به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از ساری ، و به نقل از روابط عمومی آموزش وپرورش مازندران؛ در این روز‌ها روایت‌های متفاوتی از معلمان شنیده ایم  که در روز‌های کرونایی  کمک کردند تا کلاس درس تعطیل نشود. 

از معلمی که روز عید سر کلاس درس بود تا آن یکی که روی تخت بیمارستان بود،  همه عاشقانه‌های معلمان فداکاری  است که نقش پررنگی در تعلیم و تربیت در کلاس‌های آنلاینی داشتند و دارند.

به سراغ صدیقه فلاح، معلم کلاس اول دبستان جهان تربیت شهرستان آمل رفتیم. این معلم باوجود ابتلا به کرونا و بستری شدن در بیمارستان هم کلاس آنلاینی را تعطیل نکرده است.

معلمی که تمام ساعات شبانه‌روز آنلاین است

نکته مهم اینکه این معلم تمام ساعات شبانه‌روز آنلاین است و ساعت خاصی را به درس اختصاص نداده تا استرس و نگرانی به دانش‌آموزش وارد نشود.

 فلاح می‌گوید: در روز‌های کلاس آنلاینی در طول شبانه‌روز آنلاین هستم و ساعت به‌خصوصی برای کلاس درس مشخص نکردم و شیوه تدریس خودم را در پیش گرفتم، تا استرس و نگرانی به دانش‌آموزانم وارد نشود.

هر ساعتی دانش‌آموزانم تکالیف‌شان را ارسال کنند می‌بینم و با کمال آرامش به آنان آموزش می‌دهم.

او ادامه می‌دهد: افتخارم این است که معلم شدم و از همه بهتر که معلم کلاس اول هستم؛ چرا که اولین کلمات را دانش‌آموزان از من یاد می‌گیرند و به شغلم افتخار می‌کنم.

در تمام روز‌های آموزش اجازه ندادم خدشه‌ای به آموزش دانش‌آموزان وارد شود و از این جهت به خودم افتخار می‌کنم.

این معلم ادامه می‌دهد: در مقابل دانش‌آموزانم خودم را مسؤل می‌دانم و در واقع وظیفه انسانی خودم را انجام می‌دهم.

معلم ۴۰ دانش‌آموز کلاس اولی هستم و الان هم در گروه رقابت شدیدی است به‌طوری‌که هر کدام از دانش‌آموزانم مدرس هستند و به راحتی هر کدام از آن‌ها داستانک می‌نویسند و از این جهت خیلی خوشحالم.

او می‌گوید:به‌دلیل بیماری کرونا در بیمارستان بستری شدم و در تمام طول این مدت کلاس‌های آنلاینی برقرار بود و مشغول درس دادن به دانش‌آموزانم بودم.

 فلاح ادامه می‌دهد:حتی خود دانش‌آموزان در این مدت که در بیمارستان بودم به من می‌گفتند شما تدریس نکنید ما تدریس می‌کنیم و همین موضوع به من روحیه داد و موجب شد حالم زودتر خوب شود؛ به‌طوری‌که امروز از بیمارستان مرخص شدم.

او می‌گوید: البته در کنار همه این‌ها تلاش‌های مدیر مدرسه در نوع خود قابل تقدیر است به‌طوری‌که دانش‌آموزی پیشرفت می‌کرد و فعال بود همراه با مدیر مدرسه با جایزه و لوح تقدیر به منازل آنان سر زده و تقدیم می‌کردیم که این موضوع یکی از بزرگ‌ترین مشوق به درس و تلاش بیشتر بود که پاسخ می‌داد.

این معلم می‌گوید:خاطره‌ای که از این سال‌های معلمی در ذهنم مانده به امسال برمی‌گردد که با سرزدن به منزل دانش‌آموزم با وضعیت بد اقتصادی آنان مواجه شدم که هر باری که یادم می‌آید گریه‌ام می‌گیرد.

انتهای پیام/س