یک شاعر گفت: بسیاری از معادل‌سازی‌های فرهنگستان زبان و ادب فارسی بیشتر جوک‌ها و فکاهی‌های شبکه‌های مجازی را تغذیه می‌کند.

ناصر پروانی، شاعر و نویسنده در  گفت‌و‌گو با خبرنگار حوزه ادبیات گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان درباره معادلسازی جدید فرهنگستان زبان و ادب فارسی گفت: بسیازی از معادل‌سازی‌های فرهنگستان زبان و ادب فارسی بیشتر جوک‌ها و فکاهی‌های شبکه‌های مجازی را تغذیه می‌کند. از کلماتی که ریشه اصیل فارسی دارند در معادل‌سازی ها  به کار می‌رود و این معادل ها در بین مردم برای جوک و لطیفه استفاده می‌شود.


بیشتربخوانید


وی افزود: متاسفانه کلماتی که در فرهنگستان زبان و ادب فارسی برگردان می‌شود بیش از اینکه نشان دهد افرادی برای معادلسازی فکر کردند نشان می‌دهد انگار یک نرم افزار بدون هیچ گونه تعهدی به زبان فارسی و تفکر درباره ساخت کلمه این کار را انجام می‌دهد. علت اینکه معادل‌های فرهنگستان زبان و ادب فارسی جای خود را میان مردم باز نمی‌کند این است که فرهنگستان، تولید کننده کلمات نامانوس است. در برابر آن کلمه‌هایی که از زبان‌های لاتین و عربی به زبان فارسی وارد شدند، برای مردم ملموس هستند.

این نویسنده با اشاره به اینکه پس از رواج کلمات زبان‌های دیگر میان مردم برای آن‌ها معادل‌سازی می‌شود، اظهار کرد: برای کلمه‌ای مانند «پیک» پس از شیوع بیماری کرونا و رواج آن میان مردم معادل‌سازی می‌شود و کلمه را تغییرمی دهند. زیباشناسی، تاثیرپذیری، همگن بودن با زبان فارسی و رساندن مفهوم کلمه به ذهن مخاطب از مواردی است که در معادل‌سازی‌ها باید به آن توجه کرد.

این شاعر ادامه داد: امکان ندارد مردم معادل‌های فرهنگستان را به کار ببرند. باید مطالعات بیشتری پیش از معادل‌سازی برای این کلمه انجام می‌شد. تمام کلماتی که در معادل‌سازی‌ها از آن استفاده می‌شود، کلماتی هستند که در قرن هاست مردم از آن استفاده نمی‌کنند. این کلمه‌ها را از کتاب‌های قدیمی استخراج می‌کنیم و در معادل‌سازی هایمان بسیار بداهه و بدون مطالعه استفاده می‌کنیم. این نوع معادل‌سازی نتیجه‌ای جز پس زده شدن معادل‌ها ندارد. با این کار کلمات قدیمی زبان فارسی را می‌سوزانیم.

وی بیان کرد: تعدادی از واژه‌های مهجور و قدیمی در معادل‌سازی‌ها از بین می‌رود، یقین دارم کلمه «ویژند» به جای «برند» میان مردم به کار نمی‌رود. ممکن است برای این معادل لطیفه‌هایی ساخته شود. اگر آن را در جای درستش یعنی در شعر و متنی ادبی مشاهده کنیم، مفهومی خنده دار برایمان داشته باشد. دیگر آن مفهوم اصلی اش را به ذهنمان متبادر نکند. با این روشی که برای جایگزینی کلمات زبان‌های دیگر استفاده می‌شود، تمام واژه‌های قدیمی زبان فارسی را سوزاندیم. حتی یکی از معادل‌های فرهنگستان زبان و ادب فارسی در میان مردم استفاده نشد.

 

انتهای پیام/ 

اخبار پیشنهادی
تبادل نظر
آدرس ایمیل خود را با فرمت مناسب وارد نمایید.
نظرات کاربران
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۰
Iran (Islamic Republic of)
شهروند گمنام
۱۳:۳۴ ۲۶ خرداد ۱۴۰۰
واژهء «رایانه» و «یارانه» و «پیامک» و مانند آنها هنگامی نزد مردم و رسانه ها و در نوشتارها فراگیر شد که از سوی دستگاه ها به کار گرفته شد. فرهنگ سازی نیاز است. کاربرد فراگیر نخست باید از سوی رسانه ها و آموزش و پرورش و دستگاه ها باشد تا واژگان جا بیفتند. به یاد داشته باشید روزگاری واژگانی همچون «پرونده» و «بایگانی» و «گزارش» و «شهربانی» و «دادگستری» و «سرگرد و سرهنگ» و مانند اینها برابر بیگانهء شان فراگیر بود که امروز جایگزین شده اند. اگر به زبان به خنده بنگریم؛ آری آنچه در بالا گفته شده است، درست است. گنجایش زبان پارسی در برابرسازی، بسیار بالاست. به ویژه آنکه بسیاری از واژگان تازی (عربی) امروزین در فارسی سره برابر دارند که بدبختانه به کار نمی روند و راهش فرهنگ سازی است و دلسوزی.