محمد داس مه، دبیر کمیته حقوقی انجمن محیط زیست و دوستداران طبیعت استان خوزستان در گفت‌وگو با خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از اهواز، گفت: در این شکایت ۱۳ صفحه ای، که دارای مستندات زیادی از نهاد‌های مختلف بوده، انتقال آب از سرچشمه‌های کارون از جنبه‌های داخلی و بین المللی بررسی شده است.

او با بیان اینکه چندین گزارش قوی از سازمان بازرسی کل کشور، مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی و سازمان محیط زیست در ادوار مختلف در خصوص انتقال آب از سرچشمه‌های کارون وجود دارد، افزود: این طرح به لحاظ قواعد داخلی و بین المللی؛ کمیسیون سد‌های بزرگ، معیار‌های انتقال آب از سوی یونسکو و آثار «فلاکت بار» پروژه بر استان‌های چهار محال و بختیاری و خوزستان بررسی شده است و تمامی گذاره‌ها و اعلامیه‌ها در این «اعلام جرم» ذکر شده است.

داس مه با تاکید بر اینکه این شکواییه به لحاظ فنی و حقوقی، مستند و مستدل است، اظهار کرد: اگر شرایط لازم برای شرکت‌های تابعه وزارت نیرو به نحوی فراهم می‌شد که امکان انجام تمام یا بخشی از وظایف قانونی خود به لحاظ اصلاح ساختار‌های مصرف آب را به دست می‌آوردند، به منابع جدیدی دسترسی پیدا می‌نمودند که امکان تامین نیاز‌های شرب و صنعت و حتی توسعه کشاورزی در استان‌های هدف طرح برای آنان فراهم می‌شد.

دبیر کمیته حقوقی انجمن محیط زیست و دوستداران طبیعت استان خوزستان ادامه داد: علاوه بر اصلاح راندمان‌های آبیاری بالاخص در مزارعی که آب آن‌ها از منابع سطحی تامین میشود و می‌تواند چند صد میلیون متر مکعب مصارف آب را در مناطق مقصد طرح بالاخص در اصفهان کاهش دهد، آب‌های بازیافتی از تصفیه فاضلاب ها، (۸۱۴ م. م. م محاسبات بازرسی یا ۵۷۵ م. م. م اعلامی معاونت آب و آبفا) و تغییر الگوی کشت و جلوگیری از کاشت محصولات با نیاز آبی زیاد (حدود ۳۰۰ م. م. م در اصفهان)، می‌تواند حلال مشکلات و کمک قابل توجهی به رفع نیاز‌های آینده برای رفع کمبود‌ها در استان‌های مقصد طرح را بنماید.

به وجود آمدن توقع برای استفاده از آب انتقالی در مصارف کشاورزی

این مقام مسئول بیان کرد: مقایسه منابع و مصارف آب در بخش کشاورزی و شرب و صنعت نشان میدهد که سالانه صد‌ها میلیون متر مکعب از منابع سطحی و زیرزمینی بیش از حد استاندارد و مقادیر مجوز‌های صادره، برداشت، مصرف و هدر می‌رود. همچنین سرانه استاندارد مصرف آب شرب ۷۰ متر مکعب در سال است، ولی در برآورد نیاز‌ها بیش از این مقدار لحاظ شده و در مصوبه کمیسیون تخصیص به استاندارد‌های قانونی موجود توجهی نشده است.

محمد داس مه اظهار داشت: در صورت رعایت استاندارد‌ها در مصرف، در استان اصفهان حجم تخصیص یافته از منابع فعلی برای آب شرب حتى بدون کوهرنگ ۳ و بهشت آباد کفاف تامین نیاز‌ها تا افق مدنظر را می‌نماید و استان یزد با کمبود ۱۲ میلیون متر مکعب در سال و استان کرمان با کمبود ۱۷۰ میلیون متر مکعب آب شرب بر اساس پیش بینی جمعیت در افق مذکور مواجه خواهند شد.

او تصریح کرد: علی رغم آگاهی از این که مناطق مرکزی ایران به صورت طبیعی با کمبود آب مواجه هستند، برای توسعه صنایع در استان‌های اصفهان و یزد صنایع بسیار آب بر فولاد و پتروشیمی را در برنامه‌ها مد نظر قرار میدهند که نیاز به تجدید نظر دارد.

داس مه افزود: حجم آب انتقالی به میزان ۷۵ میلیون متر مکعب از طریق تونل «خدنگستان» در محاسبات نیاز‌های آب شرب منظور گردیده لیکن ۲۶۸ میلیون متر مکعب آب دیگر که به زودی از طریق تونل «کوهرنگ» ۳ وارد زاینده رود می‌شود در برنامه‌های آب شرب محاسبه نشده است. علی رغم این که استفاده از آب انتقالی به دلیل هزینه‌های بسیار زیاد برای مصارف کشاورزی، برخلاف قوانین و به صرفه و صلاح دولت نیست، اخبار مربوط به طرح‌های کوهرنگ ۳ و بهشت آباد به نحوی منعکس گردیده که توقع استفاده از آب‌های انتقالی برای مصارف کشاورزی در منطقه به وجود آمده است.

انتقال آب، بهانه‌ای برای سایر مقاصد

همچنین طرح بهشت آباد به لحاظ پیچیدگی‌های زمین شناسی محل اجرا و مسیر انتقال آب، بنا به گفته مسئولین وزارت نیرو، یکی از پرهزینه‌ترین طرح‌های آبرسانی کشور است که اشکالات متعددی توسعه از سوی کارشناسان وزارت نیرو و سایر کارشناسان به لحاظ کمبود مطالعات و مسائل فنی و اقتصادی به آن وارد شده است.

ضمن اینکه از ایرادات جدی این طرح اینکه، در مطالعات جامع و یکپارچه، معیار‌های جهانی معتبر، در خصوص انتقال آب بین حوضه ایی نظیر معیار‌های سازمان یونسکو و کمیسیون بین المللی سد‌های بزرگ (ICOLD) به هیچ عنوان توجه و رعایت نشده است.

بر اساس آمار‌های موجود، در طول ۴۰ سال گذشته، آورد حوضه آبی بهشت آباد همیشه سیر نزولی داشته و آورد آبی به میزان ۵۸۰ میلیون متر مکعب در این حوضه وجود ندارد، لذا در چهلمین جلسه شورای عالی آب (به تاریخ ۱۳/۰۸/۱۳۹۸) مصوب گردید، که آب استان‌های یزد، کرمان، جنوب اصفهان و شمال فارس از رودخانه خراسان تامین و آب شرب استان اصفهان از طرح بهشت آباد تامین شود و قرار گشت، وزارت نیرو بر مبنای شاخص‌های اقتصادی، فنی و زیست محیطی، مناسب‌ترین گزینه را جهت انتقال آب شرب برگزیند.

البته با محاسبات و براساس استاندارد‌های جهانی سرانه آب شرب، جمعیت اصفهان، منابع آب موجود در آن استان، برنامه توسعه صنایع اصفهان و با توجه به صورتجلسه ۱۳/۱۰/۹۴ سازمان حفاظت محیط زیست و همچنین نامه سازمان بازرسی کل کشور به تاریخ ۱۳/۰۶/۱۳۹۰ روشن است که اصفهان نیازی به آب انتقالی برای مصرف شرب ندارد و آب شرب بهانه‌ای برای سایر مقاصد است.

انتهای پیام/ن