به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،  وضعیت زاغه نشینان شهر مادرید، بعد از کولاک شدید در اسپانیا به دلیل قطعی برق و موج سوم کرونا، بسیار وخیم گزارش شده و رنج و محنت روزانه این محله فقیرنشین با قطع برق به مدت سه ماه و تازگی به علت کولاک و ترکیدن لوله‌ها صد چندان شده است.

با هم به محله زاغه نشین Canada real واقع در ۱۲ کیلومتری شهر مادرید می‌رویم و میهمان یکی از ساکنین محله می‌شویم. به رغم همه رنج و سختی‌هایی که این زاغه نشینان دارند، سارا بن آیاد، رسم مهمان نوازی را به جا می‌آورد.

شهرک Canada real که از مرکز مادرید ۱۲ کیلومتر فاصله دارد

در این محله سه ماه است که برق قطع شده و اخیراً چند روزی می‌شود، به علت کولاک و یخبندان شدید لوله‌های آب هم ترکیده است.

بن آیاد هر شب کتری را برف پر می‌کند و روی اجاق گاز می‌گذارد تا فردا صبح برای شستشو و پخت و پز آب گرم داشته باشد. او می‌گوید خوشحال می‌شویم هنوز آدم‌هایی هستند که به مشکلات ما اهمیت می‌دهند و به محله فقیرنشین ما سر می‌زنند. پیشنهاد می‌کنیم یک شب را در این سرمای طاقت فرسا در منزل ما سر کنید، تا بفهمید سرما با ما چه می‌کند. شاید اینطور بروید و برای ما کاری بکنید.

همه این‌ها در حالی است که سرما و کولاک اخیر در ۵۰ سال گذشته در مادرید بی‌سابقه بوده و کولاک به قدری شدید است که شاخه و بدنه درختان را تکه تکه می‌کند؛ اما در سراسر اسپانیا هیچ جایی به اندازه این شهرک از این کولاک آسیب ندیده است. جمعیت ساکن در این شهرک فقیرنشین، ۸۵۰۰ است که بیشتر آنان مراکشی یا از تبار مردم جنوب آسیا هستند و به زبان هندی صحبت می‌کنند.

از شروع ماه اکتبر ۴۵۰۰ نفر که در بخش ۵ و ۶ این شهرک زندگی می‌کنند، برق ندارند. مسئول برق شهرک می‌گوید: هیچ وقت ما سابقه قطعی برق به این طولانی را نداشته ایم. وی می‌گوید علت قطع برق به خاطر مسائل حفاظتی بوده است.

همچنین فقط ۴ کنتور ثبت شده برای ۱۵۰۰ خانوار در شهرک وجود دارد و بقیه از دکل‌ها غیر قانونی برق کشیده اند. این قطعی برق به خاطر سنگینی بار و خطرات جدی از سوی دولت انجام شده است.

بیشتر بخوانید

مقامات محلی مادرید اعلام کرده اند که این جریان غیرعادی مصرف برق در این محل به خاطر مزارع غیر قانونی ماری جوانا در شهرک است. این مزارع مصرف برق بالایی دارند و به تناوب باعث ایجاد جرقه در کابل‌ها می‌شوند که خطرات جانی بزرگی به همراه دارد، ولی مردم دو بخش ۵ و ۶ این شهرک این دلایل را نمی‌پذیرند و می‌گویند قطع برق، جان ۱۸۰۰ کودک این شهرک را به خطر انداخته است. زندگی در این شهرک قبل از قطع برق هم قابل تحمل نبوده است و هم اکنون با این قطعی برق، دیگر مردم به ته خط رسیدند.

وضعیت زاغه نشینان قبل از کولاک زمستانی

«بیاتریس آراگون» دکتری که از سال ۲۰۰۷ در این شهرک زاغه‌نشین کار می‌کند، می‌گوید: زندگی در این شهرک همواره دشوار بوده و با وجود اینکه هر ساله بلایای طبیعی مانند سیل و آتش سوزی داشته ایم، هرگز وضعیت بدین منوال سخت و طاقت‌فرسا نبوده است.

اخیراً به دنبال مرگ یکی از ساکنین در این شهرک، شکایات رسمی و مکتوب به دولت ارائه شده است. پزشک شهرک می‌گوید که تاکنون ۴۰ تا ۵۰ تن بر اثر استفاده از کپسول‌های گاز جهت گرمایش دچار مسمومیت مونوکسید شده اند.

اما وضعیت کودکان بسیار وخیم‌تر گزارش می‌شود. دست‌های کودکان به علت سرما زدگی آسیب فراوان دیده است و اکثراً با عفونت‌های شدید تنفسی روبه رو هستند.

البته نگرانی شدید دیگر به علت هجوم موج سوم کروناست و خانواده‌ها مجبورند به علت سرما در یک بستر با هم بخوابند و این خود باعث گسترش بیشتر کرونا در میان آن‌ها شده است. یکی از ساکنین می‌گوید اگر کنار هم نخوابیم به هر جهت از سرما خواهیم مرد.

پزشک این منطقه به ساکنین توصیه کرده که اگر در مناطق دیگر دوست، آشنا و یا اقوامی دارند، زمستان را نزد آنان سر کنند؛ البته به علت وجود کرونا و خطر تجمع خانواده‌ها در یک منزل این انتخابی میان بد و بدتر است.

همچنین «انجمن بارو» که در زمینه تحصیلات اجتماعی فعالیت دارد، می‌گوید، قطعی برق باعث شده تا بعضی از کودکان مجبور شوند تکالیف خود را در ماشین‌های سرد انجام دهند و بسیاری از دانش آموزان از شرکت در کلاس‌های آنلاین محروم بمانند.

ساکنین شهرک تمامی تلاش خود را می‌کنند تا صدای خود را به بیرون از شهرک انعکاس دهند. آن‌ها با مکاتبه و تظاهرات، وضعیت وحشتناک خود را به گوش مردم و مسئولین رسانده اند، اما تاکنون هیچ واکنشی از سوی مسئولین دیده نشده است. مسئولین دولتی قبل از فاجعه انسانی باید حرکتی بکنند.

در هفته پایانی دسامبر گروهی از گزارشگران سازمان ملل به این محله فقیرنشین آمدند و به دولت اسپانیا اعلام نمودند که باید برق این منطقه را تامین کند و اعلام نمودند نبود برق خشونت علیه کودکان است و حق حیات آن‌ها؛ اعم از غذا، آب، سرویس بهداشتی و تحصیل را به خطر می‌اندازد.

باید اذعان کرد که مشکل بزرگ در رسیدگی به مسائل این شهرک، تقسیم مسئولیت آن میان سه ارگان محلی است که هر یک، بهانه‌ها و مشکلات را مربوط به قسمت دیگر می‌دانند.

چهار سال پیش تصمیم گرفته شد، اهالی شهرک در داخل شهر مادرید اسکان داده شوند تا از تجمع آن‌ها در یک محل و ایجاد شهرک‌های فقیرنشین جلوگیری شود؛ اما این طرح تاکنون پیشرفتی نداشته است.

یک مقام مسئول اظهار داشت که اسکان این تعداد از مردم کار بسیارسختی است. این پروژه بزرگ مانند خرید ماشین نیست که به راحتی از هر نمایشگاه قابل خرید باشد؛ این اسکان چندین هزار خانواده است.

در این باره دولت برای گذر از این بحران پناهگاه‌های عمومی مجهز به کپسول گاز آماده کرده، ولی از ۱۷ خانواده که به شدت به این مراکز احتیاج داشتند و اسامی آن‌ها برای اسکان در این پناهگاه‌های عمومی ثبت شده است، تنها دو خانواده به این پناهگاه رجوع کردند و باقی آن‌ها از ترس همه گیری کرونا به پناهگاه‌های عمومی نرفتند.

زندگی ادامه دارد؛ کودکان در محله زاغه نشین مانند تمامی بچه‌های دنیا بیرون خانه برف بازی می‌کنند. بچه‌های بزرگتر آدم برفی می‌سازند و از روی تپه‌های مملو از برف و یخ سر می‌خورند. بزرگتر‌ها مقوا می‌سوزانند تا برای لحظه‌ای گرم شوند. مردم به تجربه دریافته اند که بیرون از خانه گرمتر است.

یکی از ساکنین محله که از طریق جمع آوری زباله امرار معاش می‌کند و به علت کرونا شغل خود را از دست داده است، می‌گوید: این فقر و نکبت و نبودن امکانات برای شهری در قلب اروپا در سال ۲۰۲۱ یک فضاحت و رسوایی کامل است.

اگر واقعاً سران حکومت تصمیم به اسکان مردم در داخل شهر دارند، می‌بایستی راهکار‌های شفاف خود را ارائه دهند.

وی می‌گوید اینجور که پیش می‌رود، تنها راه خلاصی مردم از این مشکلات «مرگ» است.

منبع:تابناک

انتهای پیام/