به گزارش خبرنگار صنعت،تجارت و کشاورزی گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، یک بالگرد تا زمانی که سوخت داشته باشد، خلبان متوجه شرایط بد بیرونی نشود و سیستم داخلی بالگرد مشکل فنی نداشته باشد میتواند در آسمان به پرواز درآید.
موارد بعدی توانایی خلبان در حفظ تعادل بالگرد در شرایط غیر معمول است یعنی در این شرایط مانند باد و طوفان، مصرف سوخت بالگرد افزایش پیدا میکند و خلبان باید با حفظ کنترل بالگرد ضمن جلوگیری از مصرف بیش از حد سوخت، در نزدیکترین منطقه ممکن فرود آید و این فرود باید پیش از اتمام سوخت باشد.
با تمام این تفاسیر یک بالگرد معمولی با باک پر میتواند بین ۲.۵ تا ۵ ساعت در آسمان پرواز کند که تمامی عوامل ذکر شده در طول پرواز آن دخیل هستند البته سرعت و ارتفاع نیز تاثیر گذار هستند یعنی هرچه ارتفاع بالاتر باشد، مصرف سوخت نیز بیشتر میشود.
اگر عملیات تیک آف و فرود را کنار بگذاریم، پرواز ساکن با بالگرد سختتر از هواپیماهای معمولی است چراکه وزن آنها بسیار کمتر است و به کوچکترین عوامل محیطی واکنش نشان میدهند همچنین ارتفاع آنها با سطح زمین کمتر از هواپیما است و در صورت وقوع حادثه زمان کمی برای کنترل وجود دارد.
یکی از سختترین فنهایی که خلبانان بالگرد باید در آن خبره باشند، حفظ ارتفاع بالگرد در زمان حرکت به سمت جلو است چراکه برخی از مکانیزمهای افزایش ارتفاع و سرعت روبه جلوی بالگردها مشترک هستند و این فن بسیار دشوار است.
در صورتی که یک خلبان بالگرد تمام کتابهای خلبانی را حفظ باشد و تمام کلاسهای لازم را گذرانده باشد، اما در زمینه پرواز تجربه کافی نداشته باشد، هرگز نمیتوان به عنوان یک خلبان خوب از او یاد کرد به همین دلیل است که میزان خبرگی یک خلبان را بر اساس تجربه و ساعت پرواز وی میسنجند.
انتهای پیام/