هومن عمیدی کارشناس بازار سرمایه در گفت و گو با خبرنگار بورس گروه اقتصادی باشگاه خبرنگاران جوان، در رابطه با بازار پایه گفت: دستور العمل ها، قوانین و مقرراتی که در این بازار وجود دارد با سایر بازارها متفاوت است، بازار پایه تابلو زرد، نارنجی، قرمز به ترتیب دارای دامنه نوسان مثبت و منفی ۳، مثبت و منفی ۲ و مثبت و منفی ۱ است.
وی افزود: تابلوهای بازار پایه بر اساس ریسکها طبقه بندی شده است، در حقیقت شرکتهای در شرف اخراج از بورس و فرابورس را در بازار پایه قرار میدهیم، شرکتهایی که در بازار پایه تابلو قرمز قرار دارند، دارای ریسک بالایی هستند و شرکتهایی که در این بازارها هستند میتوانند، با بهبود ریسک خود به تابلو زرد و نارنجی که دارای ریسک کمتری هستند، بروند یا حتی به بازار اول و دوم فرابورس بروند.
بیشتر بخوانید
کارشناس بازار سرمایه اظهار کرد: همان جور که امکان ارتقای شرکتها داخل تابلو قرمز به مراحل بالاتر است، امکان اخراج آنها نیز از این تابلو وجود دارد.
عمیدی تشریح کرد: رنگ قرمزی که در بازار پایه میبینیم یعنی هشدار به تمامی سهامداران، که مسئولیت هر گونه خرید و فروش بر عهده خودشان است، سهام شرکتهایی که در تابلو قرمز قرار دارند، دارای ریسک بالایی هستند.
وی افزود: اگر مشکلی پیش آید سهامداران نمیتوانند نسبت به این قضیه معتقد باشند که، این شرکتها زیر نظر سازمان بورس سهامشان معامله میشود، پس باید مسئولیت این قضیه برعهده سازمان بورس باشد.
کارشناس بازار سرمایه تصریح کرد: نباید سهامداران از سازمان بورس این توقع را داشته باشند که صورتها و گزارشهای شفاف مالی را از این شرکتها دریافت کنند، در تابلو قرمز بالاترین میزان ریسک را میبینیم و شرکتها میتوانند برگردند و ارتقا پیدا کنند، که البته این قضیه کم اتفاق میافتد و جزو استثناها است، چون معمولا شرکتهایی که در بازار پایه تابلو قرمز هستند، وضعیت خیلی بدی را دارند.
وی در رابطه با تفاوت تابلوهای بازار پایه گفت: تفاوت بازار پایه در تابلو قرمز، زرد، نارنجی در میزان ریسک هایشان است، نارنجی به معنای خطرناک است، اما به آستانه وحشتناکی نرسیده است، ولی تابلو قرمز واقعا هشدار دهنده است، که هر لحظه امکان دارد اتفاق بدی درسهام شرکتهای تابلو قرمز رخ دهد و کسانی که سهام این شرکتها را میخرند، باید این قضیه را پذیرفته باشند و یا دلیلی خوبی مثل تغییر وضعیت شرکت داشته باشند.
کارشناس بازارسرمایه تصریح کرد: فقط شرکتها را بر اساس وضعیت خوب یا بد یا از جهت سود یا زیان تقسیم بندی نمیکنیم، بلکه در میزان شفافیت در انتشار صورتهای مالی و گزارشها تقسیم بندی میکنیم که این شرکتها در تابلو بازار پایه هستند، به هیچ صورتی حاضر به ارائه گزارش نیستند و شرکتهایی که سازمان از آن گزارشی دریافت نکند، با ریسک بالا شناخته میشوند.
انتهای پیام/