به گزارش خبرنگار نبض بازار گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، پرداختیار اسم جدیدی است که این روزها برای درگاه واسط بکار میرود. کسبوکارهایی که بازار داغی در سالهای اخیر داشتهاند و در حال حاضر بیش از صد شرکت پرداختیار در این بازار فعال هستند و به مشتریانشان درگاه پرداخت واسط ارائه میکنند. اما در بازاری به این گستردگی و شلوغی چطور میتوان به یکی از این پرداختیارها اعتماد کرد یا مناسبترین آنها را برگزید؟
برای شروع باید توجه داشت که تمامی این شرکتها از پرداختیار بانک مرکزی به حساب میآیند. بانک مرکزی شرایط و ضوابط نسبتا سختگیرانهای برای عملکرد این شرکتها وضع کرده است و شاپرک به عنوان بازوی اجرای بانک مرکزی روی این شرایط نظارت میکند. بنابراین تمامی این شرکتها با ارضای این شرایط سطحی از اعتبار را دارا هستند.
اما از طرف دیگر میتوان با بررسی ترکیب سهامداران هر شرکتی دید مناسبی از اعتبار آنها بدست آورد. حضور شرکتهای پرداخت الکترونیک یا بانکها یا شرکتهای بزرگ و با اسم رسمی مانند اینها در میان سهامداران یک پرداختیار طبیعتا قابلیتی بسیار اعتمادزاست. چرا که در صورت بروز یک مشکل احتمالی در فرآیند پرداخت یا خسارتهای احتمالی برای مشتریان این سهامداران این شرکتها هستند که پاسخگوی مشکلات احتمالی خواهند بود.
اما در زمان انتخاب یک شرکت برای دریافت خدمات تنها عامل تصمیمگیری مسئولیتپذیری آنها در هنگام بروز مشکلات نیست. بلکه کیفیت خدمات دریافتی هم از اهمیت بالایی برخوردار است.
به دلیل گستردگی تعداد شرکتهای ارائهدهندهی درگاه واسط، طبیعتا نمیتوان پس از آزمودن خدمات همهی آنها بهترین درگاه را انتخاب کرد. اما راههای دیگری هم برای سنجش غیرمستقیم کیفیت خدمات یک درگاه وجود دارد.
یکی از این راهها ترکیب مشتریان یک پرداختيار است. آیا شرکت توانسته است اعتماد تعدادی از کسبوکارهای بزرگ و شناختهشده را به خود جلب کند یا تمامی مشتریان این شرکت کسبوکارهای خرد و متوسط هستند؟
از طرف دیگر ترافیک و اعتبار وبسایت یک شرکت هم حرفهای زیادی دربارهی قابل اعتماد بودن آن شرکت برای مشتریان دارد. برای نمونه کسبوکارهایی که رتبهی الکسای آنها بالای ۲۰۰۰ باشد معمولا کسبوکارهایی با جامعهی مشتریان بسیار کوچک هستند که سایت آنها بازدید چندانی ندارد. اما رتبهی کمتر از ۲۰۰۰ در ردهبندی الکسا میتواند نشانهی بازدید قابل توجه و در نتیجه جامعهی مشتریان گسترده و بزرگی برای یک شرکت باشد.
خود شاکلهی وبسایت یک درگاه واسط هم نشانهی خوبی برای شناخت این کسبوکار است. معمولا کسبوکارهای معتبرتر سایتهای حرفهایتری با ویژگیهای مختلف و جذابیت بصری قابل توجهی دارند که نشان از صرف وقت و انرژی بالاتر برای معرفی محصولاتشان است.
یک برنامهنویس با تجربه یا مشاوری در این زمینه هم میتوان با بررسی کدهای آمادهی این درگاهها و بررسی گستردگی افزونههای آمادهی آنها قضاوت نسبتا معقولی دربارهی کیفیت خدمات یک پرداختيار ارائه دهد.
سنجش نحوهی پاسخگویی و کیفیت پشتیبانی یک پرداختيار هم معیار مهمی در این تصمیمگیری است. برای این منظور میتوان کیفیت پشتیبانی ارائه شده در چت پشتیبانی یا تماسهای تلفنی این کسبوکارها را هم بررسی کرد.
یکی دیگر از معیارهای اساسی در بررسی کیفیت خدمات یک درگاه بانکی هم بررسی شرکت پرداخت الکترونیک (PSP) همکار آن درگاه است. ردهبندیهای مختلفی از کیفیت خدمات درگاههای شرکتهای پرداخت الکترونیک وجود دارد. میتوان بررسی کرد که آیا پرداختیار مذکور به درگاه شرکت پرداخت الکترونیکی معتبر و با کیفیت همکاری میکند یا صرفا درگاهی را انتخاب کرده است که درآمد بالاتری به همراه دارد.
به این ترتیب میتوان مجموعه معیارهایی را تدوین کرد که براساس آنها میتوان مناسبترین پرداختیار برای هر کسبوکار را انتخاب نمود. اما در این انتخاب بهتر است تنها یک وجه عملکرد پرداختیارها را در نظر نگرفت. پرداختیارهایی هم هستند که به جای محدود کردن خدماتشان به درگاه واسط طیف بسیار گستردهای از خدمات و محصولات مختلف را برای مشتریانشان توسعه دادهاند. انتخاب از میان این شرکتها میتواند منجر به کاهش قابل توجه هزینههای یک کسبوکار با یکپارچهسازی ابزارهای مالی و پرداختیاش شود. همچنین مسلما شرکتی با دامنهی فعالیت بزرگتر، ساختار بزرگتر و قابلاعتمادتری هم دارد که منجر به اعتبار بالاتر تکتک محصولاتش میشود.
انتهای پیام/