به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از بیرجند، ماههاست دامداران و فعالان این حوزه از کمبود علوفه و گرانی آن رنج میبرند، دغدغه خوراک دام و لاغر شدن گاوها و گوسفندان میرود تا دامداریها و مجتمعهای بزرگ را به ورشکستگی بکشاند.
فروش گاو و کشتار آن، پای دلالان را نیز به بازار آشفته دام باز و مشکلات دامداران را چندین برابر کرده است.
مشکلاتی که اگر چارهای اساسی برای درمان آنها نشود، دامداران به ناچار شغل و دامداری را کنار میگذارند و بر تعداد بیکاران افزوده میشود.
مجتمع صنعتی دامداری موسسه فرهنگی و بقاع متبرکه و اماکن مذهبی آستان قدس رضوی یکی از چندین مجتمعی است که به علت کمبود و گرانی نهاده دامی در تولید با مشکلاتی روبرو است.
این مجتمع اواخر سال ۱۳۸۳ در ۶ کیلومتری شمال غربی شهر طبس در کنار روستای همت آباد تاسیس و به بهره برداری رسید و نژاد گاو هلندی هولشتاین که بالاترین میزان تولید شیر جهان را دارد، به اینجا آورده شد.
هر گاو هولشتاین هم وزن یک گوسفند شیر میدهد
یکی از دامداران مجتمع گاوداری طبس به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان میگوید: هر دام سنگین در این مجتمع روزانه ۴۰ کیلوگرم (هم وزن یک گوسفند) شیر تولید میکند.
مسئول مجتمع دامداری هم بیان میکند: در این مجتمع ۳۰۰ رأسی، سالانه هزار و ۲۵۰ تن شیر، ۳۰ تن گوشت قرمز و دو هزار متر مکعب کود دامی تولید و روانه بازار مصرف میشود.
مجتمع صنعتی دامداری موسسه فرهنگی و بقاع متبرکه و اماکن مذهبی آستان قدس رضوی هم اکنون به دلیل کمبود و گرانی نهادههای دامی با مشکل مواجه است.
احمد زاده مسئول این مجتمع صنعتی به خبرنگار ما میگوید: بزرگترین مشکل این دامداری و دیگر دامداری ها، کافی نبودن نهادههای دامی است؛ مشکلی بزرگ که باعث کاهش چشمگیر تولید شیر میشود.
او به مشقتهای تأمین علوفه اشاره و بیان میکند: امروز در این واحد، کنجاله سویا وجود ندارد و مشکل تأمین نهادههای دامی باعث کاهش تولید ۸ کیلو گرم شیر از هر گاو میشود که ضرر خیلی بزرگی به این مجتمع دامداری است.
احمد زاده تصریح میکند: دولت نهادههای دامی را به صورت قطره چکانی توزیع میکند و مجبوریم نهادهها را به صورت آزاد و هر کیلو کنسانتره را با قیمت ۶ هزار و ۵۰۰ تومان خریداری کنیم.
مسئول مجتمع گاو داری موسسه فرهنگی و بقاع متبرکه و اماکن مذهبی آستان قدس رضوی ضرر دامداریها را سنگین میداند و میگوید: هر کیلوگرم شیر تولیدی این مجتمع ۳ هزار ۴۰۰ تومان به فروش میرسد، که با توجه به گرانی علوفه، روزانه در هر کیلوگرم شیر ۳ هزار تومان ضرر میکنیم.
گاوها را مجبورم یکی یکی بفروشم!
کمیابی علوفه و گران شدن آن حتی دامداریهای کوچک خراسان جنوبی را با خطر تعطیلی روبرو کرده است؛ دامداران در این شرایط سخت دو راه بیشتر ندارند؛ یا مجبورند تلف شدن دام هایشان را به نظاره بنشینند، یا هم آنها را به قیمت ناچیزی به دلالان بفروشند.
یعقوبی از دامداران محلی طبس با گلایه از مسئولان جهاد کشاورزی میگوید: با گران شدن علوفه، پرورش دام دیگر برای مان مقرون به صرفه نیست، کنسانتره را باید کیلویی ۵ هزار و ۵۰۰ تومان بخریم در حالی که شیر را از ما کیلویی ۳ هزار و ۵۰۰ تومانمیخرند.
تلخترین قسمت ماجرا زمانی است که دامدار به علت ناتوانی در خرید علوفه، مجبور میشود دام هایش را به قیمت ناچیزی بفروشد، آنهم دامهایی که آنها را با خون و دل بزرگ کرده و حالا سرمایه اش را بر باد رفته میبیند.
او افزود: از زمانی که علوفه گران شده مجبور شده ام ۱۰ رأس گاو را بفروشم تا حداقل از گرسنگی نمیرند و زنده بمانند!
یعقوبی ادامه میدهد: واحد دامداری ام را به ناچار با ۵ کارگر سرپا نگه داشته ام و اکنون نیز توان پرداخت حقوق و بیمه کارگرها را ندارم؛ اگر وضعیت به همین صورت پیش برود مجبورمی شوم تا ماههای آینده همه گاوها ر بفروشم و کارگران را به ناچار راهی خانه کنم.
بیشتر بخوانید
روزگار پرورش دام در روستاهای مرزی خراسان جنوبی نیز بهتر از طبس نیست، دامداران روستای بارنجگان شهرستان زیرکوه نیز با کمبود علوفه و آب دست و پنجه نرم میکنند.
محمدی از دامداران این منطقه که پرورش دهنده گوسفند است به خبرنگار باشگاه خبرنگاران جوان میگوید: با توجه به اینکه امسال بارانی نباریده، علوفهای هم در صحرا پیدا نمیشود و با این وضعیت بداقتصادی توان خرید جو ۷ هزار تومانی و کاه ۴ هزار تومانی را نداریم.
آشفته بازار نهادههای دامی نزدیک به ۷ ماه است که دامداران را گرفتار و آنها را مجبور کرده است نهادههای دامی شان را بیش از سه برابر قیمت از بازار آزاد تأمین کنند.
جو، ذرت و سویا نیز که به صورت یارانهای توزیع میشوند، چند ماهی است به صورت قطره چکانی به دست دامدار میرسد؛ خوراکی که کفاف یک روز دامها را نمیکند.
غم انگیزتر اینکه ادامه خشکسالی، امسال نیز شرایط را برای دامداران خراسان جنوبی سختتر از گذشته کرده و اگر مسئولان فکری برای تأمین به اندازه علوفه دامها نکنند، تولید کنندگان دامداریها را رها خواهند کرد و شرایط بحرانیتر خواهد شد.
دامداران انتظار دارند مسئولان حداقل به وعدههای داده شده عمل کنند و نگذارند تا تولیدات دامی کشور آسیبی جدی ببینند، نهادهها اگر کافی باشند و به موقع توزیع شوند آنوقت دامدار هم دلگرم به تولید بیشتر و تأمین نیاز بازار خواهد بود.
انتهای پیام/ ر ف
سالیانه یک گوسفند که خیلی کم هم علوفه بهش بدی
2/500خرجش هست.
و مهم تر یک راس گوسفند کمتر از دو ملیون پولشه
بیخیال عمو اینها روزها خوش ماست هنوز. تا زمانی که هر کس بفکر جیب خودش باشه
بیست سال پیش دهات کشاورزی و دامداری را بوسیدم گذاشتم دهات و اومدم تهران الان وضع مالیم خیلی خوبه
من به یک زندگی ساده راضی بودم نگذاشتن
کشور رو به نابودی میره اگه تا دد سال دیگه تحریم باشیم
یعنی تولید خوراک دام در کشور اینقدر سخته؟!
بخشی از مشکل همچنان دلال بازی است
نظام ، رژیم ، حکومت ، دولت ، مجلس، هر کسی مسئولیت داری بشنوه و بدونه کم آبی و سیاست هایی که در پیس گرفتید و عدم سرمایه گذاری در بخش آب در آینده خسارت های زیادی به کشور خواهد زد
علت مقاومت در برابر تحریم ها تا به اکنون امنیت غذایی و تولید در داخل و توسط مردم روستاها بوده
حواستان باسد ۲ سال دیگر دیر است
لطفا در زمینه تامین آب به روسهای جدید فکر کنید
جهاد کشاورزی در حال نابود کردن کساورزان است
کود و سم و سایر امکانات مهندسی در کساورزان نیست
مسئولان محترم لطفا بیدار شوید فاجعه در راه است.
طبق معمول هرچی بدبختی داریم برا بی تدبیری و سوء مدیریت، دولت و مدیران کشوری هست.
به عنوان مثال بنده گندم کارم، بعد از برداشت گندم(علوفه و گاه به جا مانده همون ساقههای گندم) رو در زمین آتش میزنیم، آخه کسی نیست اونا رو جمع کنه برا کاشت سال بعد هم ایجاد مزاحمت میکنه، این فقط من نیستم اکثر کشاورزهای استان بوشهر همچنین کاری میکنن.
۳ سال پیش یک دامداری اومد و خودش دستگاه بسته بندی علوفه داشت کل زمین داران و گندم کاران منطقه بهش رایگان باقی مانده و ساقههای گندم از زمین جمع کنه، حسابی هم راضی بود، ۲ سال بعد نیومد و ما مجدد اتیشش زدیم، ما خودمان هم راضی به آتیش زدنش نبودیم، میگفتیم یه بنده خدایی بیاد برا دامش جمعاش کنه بهتره ثواب هم داره، خلاصه پیگیر اون بنده خدایی که ۳سال قبل اومده بود شدیم، گفتیمچرا نیومدی؛ حسابی تشکر کرد و گفت تو استانتون کمی نزدیک تر حسابی گیریم اومده دیگه نیومدم اونجا؛ ازش سوال پرسیدم از کجا فهمیدی که بیای توی این منطقه اینا جمع کنی، گفت از یه هم استانیتان شنیدم چنین چیزی هست، ما هم با کلی تردید و شوق وق وسایلمون اوردیم دیدیم بله نه یکجا ۲ جا بلکه اکثر استان شما اتیشش میزنن، و ما دیگه اومدیم برا خودمون و چندین دامدار دیگه جمع کردیم.
خلاصه این دامدارها فقط شاید ۲ درصد هم جمع نکردن، اینقدر زمین هست که همینطوری اتیشش میزنند.
حالا واقعا دولت و متولیان امر از جهاد کشاورزی گرفته تا مسئولان شهر و روستا باید این زمینها شناسایی کنن و کشاورزها به یه نحوی راضی کنن، مثلا اب به موقع یا کود به نرخ دولتی و هزار هزار راهکار دیگه، بعد به بخش خصوصی یا هر نهادی یا اصلا خود جهاد کشاورزی کلی ماشینالات داره، اینا رو در اختیار دامدارا قرار بده که بروند و علوفه جمع کنن برا خودشون.
به همین راحتی از یه دور ریز که ما سالانه داریم اتیشش میزنیم ولی اون ور یه دامدار تو سر میزنه براش، الکی هدر نرفته.
ای داد ای داد که هرچی می کشیم از به کفایتی مسئولان هست.
یه مشت مسئول بی سواد بی لایق مفتخور که فقط تو فکر شکمپروری و جیب خودشون هستن، دو دستی چسبیدن به میزشون و نمیذارن چندتا جون با سواد و انگیزه بیاد سر کار.
لطفا صدایی من رو به گوش یه مسئول دلسوزی برسونید شاید تونست یه چرخه معرفی کنه که تمام قسمتها به هم وصل کنه گره از کار یه بنده خدا باز بشه.
یا حق.
بخشهایی از این دیدگاه شما خیلی جالب بود.
اگر مسئولان اقدام نمیکنند، خودتون دست به کار شید. از طریق فضای مجازی یا شیوه های ارتباطی دیگه شاید بتونید با دامداری ها مرتبط بشید. کاشکی یکی از این شرکتای دانش بنیان با یه اپلیکیشن یا سرویس ارتباطی بتونه این کار رو انجام بده و دامدار و کشاورز رو مستقیما با هم مرتبط کنه.
۱ کیلو سبوس گندم ۵ هزار تومان(بی ارزش ترین چیزی که میشه به دام داد که فقط زنده بمونه)
موفق باشید