آرزو‌های کودکان حاشیه شهر قربانی محرومیت
نبود امکانات مناسب و نیرو‌های با انگیزه و آگاه در مدارس حاشیه شهر مشهد سبب ناتوانی در یادگیری دروس، در نهایت ترک تحصیل دانش آموزان می‌شود.
به گزارش گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از مشهد، کودکانی که در حاشیه شهر مشهد زندگی می‌کنند در کنار تمام آسیب‌های اجتماعی همیشه تحصیل و آموزش را فرصتی برای رسیدن از حاشیه شهر به متن می‌دانند اما اکثر اوقات چون کودکان حاشیه شهر از نظر روحی و روانی حساس و شکننده هستند نبود امکانات مناسب آموزشی و نبود نیرو‌هایی با انگیزه و آگاه سبب ناتوانی در یادگیری و آموختن دروس و در نهایت ترک تحصیل دانش آموزان می‌شود.
کمبود‌ها و محرومیت‌های سیستم آموزشی در حاشیه شهرمشهد بسیار زیاد است و گاهی مدارس در این مناطق از حداقل امکانات هم محروم هستند.
با "علی شریفی صحی" که همراه می‌شوی باور می‌کنی کودک درون این مرد شریف چطور قادر به معجزه گری است؛ این مرد مؤلف ۲۰ جلد کتاب تخصصی در حوزه یادگیری کودکان، نفر اول تدریس کشوری، کارشناس اختلالات یادگیری و بهبود سوادخواندن است.
بیشتر بخوانید
شاید بزرگترین آرزوی او این است که زمزمه شعر‌های یار مهربان، کتاب خوب، باز باران با ترانه بر دل کودکان محروم حاشیه شهر نماند.
شریفی صحی از آن دسته افرادی است که نمی‌تواند بی تفاوت از کنار مشکلات تحصیلی و آموزشی دانش آموزان مناطق محروم و حاشیه شهر عبور کند به همین دلیل به صورت جهادی همراه با تیم درمانی اش (روانشناس تربیتی، بازی درمانگر و مربی آموزشی) در جهت بهتر شدن سطح یادگیری و درمان اختلالات یادگیری دانش آموزان محروم تلاش می‌کند.
او معتقد است شدت اختلالات یادگیری با مداخله زودهنگام یک تیم تخصصی قبل از اینکه ادامه دار و مشکل آفرین شود، قطعا قابل درمان است.
به جای نابغه خوشبخت تربیت کنیم!
شریفی صحی می‌گوید: چندی است که خانواده‌ها در این تب و تاب افتاده اند که کودکان خود را در فلان کلاس و بهمان موسسه ثبت نام کنیم تا نابغه شوند و بعد از کلی رفت و آمد نتیجه‌ای جز خشم و افسردگی و اضطراب برای کودکشان ندارد.
او ادامه می دهد: فرض کنیم کودک شما بتواند یک عدد ۸ رقمی را در یک عدد ۵ رقمی ضرب کند و جوابش را در یک صدم ثانیه بگوید، یا بتواند در ۱۵ سالگی لیسانس بگیرد، یا حافظ دیوان سعدی و حافظ و مولانا شود، آن وقت می‌تواند درست زندگی کند؟ از زندگی لذت ببرد؟ مسائل زندگی خود را حل کند؟ اصلا می‌تواند بخندد؟ کودکان ما نیازی به نابغه شدن ندارند؛ حقشان نیست بار آرزو‌های از دست رفته ما را به دوش بکشند وکودکی شان فدای خواسته‌های ما شود. حقشان این است مطابق شخصیت شان پرورش داده شوند؛ حقشان این است که شاد باشند و از زندگی لذت ببرند.
علی شریفی صحی بیان می کند: یکی از اهداف تیم من این است که آرزو‌های دانش آموزان محروم فقط به یک موضوع انشا ختم نشود، اگر نوشته است دوست دارم پزشک، خلبان معلم و مهندس شوم، واقعا این آرزو تبدیل به واقعیت شود.
او تصریح می کند: با شیوع بیماری کرونا که دانش آموزان با تلفن همراه و در شبکه شاد با معلم خود در ارتباط هستند اولویت من دانش آموزان حاشیه شهر است چرا که اختلالات یادگیری شدیدتری دارند و از امکانات و آموزش‌های مجازی محروم هستند.
فرزندان را حقوق بگیر تربیت نکنیم
این مولف کتاب‌های تخصصی آموزشی ادامه داد: سیستم آموزشی ما به بچه‌ها یاد می‌دهد چطور وکیل و مهندس و دکتر بشوند، رسانه‌های ما فوتبالیست شدن و هنرمند شدن را تبلیغ می‌کنند در خانه‌های اغلب ما هم دغدغه این است چطور بچه هایمان درس بخوانند و تحصیل کرده شوند و کجای آموزش و تربیت به بچه‌ها یاد داده می‌شود که کار آفرین شوند؟ برای خودشان کسب و کار داشته باشند؟ صاحب کارخانه و شرکت بشوند؟ تقریبا هیچ جا. ما روز و شب در حال آموزش به فرزندان خود هستیم که اصلا در زندگی ریسک نکنند و همیشه سعی کنند در عافیت زندگی کنند، کارمند بشوند وحقوق بگیر خوبی باشند.
او تاکید می کند: تلاش کنیم فرزندان خود را کارآفرین بار بیاوریم، پول تو جیبی دادن بچه را ذاتا حقوق بگیر بار می‌آورد. به بچه‌ها باید یاد داد در رستوران خدمات نامناسب رو تشخیص بدهند وانتقاد کنند.
شریفی صحی تعداد زیادی نقاشی و انشا‌ها و برگه‌های آرزو‌هایی که دانش آموزان محروم به او داده اند نشان می‌دهد و تاکید دارد که باید به کودکان روز و شب یادآوری کنیم مهمترین شخصی است که باید از نقاشی و نوشته‌های خود لذت ببرد.
برگه‌های آرزو را مرور می‌کنی، پر از آرزو‌های رنگی رنگی کوچک و بزرگ است؛ فوتبال دستی، توپ دوچرخه، لباس که برای بچه‌ها تهیه شده، اما با خواندن بعضی از آرزو‌ها دلت می‌گیرد و دنیا را دیگر رنگی رنگی و زیبا و رویایی نمی‌بینی، در اعماق ذهنت عدالتی گمشده را مرور می‌کنی.
آرزوی علی؛ خواهرم از زندان آزاد شود، آرزوی یاسمین؛ مادرش که (ام اس) دارد هر روز گوشت و حبوبات بخورد، آرزوی زهرا برادر ۴ ساله اش سر چهار راه میلاد شب‌های سرد گدایی نکند.
با صدای خنده و بازی بچه‌ها دوباره به خود می‌آیی. شریفی صحی دارد با منصوره ۱۱ ساله صحبت می‌کند؛ منصوره در پایه دوم تحصیل می‌کند، چیزی که در چهره منصوره کمتر دیده می‌شود لبخند است، به ندرت می‌خندد. شریفی صحی مشکل منصوره را تاخیر در رشد گفتار و زبان می‌داند و ادامه می‌دهد: به کودکان با این اختلال اغلب برچسب‌هایی نظیر گنگ، خنگ وکم هوش می‌زنند و مسخره شان می‌کنند، در صورتی که با تشویق و جایزه، بازی‌های هدف دار و تمرینات افزایش استدلال و تفکر اختلالات یادگیری منصوره در چند ماه بطور کامل برطرف می‌شود.
این کارشناس اختلالات یادگیری و سواد خوانداری به علیرضا اشاره می‌کند، علیرضا پسر بچه‌ای ۸ ساله است که سال گذشته مادرش خودسوزی کرده و پدرش در زندان است او با مادر بزرگش زندگی می‌کند، مادر بزرگش می‌گوید علیرضا کتاب و دفتر سالم ندارد همه را یا پاره کرده یا سوزانده است، آرام و قرار ندارد.
شریفی صحی می‌گوید: گاهی والدین، چون خسته و بی حوصله هستند و اعصاب ندارند به فرزند خود انگ بیش فعالی می‌زنند. ما وظیفه داریم استرس‌ها را از کودکان بگیریم نه اینکه به آن‌ها برچسب بزنیم و استرس بدهیم. متخصصان تعلیم و تربیت در آموزش و پرورش کنونی به جای آموزش نخبگان سعی در پرورش نخبگی دارند و تمام استعداد‌های فرد را مد نظر قرار میدهند تا بتوانند به رشد ویژه‌ی آن‌ها کمک کنند.
این مولف کتاب‌های تخصصی کودکان می‌گوید: با توجه به تعطیلی مدارس و فضا‌های بازی، توجه به کودکان در این شرایط ضروری است و نباید در این خصوص بویژه در مناطق محروم و حاشیه شهر غفلت شود البته در این مسیر باید از خیرین و تشکل‌های مردم نهاد هم بهره برد.
شریفی صحی به عنوان یکی از نخبگان حوزه تالیف و آموزش این روز‌ها بدون هیچ چشم داشتی با هدف توانمندسازی دانش آموزان محروم و کمک به تحصیل دانش آموزان باز مانده از تحصیل در حاشیه شهر مشهد فعالیت می‌کند.
منبع: تسنیم
انتهای پیام// م.ب
