به گزارش خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از تبریز،منطقه حفاظت شده کاغذکنان تا چند دهه قبل جمعیت قابل توجهی از پلنگ را در خود جای داده بود که آمار آن‌ها به دلیل توسعه راه‌های ارتباطی و افزایش تردد در محدوده منطقه کاهش چشمگیری یافته است.

منطقه حفاظت شده کاغذکنان با مساحت بیش از ۵۰ هزار هکتار در بخش کاغذکنان در جنوب شهرستان میانه قرار دارد و از نظر زمین‌ریخت‌شناسی دارای سه واحد کوهستانی تپه‌ای و دشتی است.

ارتفاع در این منطقه از ۷۰۰ متر تا ۲۱۰۰ متر متغیر است و رودخانه قزل اوزن در کاغذکنان نه تنها منبع آب جانوران منطقه محسوب می‌شود، بلکه خرد زیستگاه نیز است.

این منطقه در مجاورت جاده ترانزیت میانه- زنجان به صورت دشتی و تپه ماهور‌های کم ارتفاع است که زیستگاه آهو به حساب می‌آید.

در قسمت‌های شمال شرق منطقه حفاظت شده کاغذکنان شهرستان میانه که به ارتفاع افزوده می‌شود، حیواناتی مانند کل، بز و پلنگ زندگی می‌کنند.

منطقه حفاظت‌شده کاغذکنان مانند چهارراهی در میان کوه‌های خلخال (کوه‌های باغرو)، کوه‌های طالش و کوه‌های طارم زنجان واقع شده و به‌صورت پلی جمعیت‌های پلنگ را در مناطق طارم و زنجان با جمعیت‌های شمال غربی و در نهایت قفقاز متصل می‌کند.

برخی از گونه‌های جانوری شامل پلنگ، کل و بز، آهو، خرس قهوه‌ای، گربه وحشی، خرگوش، سنجاب زمینی، خفاش نعل اسبی مدیترانه‌ای و انواع مختلفی از جوندگان، پرندگان، خزندگان و دوزیستان ساکن در منطقه حفاظت شده کاغذکنان هستند.

انتهای پیام/ک