به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، بشر همواره برای دفاع و حفاظت از خود، نیازمند اسلحه بوده است. آنها همیشه با هم جنگ داشته و خواهند داشت. در ابتدا انسان‌ها از اسلحه برای شکار استفاده می‌کردند اما این سلاح به سرعت به وسیله‌ای برای کشتن انسان های دیگر تبدیل شد و حالا  انسان‌ها  به اسلحه هایی دسترسی دارند که قدرت تخریب آن حتی قابل تصور بشر هم نیست.

زمانی که این سلاح های مدرن وجود نداشت، جنگ ها و سلاح ها متفاوت بود، بعضی از آنها هم غیر معمول بودند. امروز وقتی از سلاح های باستانی صحبت می‌کنیم بلافاصله فکرمان به سمت شمشیر ، نیزه ، تیر و کمان فکر کشیده می‌شود. در این گزارش سلاح هایی را معرفی می‌کنیم که قدرتشان از حدمعمول خارج است.

بیشتر بخوانید

• گاز گرفتن راننده اتوبوس در جواب تذکر به استفاده از ماسک + فیلم

در این فهرست برخی از غیر معمول ترین سلاح های دوران باستان ذکر شده است و باور کنید یا نه ، آنها واقعاً مورد استفاده قرار گرفته اند.

ماکوائیتل

ماكوائیتل سلاحی شبیه شمشیر چوبی است که در دو طرف آن پره هایی ساخته شده از یک سنگ شیشه آتشفشانی قرار گرفته است. این سلاح شبیه یک میله چوبی بزرگ بود که در برش های کنار آن ابسیدین (سنگ آتشفشانی) تیز شده قرار داده می‎شد. طول آن حدود یک متر و عرض آن تقریبا 7 سانتیمتر بود. از آنجا که اکوائیتل فاقد نقطه مشخص تیز بوده و نمی‌توان از آن به عنوان سلاحی کشنده ‌‌استفاده کرد. با این حال ردیف‌های دندانه دار ابسیدین درد بسیار شدیدی را به دشمن وارد می‎کرد و می‎توانست به طور همزمان زخم‌های عمیق زیادی را بر بدن  ایجاد کند.

کپینگا

کپینگا مانند یک چاقوی پرتابی تیغه‌ای به طول تقریبا 50 سانتیمتر بود که توسط قبیله آزنده در نوبیا استفاده می شد. این سلاح سه تیغه به شکل‌های متفاوت داشت. و تحت حمایت قبیله قدرتمند آوانگارا، فقط برای رزمندگان حرفه ای تولید و توزیع می شد. در میان قبیله آزنده، کپینگا توسط داماد به خانواده عروس به عنوان شیربها داده می‌شده است.

پینوتی

یک شمشیر فیلیپینی که نقطه آغازش از ویسایاس فیلیپین بود. این سلاح در ابتدا به عنوان یک وسیله کشاورزی در نظر گرفته شده بود. به دلیل تماس با مایعات گیاهان و حیوانات لایه سیاه رنگی روی آن تشکیل می‌شد و به رنگ تیره درمی آمد اما وقتی کشاورزان تیغه های خود را برای مبارزه تیز می کردند ، تیغه تمیز و سفید جلا داده می‌شد. به همین منظور نام آن Pinuti به معنی "سفید" است. طول تیغه تقریباً 16 تا 18 اینچ است.

امیچی

ایمیچی سلاحی که در هنرهای رزمی سنتی چینی استفاده داشته است. این سلاح به نوعی برای چاقو زدن استفاده می شد. یک جفت میله فلزی با انتهای تیز که به طور معمول بر روی یک حلقه قابل جدا شدن که روی انگشت میانی قرار می گیرد سوار می شوند و به آنها امکان چرخش و دستکاری دقیق را می دهند. آنها قطعه ای از تجهیزاتی هستند که تا به امروز در ووشو برای تکنیک های «کف باز» استفاده می شود.

 چو کو نو

سلاح چینی ، chu ko nu پایه و اساس تفنگ اتوماتیک بود. این اسلحه متشکل از یک کمان است که بر روی چوب سوار شده و به طور اتوماتیک، یکی پس از دیگری تیرها را شلیک می کند ، چو کو نو دارای کیف چوبی بالای تیر کمان است که 10 تیر درون آن جای گرفته و با شلیک هر تیر، تیر بعدی به طور خودکار جایگزین آن می‌شود. این اسلحه در سال 1894 در جنگ با ژاپنی ها کمک به سزایی به ارتش چین کرد. جنگجویان حرفه‌ای می توانستند در 15 ثانیه همه 10 تیر را شلیک کنند.

سیزر

قیچی رومی یک اسلحه نسبتاً غیرمعمول از زمان روم باستان است که توسط گلادیاتورها استفاده می‌شد. این سلاح دارای دو بخش است، یک بخش بلند که از بازوی گلادیاتور محافظت می‌کرد و بخش انتهایی آن که یک تیغه هلالی شکل دارد. این ترکیب خاص اسلحه‌ای را شکل داده بود که در زمان خود محبوبیت بسیار زیادی داشت. گلادیاتورها اغلب با دسته‌ای از سربازان می‌جنگیدند که زره‌های توری مانند داشتند بنابراین آن‌ها با استفاده از این اسلحه، زره حریف را سواخ و او را از پای در می‌آوردند. از بخش بلندی هم که به بازو وصل می‌شد به عنوان سپر برای جلوگیری از حملات استفاده می‌کردند. شکل و ماهیت این اسلحه باعث شده که همه کاره و کشنده باشد و ضربات سخت و زخم‌های عمیقی به بدن دشمن وارد کند.

کاتار

کاتار از تامیل نادو هند ساخته شده و سلاحی از نوع چاقوی فشار است. مشخصه آن با گرفتن دست افقی H شکل آن است که منجر به نشستن تیغه شمشیر در بالای بندهای کاربر می شود. این سلاح ویژه منطقه آسیای جنوبی است. و مشهورترین [In reply to Fatemeh_k] و مشخصه ترین خنجرهای هندی است. از كاتار تشریفاتی نیز در عبادت استفاده می شد. کاتار در نگاه اول یک تیغه دارد. با این وجود وقتی ماشه روی دسته فعال می شود ، تیغه به سه قسمت تقسیم می شود. یکی در وسط و یکی در هر طرف.

مرد گیر

نوعی سلاح ترسناک که در اواخر قرن هجدهم در اروپا مورد استفاده قرار گرفت. این قطب از یک تیر ساخته شده بود که دارای یک سر دو شاخه بود. هر شاخک دری درب فنری داشت و می توانست از روی شیئی به اندازه انسان عبور کند و توانایی محصور نگه داشتن آن را داشته باشد. این ماده برای بیرون کشیدن مردان از اسب و سنجاق کردن آنها به زمین و استفاده از آنها استفاده می شد. به دلیل سنبلههای زیاد در مرکز ، محدودیت اغلب کم بود. این یکی از معدود نمونه های سلاح های غیر کشنده است.

ژوا

سلاح چینی با ظاهری باورنکردنی عجیب و غریب، در انتهای آن "دست" آهنی zhua دارای ناخن های تیز مانند پنجه ای بود که گوشت را پوست می انداخت و سپس آن را از بدن جدا می کرد. "این سلاخ برای بردن سپرها طراحی شده است." Zhua در درجه اول برای پاره کردن دشمن مورد استفاده قرار می گرفت ، البته وزن زیاد سلاح هم می توانست آن را به ابزاری مفید برای محاصره دشمن تبدیل کند.

باغ نخ

باغ نخ یک سلاح پنجه مانند هندی است. اصطلاح bag nakh در هندی به معنی پنجه ببر است. به آن پنجه ببر نیز گفته می شود. به گونه ای طراحی شده است که روی انگشتان قرار می گیرد یا زیر کف و مقابل آن پنهان می شود. این شامل چهار یا پنج تیغه خمیده است که روی یک تیر یا دستکش چسبانده شده است. همچنین برای بریدن پوست و عضله طراحی شده است. اعتقاد بر این است که از آرماتور گربه های بزرگ الهام گرفته شده است. باغ نخ اولین بار در هند توسعه یافت. اولین کاربرد معروف این سلاح توسط شیواجی اولین امپراتور ماراتا انجام شد که برای غلبه بر ژنرال بیجاپور افضل خان از یک نخ نخ بیچاوا استفاده کرد.

انتهای پیام/