به گزارش خبرنگار گروه استان‌های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان، اوایل اردیبهشت ماه امسال بود پویش زنجان همدل همزمان با ماه مبارک رمضان به نیت آزادی زندانیان جرائم غیرعمد در زنجان راه اندازی شد.

این پویش زیبا که با همکاری ستاد دیه استان زنجان و صدا وسیمای مرکز زنجان هدایت می‌شد سبب شد تا  خیل عظیمی از خیرین با اتحاد و همدلی زندانی‌هایی را که چشم امیدشان در آنسوی میله‌ها به خیرین بود بتوانند دوباره طعم آزادی را بچشند به آغوش گرم خانواده بازگردانند....

اما در میان این موج خروشان نام لطفعلی داودی بزرگمرد زنجانی بر سر زبان‌ها افتاد! کنجکاو شدم تا ببینم او کیست که همه به نیک نامی از او یاد می‌کنند... به سراغش رفتم، پیرمرد ۷۷ ساله‌ای که سالیان سال است در انتهای خیابان فردوسی زنجان بساط کفاشی اش را پهن کرده و غبار کفش‌های مردم این شهر را می‌زداید...

او در گفتگو با خبرنگار گروه استان های باشگاه خبرنگاران جوان از زنجان قصه زندگی اش را اینگونه بازگو کرد: سی سال است که ساکن روستای پنبه جوق از توابع شهر  زنجان است و همه روزه صبح علی الطلوع خانه اش را به مقصد زنجان ترک می کند.

مدت هاست که در انتهای خیابان فردوسی در گوشه ای از میدان بساط کفاشی آقا لطفعلی پهن شده  تا علاوه برپینه زدن و زدودن غبار از کفش های مردم قلب نیازمندان را هم صیقل داده و دل شکسته آن ها را وصله بزند.

مردی با دستان خالی و دلی بزرگ که دیدن یک گزارش از پویش زنجان همدل کافی بود تا از همه دارایی و سرمایه زندگی‌اش برای آزادی یک زندانی چشم پوشی کند.

او که نه درآمد زیادی دارد نه تحت پوشش بیمه است تمام پس انداز عمرش  را که ۱۰ میلیون تومان پول نقد بود برای آزادی یک زندانی بخشید تا گل لبخند را روی لبان خشکیده یک زندانی جرائم غیرعمد بکارد.

آقای داودی ادامه داد: به تماشای برنامه عطرلی باهار در قاب شبکه اشراق نشسته بودم که صحبت از پدری شد که بخاطر ۱۰ میلیون تومان بدهی به زندان افتاده است...با دیدن این صحنه قلبم به درد آمد.

آن شب تا صبح ناآرام و بی قرار بودم و به این فکر می کردم که چگونه می توانم این مرد جوان را از پشت میله های زندان نجات دهم؟

تصمیم گرفتم با پس اندازی که داشتم این کار خیر و خداپسندانه را انجام دهم.

پس از این اقدام سخاوتمندانه ی آقا لطفعلی استاندار و رئیس کل دادگستری استان زنجان به همراه چند تن از مسئولان استانی با حضور سرزده در منزل کوچک اما پرمهر این خیر نیک اندیش از این اقدام او تشکر کرده و از او خواستند تا مشکلات و مصائبی را که گریبانگیرش است  بیان کند تا مسئولین در صدد حل آن برآیند.

اما او در پاسخ به سوال آقای حقیقی استاندار زنجان که از او پرسید "حاج آقا چه مشکلی داری؟" گفت: الحمدالله هیچ مشکلی ندارم! باشنیدن این جمله از زبان آقا لطفعلی که مغازه ای از خود ندارد و ساکن یک خانه ۳۵ متری در روستای پنبه جوق از توابع شهر زنجان است و در آمد روزانه اش هم  تنها ۱۰ الی ۲۰ هزار تومان است با همسری که با بیماری دست و پنجه نرم می کند، همگی به فکر فرو رفتیم... براستی که بخشش دلی بزرگ می خواهد! نه حساب پرپول نه سرمایه آنچنانی...

این پیرمرد زنجانی لابلای صحبت هایش با مسئولینی که مهمان خانه اش بودند به چرخ دستی اش اشاره کرد که ۳ سال پیش ماموران سد معبر از او گرفته بودند و او ناچارا بساط کفاشی خود را در سرمای زمستان و گرمای تابستان روی زمین پهن می کند.

استاندار زنجان باشنیدن این حرف دستور داد تا به صورت ضرب الاجل چرخ دستی این پیرمرد را به او بازگردانند.

آقا لطفعلی قصه ما مصداق بارز این ضرب المثل قدیمیه که میگه تو نیکی میکن و در دجله انداز که ایزد در بیابانت دهد باز...

الوعده وفا! شهرداری منطقه در راستای اجرای دستور استاندار در خصوص بازگرداندن چرخ دستی آقای داودی و به پاس تقدیر از اقدام خیرخواهانه اش به جای چرخ دستی کهنه اش یک کانکس به او هدیه داد تا از سرمای زمستان و آفتاب سوزان تابستان در امان باشد.

لطفعلی داودی مرد کفاش انتهای خیابان فردوسی باز هم اینجاست... با دست‌هایی که سخاوتمندانه می‌بخشند و چقدر غبطه باید خورد به این حس و حال، حالی که با دنیا عوض نمی شود.

گزارش شیرین محمودی

انتهای پیام/م