هم هست

امروز ۱ دی مصادف با ۲۱ دسامبر میلادی و ۶ جمادی‌الاول هجری قمری در تقویم تاریخ، مناسبت‌های دیگری هم دارد.

ـ درگذشت «ابوسعید سنجری» ریاضی دان نامدار ایرانی در سال ۴۱۴ قمری
ـ زادروز «ژان راسین» شاعر و ادیب مشهور فرانسوی در سال ۱۶۳۹ میلادی
ـ سقوط هواپیمای مسافربری آمریکا بر فراز شهر لاکربی اسکاتلند معروف به «واقعه لاکربی» در سال ۱۹۸۸ میلادی
ـ زادروز «محمد نوری» استاد آواز ایرانی در سال ۱۳۰۸ شمسی
ـ زادروز «امرالله احمد جو» کارگردان و مستندساز ایرانی در سال ۱۳۳۲ شمسی

منبع:فارس

انتهای پیام/