به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان، ردی پای دیجیتالی، به آثار به جا مانده از فعالیت‌های آنلاین شما اطلاق می‌شود؛ مثل وقتی که به طبیعت گردی می‌روید و آثار حضور شما مانند چوب‌های سوخته، باقی مانده‌های غذا و مسیری که هنگام پیاده روی در جنگل ایجاد کرده اید، دیده می‌شود. در قضیه رد پای دیجیتالی، آثاری که از خود بر جای می‌گذارید، دیتا هستند. این رد پای دیجیتالی بر حسب فعالیتی که داشته اند در دو شاخه فعال و غیرفعال قرار می‌گیرد. پایگاه خبری بیزنس اینسایدر در گزارشی به بررسی این موضوع پرداخته است.

انواع مختلف رد پای دیجیتالی

یک رد پای دیجیتالی فعال، با آگاهی و هدفمندی ایجاد شده و دیتایی است که خودتان با آگاهی در اینترنت از خود بر جای می‌گذارید. برخی از مثال‌های متداول دیتای هدفمند عبارتند از:

ایمیل‌ها و پیام‌های متنی
فرم‌های آنلاینی که تنظیم و ارسال می‌کنید
دیدگاه‌هایی که پای یک مقاله یا ویدیو می‌گذارید
پست‌های وبلاگ و وب سایت‌های شخصی
پست‌های رسانه اجتماعی، آپدیت‌های وضعیت، عکس‌ها و ویدیو‌ها

باید به خاطر داشته باشید که اگرچه این اطلاعات را آگاهانه ایجاد کرده اند، اما ممکن است نخواهید به مدت طولانی نگه دارید یا آن را در دسترس افراد دیگری برای استفاده به شیوه‌هایی که مورد قبول شما نیست، قرار دهید.

رد پای دیجیتالی غیرفعال شما با اطلاعات ناخواسته‌ای ایجاد شده که بدون نیت و آگاهی و بی آنکه انتخابی داشته باشید، از خود بر جای گذاشته اند. این اطلاعات ناخواسته می‌توانند مواردی باشند نظیر:

کوکی‌ها و اطلاعات ردگیری که توسط فعالیت وبگردی شما ایجاد شده است
موقعیت مکانی شما که در هنگام استفاده از نقشه‌ها و سایر اپلیکیشن‌های مکان یاب ایجاد شده اند
آدرس آی پی، آدرس ایمیل و سایر اطلاعات شخصی که می‌توانند به فعالیت‌های آنلاین شما مرتبط باشند

ریسک برجای گذاشتن رد پای دیجیتالی

رد پای دیجیتالی شما می‌تواند اطلاعات زیادی از شما به دیگران ارائه کند. در برخی از موارد استفاده مشروع از اطلاعات شما وجود دارد مانند صاحبان وب سایت و تبلیغات کنندگان که اطلاعات مربوط به عادت‌های آنلاین و علاقمندی‌های خریدتان را جمع می‌کنند تا بهتر قادر به پاسخگویی به نیاز‌های شما باشند. اما رد پای دیجیتالی شما می‌تواند توسط هکرها، خلافکاران، کلاهبرداران و سایر عوامل خرابکار مورد استفاده قرار گیرد. قابل توجه‌ترین ریسک مربوط به این دسته عبارتند از:

دزد هویت: شاید بزرگترین ریسکی که افراد در فضای آنلاین با آن مواجه هستند، به سرقت رفتن هویتشان است که در صورت بر جای ماندن اطلاعات حساس و شخصی کافی در محیط آنلاین، می‌تواند اتفاق بیافتد.

فیشینگ و کلاهبرداری‌های دیگر: خلافکاران گاهی اطلاعات کافی درباره شخصی به دست می‌آورند تا بتوانند وی را طعمه کلاهبرداری قرار دهند. در حمله فیشینگ، خلافکار اینترنتی با قربانی خود تماس گرفته و وانمود می‌کند یکی از افراد آشنای وی است تا از وی پول یا اطلاعات ارزشمند درخواست کند.

تبلیغات: تبلیغات معمولا از رد پای دیجیتالی شما استفاده مشروع می‌کند، اما بسیاری از افراد برای اهداف تبلیغاتی ردیابی می‌شوند.

تحقیقات کارفرما: کارفرمایان فعلی یا احتمالی می‌توانند برای پی بردن به زندگی شخصی شما، به بررسی پست‌های شبکه اجتماعی و سایر فعالیت‌های آنلاین شما بپردازند. با توجه به این که تا چه حد در اینترنت فعال هستید، زندگی شخصی شما می‌تواند در معرض دید عموم قرار گیرد و برخی رفتار‌ها یا عقاید مذهبی و سیاسی شما ممکن است مورد پسند کارفرمایان قرار نگیرد.

چگونه رد پای دیجیتالی خود را مدیریت کرده و به حداقل برسانیم؟

این که هیچ رد پای دیجیتالی از خود در محیط آنلاین بر جای نگذارید، غیرممکن است، اما اقداماتی برای به حداقل رساندن آن‌ها می‌توانید انجام دهید. این اقدامات عبارتند از:

اجتناب از استفاده از آدرس ایمیل اصلی خود در زمان ایجاد اکانت‌ها در وب سایت‌ها و پلتفرم‌های کامنت گذاری: آدرس‌های ایمیل موقتی بسازید تا مانع از آن شوید کسی بتواند تصویری از سایت‌ها و سرویس‌هایی که از آن‌ها استفاده می‌کنید ایجاد کند.

تنظیم دقیق گزینه‌های حریم خصوصی در حساب‌های رسانه اجتماعی: شاید لزومی نداشته باشد زندگی شخصی شما در معرض دید همه قرار گیرد بنابراین هر محتوایی را به اشتراک نگذارید. پست‌های توییتر، فیس بوک و اینستاگرام را به دوستان یا تماس‌های نزدیکتان محدود کنید و استفاده از پلتفرم‌های رسانه اجتماعی که چنین اجازه‌ای را به شما نمی‌دهند را متوقف کنید.

جدا کردن شخصی‌های شخصی و حرفه‌ای خودتان: این ایده خوبی است که آدرس‌های ایمیل متفاوتی برای فعالیت‌های شخصی و برای کاریابی و امور دیگر استفاده کنید. این امر تحقیقات کارفرمایان درباره حضور آنلاین شما را دشوارتر می‌کند.

مراقبت از شهرت و اعتبارتان: درباره پستها، اظهارنظر‌ها و پیام‌های آنلاینی که ارسال می‌کنید، دقت کنید، زیرا نمایانگر شخصیت شما هستند. از عبارت و دستور زبان صحیح استفاده کرده و از بی ادبی و توهین اجتناب کنید. همچنین بیش از حد از خودتان اطلاعات ندهید. تصور کنید کارفرمای احتمالی تان اگر اطلاعاتی که پست کرده اید را مشاهده کند، درباره شما چه فکری خواهد کرد.

مخالفت با فروش اطلاعات از سوی وب سایتها: وب سایت‌ها ابزار‌هایی را اضافه می‌کنند که به شما اجازه می‌دهند با فروش اطلاعات شخصی خود یا با اشتراک گذاری آن‌ها با شرکایشان مخالفت کنید. اگر چنین کنترل‌هایی وجود دارند، دنبالشان بگردید و فعالشان کنید. به عنوان مثال می‌توانید در صفحه حریم خصوصی گوگل، توقف شخصی سازی تبلیغات بر اساس سلایق و نیازهایتان در سرویس‌های گوگل را غیرفعال کنید.

عدم اتکا به حالت پرایوت یا محرمانه در وب سایتها: گزینه پرایوت مرورگرتان ممکن است برای به حداقل رساندن اطلاعاتی که در رایانه شخصی شما ذخیره می‌شود، مفید باشند، اما برای رد پای دیجیتالی خود بیش از آن به این گزینه متکی نشوید، زیرا تاثیری در اطلاعاتی که درباره شما در اینترنت ذخیره می‌شود، ندارد.

منبع: ایسنا

انتهای پیام/