تب دِنگی از گزش پشه آئدس ایجاد می‌شود، به شرطی که این پشه قبلا فردی را که ویروس این بیماری را داشته نیش زده باشد و بر اثر گزش افراد، ویروس این بیماری را به فرد دیگر منتقل کند. در غیر این صورت گزش این پشه به تنهایی خطری ندارد.  

این ویروس بیشتر در مناطق گرمسیر دیده می‌شود اما انتقال پشه آئدس به کشور‌های دیگر باعث گسترش این بیماری به بیش از ۱۱۰ کشور در دنیا از جمله در اروپا شده است.

تب، سردرد، کمردرد، درد در پشت چشم، جوش و حساسیت‌های پوستی و در مواردی خونریزی به خصوص در ناحیه لثه از جمله علائم اصلی این بیماری هستند، اما گاهی اشتراک علائم آن با برخی بیماری‌های تنفسی مثل کرونا و آنفولانزا کار شناسایی آن را سخت می‌کند.

بیماری تب دنگ درمان خاصی ندارد، اما علائم آن تا حدود ۱۴ روز بعد از گزش پشه آئدس در صورتی که ناقل ویروس این بیماری باشد در فرد بروز می‌کند، اما در بیش از ۸۰ درصد موارد علائم بسیار خفیف و در مواردی بدون علامت است.

راه‌های پیشگیری از تب دنگی 

وزارت بهداشت به تازگی در اطلاعیه‌ای راه‌های پیشگیری تب دنگی در مسافرت را اعلام کرده است که در ادامه به آن می‌پردازیم.

هموطنان در هنگام مسافرت برروی مناطقی از پوست که با لباس پوشیده نمی‌شود از فرآورده‌های دافع حشرات تایید شده و استاندارد دارای یکی از مواد موثر مانند DEET)، دی ائیل تولامید ۲۰ تا ۳۰ درصد، پیکاریدین ۲۰درصد، IR۳۵۳۵) استفاده کنند و طبق دستور العمل آنها در فواصل زمانی معین تکرار شود.

از بیرون رفتن در ساعات پر گزش روز صبح زود و هنگام غروب آفتاب اکیدا پرهیز کنند.

لباس‌های رنگ روشن غیر چسبان، آستین بلند شلوار بلند و جوراب بپوشید.

درهر ساعت از طول روز در فضای باز نخوابید. پنجره‌ها دارای توری باشد در صورت لزوم به خوابیدن در فضای باز، حتما از پشه بند استفاده کنند.

بهترین راه برای محافظت از کودکان نصب توری برروی کالسکه و استفاده از لباس‌های پوشاننده و بلند است.

در صورت دیدن پشه در محل سکونت از متصدی هتل بخواهید که جهت اسپری کردن حشره کش اقدام کند.