عرفان احمدی مدرس وکارشناس نجوم در گفت‌وگو با خبرنگار حوزه فناوری گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان، با اشاره به تلسکوپ های رباتیک اظهار کرد: تلسکوپ های رباتیک برنامه ای است که توسط رشته‌های کامپیوتر نوشته می‌شوند. تلسکوپ‌های رباتیک اجرام را انتخاب کرده و گاه به سمت آن ها حرکت می‌کنند البته اگر تلسکوپ ها، پایش کل آسمان را انجام دهند و تصاویر را گرفته و بررسی کنند.
او ادامه داد: این عمل به کمک هوش مصنوعی بوده اما اگر تلسکوپ‌هایی باشند که به صورت دستی به سمت اجرام حرکت کنند و پایش کل آسمان را انجام داده و تصاویر را گرفته و توسط انسان پردازش شوند، هوش مصنوعی در آن ها هیچ نقشی نداشته است.
احمدی درباره کارکرد تلسکوپ های رباتیک خودکار گفت: تلسکوپ ها موقعیت خود را شناسایی می‌کنند که در کدام نقطه قرار دارند، یعنی تلسکوپ های زمینی موقعیت خود را و تلسکوپ‌های فضایی موقعیت خود را شناسایی و رصد می‌کنند که معروف ترین آن ها تلسکوپ فضایی کپلر است که کشف سیارات فرا خورشیدی را انجام می‌دهد و تاکنون سیارات فراخورشیدی زیادی را شناسایی کرده است. تلسکوپ‌های فضایی کل پهنای آسمان را طی دوره و زمان بندی‌های مختلف تصویر برداری می‌کنند و از تصویر ی که از یک نقطه گرفته شده با یکدیگر مقایسه می‌کنند.
مدرس و کارشناس نجوم افزود: از دید ناظرین زمینی که آسمان را از روی زمین تماشا و رصد می‌کنند، ستاره هانسبت به یکدیگر ثابت هستند چراکه تمامی ستاره‌ها حول محور های خودشان و به حول یک محور بزرگتری که مرکز کهکشان باشد درحال چرخش هستند اما به دلیل فاصله زیادی که ستاره ها با ما دارند ما در زمین آن ها را ثابت می‌بینیم، زیرا فاصله‌ی یک ستاره‌ای که هزار سال نوری با انسان فاصله دارد و حتی اگر این ستاره نابود شود موجودات زنده بعد از هزار سال متوجه نابودی آن می‌شوند.
او بیان کرد: اگر یک سیاره فرا خورشیدی اطراف زمین یا اطراف دیگر سیاره‌های منظومه شمسی درحال چرخش باشد ممکن است آن تصویری که در آن لحضه از سیاره گرفته شده از نظر انسان با فاصله خیلی زیاد، این سیاره وجود نداشته باشد اما تصویری که یک ماه آینده گرفته می‌شود یک شیئ کوچکی را در تصویر جدید ثبت می‌کند که در تصویر قبلی وجود نداشته است که هوش مصنوعی اینجا به کمک انسان آمده تا تصاویر را با دقت بسیار بالا مقایسه و پردازش می‌کند.
بیشتربخوانید
انتهای پیام/
