به گزارش گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، محوطه‌های تاریخی، کتب قدیمی، بنا‌های تاریخی، اماکن باستانی و موزه‌ها همه و همه تنها یادگار‌هایی هستند که از گذشتگان برای ما بجا مانده اند، قدم زدن در مکان‌هایی که بوی تاریخ را دارند، شاید بهترین لحظات را برای علاقمندان به گذشته‌های دور رقم می‌زند.

مکان‌هایی که رد و نشانی از زندگی ساده و بی آلایش مردمانی دارند که شاید نامی از آن‌ها در صفحات تاریخ حک نشده، گام‌هایی که بر می‌داریم، پا جای پای کسانی می‌گذاریم که فارغ از زندگی‌های ماشینی، دنیای الکترونیک و پیشرفته امروزی بودند، دیوار‌هایی گِلی، چاه‌ها و قنات‌هایی که تنها مجرای رسیدن به آب بود، کاسه و کوزه‌های سفالی میراثی هستند گرانبها و ارزشمند...

محوطه تاریخی میشداغ گمنام مانده است

سعید عوده زاده معاون برنامه ریزی و عمرانی فرماندار دشت آزادگان به خبرنگار ما گفت: در پی بازدید میدانی از محوطه تاریخی میشداغ در این شهرستان، محوطه ای بسیار عجیب و گسترده مواجه شدیم، بطوریکه با توجه به استعلام‌های صورت گرفته از اداره محیط زیست دشت آزادگان، این محوطه ۳ الی ۴ هزار هکتار مساحت دارد.

او با بیان اینکه به جرات می‌توان گفت که این محوطه کشف شده اما گمنام یکی از بزرگترین‌های محوطه‌های تاریخی کشور و حتی جهان است، افزود: در این محوطه تپه‌ها و بنا‌های تاریخی را به راحتی می‌توان مشاهده کرد که تا به امروز مورد غفلت و کم لطفی اداره میراث فرهنگی شهرستان دشت آزادگان و استان خوزستان قرار گرفته است.

بی توجهی میراث فرهنگی مرگ منطقه میشداغ را رقم می‌زند

عوده زاده از بی توجهی میراث فرهنگی نسبت به رصد، پایش و بازدید از این محوطه تاریخی انتقاد کرد و بیان داشت: عملکرد ضعیف این اداره سبب شده حفاری غیرمجاز بسیاری انجام شود که این کم لطفی نشان دهنده آگاهی نداشتن و نبود شناخت مطلوب از پیشینه بسیار غنی خوزستان و منطقه است.

معاون برنامه ریزی و عمرانی فرماندار دشت آزادگان اظهار کرد: کم توجهی به منطقه میشداغ که در نوع خود بی نظیر است، سبب شده تا شاهد نابودی و از بین رفتن آن باشیم، این در حالی است که در بازدید‌های بعمل آمده ۲ منطقه شامل یک محوطه دشتی با مساحتی ۳ الی ۴ هزار هکتار تخمین زده می‌شود.

منطقه میشداغ، گنجینه ای از سازه های آبخیزداری قدیمی

این مقام مسئول در تشریح محوطه تاریخی گفت: هر چه به سمت کوه‌ها پیش می‌رفتیم، شاهد وجود شیب در کوه و همچنین کوه‌هایی از جنس ماسه سنگی بودیم که دارای سازه‌های بسیار بزرگ است که این احتمال وجود دارد در سالیان دور سازه‌های آبخیزداری قدیمی بودند، همچنین آب انبار‌های به هم پیوسته و در نوع خود بی نظیر هستند، این در حالی است که دامدارانی که هم اکنون در منطقه زندگی می‌کنند خبر از استفاده بدون محدودیت از آب موجود در چاه‌ها می‌دهند، بدون اینکه از حجم آب موجود در آن‌ها کاسته شود.

او تصریح کرد: با توجه به شرایط و قابلیت‌های محوطه تاریخی میشداغ، از میراث فرهنگی شهرستان دشت آزادگان و استان خوزستان انتظار داریم از آثار بجا مانده و ثروت‌هایی که از نسل‌های گذشته به دست ما رسیده است، با حفاظت و پایش موثر، عزم استانی و ملی، جلب مشارکت‌های عمومی و نهاد‌های مدنی بتوانند گام موثر و فوری را در جهت صیانت از بنا‌ها و آثار تاریخی بردارند تا ان شاءالله بتوانیم بهترین بهره برداری را این ثروت‌ها و سرمایه‌ها داشته باشیم.

اهمیت موضوع و غفلت از این محوطه تاریخی شگفت انگیز مرا به اداره میراث فرهنگی دشت آزادگان و هویزه کشاند.

محوطه تاریخی میشداغ، بزرگترین محوطه تاریخی کشور

علی عبیاوی مدیر اداره میراث فرهنگی دشت آزادگان و هویزه در این خصوص در گفتگو با خبرنگار ما گفت: در حقیقت محوطه‌ها و ابنیه تاریخی و باستانی زیادی در شهرستان‌های دشت آزادگان و هویزه وجود دارند که وسعت آن‌ها بسیار زیاد بوده و شاید از جمله محوطه‌های بزرگ کشور باشند، اما ثبت ملی آن‌ها انجام نشده است.

او از آنجایی که پیگیری‌های ما از اداره میراث فرهنگی استان خوزستان برای توجه بیشتر و پایش و رصد آن‌ها به صورت مستمر انجام می‌شود، افزود:به دلیل بی توجهی به این امر مهم، در مواقعی سودجویان و فرصت طلبان اقدام به حفاری غیرمجاز در منطقه کرده اند و با توجه به شواهد موجود در منطقه این احتمال وجود دارد که اشیای تاریخی از اعماق زمین به کشف و به غارت رفته اند.

عبیاوی اظهار داشت: به دلیل اینکه همه مراحل کاوش و ثبت ملی محوطه‌های تاریخی و باستانی برون سپاری شدند و باید اعتباری در این خصوص تامین شود، بهتر است که حفاظت از این محوطه به شرکت‌های بخش خصوصی باستان شناسی سپرده شود تا مراحل کاوش و شناسایی با مکاری این بخش صورت گیرد، اما به دلیل تامین نشدن اعتبارات لازم و نبود نیروی انسانی متخصص در زمینه باستان شناسی در شهرستان این امر تاکنون میسر نشده است.

حفاظت خودجوش از آثار تاریخی در محوطه تاریخی میشداغ

مهدی نژادحسینی رئیس اداره محیط زیست دشت آزادگان به خبرنگار ما گفت: منطقه میشداغ جزو مناطق حفاظت شده تحت نظارت اداره محیط زیست شهرستان به شمار می‌رود، اما به دلیل وجود آثار باستانی بر حسب وظیفه و به صورت خودجوش از آثار و بنا‌های موجود در این محوطه تاریخی حفاظت کرده ایم.

او افزود: طی سال‌های اخیر گروه‌های غیرمجاز حفاری و افراد سودجو که برای سرقت آثار و اشیای موجود در منطقه حاضر می‌شدند که با تلاش محیط بانان منطقه دستگیر شده و به نیرو‌های انتظامی و قضایی تحویل داده اند، اما با توجه به اینکه دستگیری سارقان و سوداگران اشیای تاریخی وظیفه اداره محیط زیست نیست، اقدامی بیشتری صورت نگرفته است.

نژادحسینی درخصوص رایزنی‌ها و همکاری‌های دو جانبه اداره محیط زیست و میراث فرهنگی دشت آزادگان و هویزه اظهار داشت: طی روز‌های گذشته دیدار و بحث و تبادل نظر با علی عبیاوی رئیس میراث فرهنگی شهرستان انجام و مقرر شد این دستگاه متولی اقدام به راه اندازی پایگاه حفاظت و حراست از این محوطه تاریخی کنند و پیگیری‌ها در این زمینه درحال انجام است.

این مقام مسئول بیان کرد: اداره حفاظت محیط زیست در حد وظایف خود و گا‌ها بیشتر از حد برای صیانت از این محوطه تاریخی تلاش کرده و می‌کند و با متخلفان برخورد کرده و دستگیر نموده است، این در حالی است که ما باید از آهو‌های موجود در منطقه و سایر گونه‌های در خطر انقراض موجود در میشداغ حفاظت کنیم.

رئیس اداره حفاظت محیط زیست دشت آزادگان ادامه داد: آمادگی هرگونه همکاری با اداره میراث فرهنگی شهرستان و استان خوزستان برای راه اندازی و فعالیت پایگاه حفاظتی در محوطه تاریخی و زیست محیطی میشداغ هستیم تا بتوانیم هم از بنا‌ها و آثار تاریخی و هم از منطقه دشتی حفاظت کنیم.

میراث فرهنگی خوزستان پاسخگو نبود

پس از گفتگو با مسئولان شهرستان دشت آزادگان، راهی سازمان میراث فرهنگی استان خوزستان شدم تا برنامه‌ها مسئولان مربوطه را در زمینه اقدامات در دستورکار برای حفاظت از بنا‌های و اشیای تاریخی جویا شوم، اما گویا وضعیت غم انگیز منطقه تاریخی میشداغ برای مسئولان اهمیتی ندارد، چون حاضر به پاسخگویی نبودند و حتی از پاسخ به تماس‌های تلفنی نیز امتناع کردند.

اگر قرار باشد مسئولان به هر دلیلی از پاسخگویی و شرح وظایف خود در قبال ثروت‌هایی که از گذشتگان برای ما بجا مانده است شانی خالی کنند، پس باید شاهد مرگ و نابودی بنا‌های تاریخی و تنها یادگار‌ها باشیم و کار به جایی می‌رسد که ورق‌هایی از کتاب‌های تاریخ نسل‌های آینده حذف می‌شود و یا نوشته می‌شود " فلان بنا یا محوطه تاریخی به دلیل سهل انگاری مسئولان نیست و نابود شد".

گزارش از ملیحه گریزی نسب

انتهای پیام/گ