به گزارش خبرنگار کشتی و رزمی گروه ورزشی باشگاه خبرنگاران جوان، ابراهیم جوادی با اشاره به قهرمانان بزرگ کشتی که پدر هستند، اظهار داشت: منصور مهدیزاده، محمود ملاقاسمی، سیدمحمد خادم این‌ها پیشکسوتان کشتی ما هستند. کسانی هم فوت کردند مثل محمد خادم که پدر دو قهرمان خوب ما (امیر و رسول خادم) بود و خودش هم نقره جهانی را کسب کرد. من نوجوان بودم کشتی‌های پدرشان را می‌دیدم. او به سالن هفت تیر می‌آمد. آن زمان یک سالن ۶ هزار نفری بیشتر نداشتیم. قسمت شمال سالن پله هایش زیاد بود. می‌رفت آنجا می‌نشست و به محضی که اسمش را صدا می‌کردند، سریع خودش را به تشک می‌رساند. از مشهد می‌آمد و خیلی متواضع بود.

جوادی با اشاره با اینکه چرا با وجود کسب ۴ مدال طلای جهانی، به برنز المپیک بسنده کرده، تصریح کرد: مدال المپیک با همه مدال‌ها فرق می‌کند. البته حریفان همان حریفان هستند، ولی ارزش مدال المپیک خیلی بیشتر از جهانی است، چون هر ۴ سال یک بار برگزار می‌شود. مدال المپیک من هم باید طلا می شد. صبح روز فینال، کشتی گیر روس را که قهرمان شد ۸-۱ بردم. روس‌ها در فیلا (اتحادیه جهانی) نفوذ داشتند و تنها در صورتی کشتی گیرشان قهرمان می‌شد که من به بلغار می‌باختم، چون روس این حریف را شکست داده بود. بعدازظهر این کار را کردند و با اخطار و هر کلکی بود، من را مغلوب کردند. البته همین بلغار را سه ماه بعد در خود بلغارستان بردم، در جهانی سال بعد هم ۷-۱ او را شکست دادم.

وی تاکید کرد که هنوز دزد مدال هایش پیدا نشده و در مورد اینکه چرا اجرای فنون در کشتی کم شده است، خاطرنشان کرد: این برمی گردد به دوره رئیس فدراسیونی مارتینتی که شانس را به کشتی وارد کرد. آن زمان قرعه کشی می‌کرد که چه کسی در خاک بنشیند و مرتب مقررات را عوض می‌کردند. هُل دادن امتیاز داشت و کشتی گیر دنبال فنون نمی‌رفت و به مرور فنون کم شد.

جوادی با اشاره به اینکه کرونا به همه رشته‌ها آسیب زده، افزود: نه تنها کشتی، بلکه همه رشته‌ها از این محل آسیب دیده اند، ولی ما در کشتی صاحب جایگاه هستیم، دنیا روی کشتی ما حساب می‌کند، ما هم امیدواریم بچه‌ها در المپیک موفق باشند.

عضو پیشین شورای فنی کشتی آزاد، عبدالله موحد را کشتی گیری ششدانگ و همه چیز تمام و منصور مهدیزاده را کشتی گیر بدشانس تاریخ معرفی کرد و گفت: عبدالله موحد کسی است که ۶ بار پشت سر هم طلای جهان و المپیک را به دست آورده است. بدشانس هم متاسفانه زیاد داشتیم. خود من در ۲۰ مسابقه رسمی و بین المللی شرکت کردم و ۱۷ مدال طلا، دو نقره و یک برنز گرفتم اما بدشانس بودم چرا که تنها برنزم مربوط به المپیک بود. مهدیزاده هم با توجه به اینکه در المپیک نفرات برتر وزنش را یا برد و یا مساوی کرد، اما خودش چهارم المپیک شد.

جوادی به اشاره به درگذشت برادرش به خاطر آسیب دیدن در تمرینات کشتی خاطرنشان کرد: برادری داشتم که از من کوچکتر بود، نخاعش در تمرین کشتی آسیب دید و از گردن به پایین فلج شد. متاسفانه بعد از عمل جراحی فوت کرد. پدرم دوست نداشت من کشتی بگیرم و یک ماه تمرین نکردم اما با همکاری یکی از دوستانم که ساک تمرینم را پیش او می‌گذاشتم به تمرین رفتم و زمانی که برای جام تفلیس انتخاب شدم، دوستان پدرم به او تبریک گفتند، چون اسمم را در روزنامه دیده بودند. پدرم آن روز به خانه آمد و به شانه ام زد که آفرین، شنیده ام قرار است به خارج بروی. او به خاطر اینکه بچه ۱۸ ساله اش را در کشتی از دست داده بود، دوست نداشت من کشتی بگیرم، اما بعداً موافقت کرد. برادرم هم همان وقت به من گفته بود تو کشتی را رها نکن حتماً قهرمان می‌شوی و من سعی کردم به خاطر حرف برادرم و صحبت پدر و مادرم به کشتی ادامه دهم.
انتهای پیام/