حجت الاسلام عباس صلواتی در گفت وگو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، گفت: قبل از بیان توقعات روحانیت از دولت، باید توجه داشت که توقعات دولت از روحانیت مقدم است چرا که آغاز گر، پیشران و داعیه دار نظام جمهوری اسلامی و تحقق حکومت و دولت اسلامی در ایران عزیز روحانیت بوده و هست. روحانیتی که  پیشران جنبش این ملت به سمت اهداف حکومت اسلامی بوده و همچنان طلایه دار حرکت به سمت آبادانی دنیا و آخرت این ملت مظلوم است.

وی افزود: البته منظور از روحانیت اشخاص خاصی از روحانیون نیست بلکه جریان اصیل و ناب روحانیت است که تمام شاخصه‌های فردیِ طراز این جریان در وجود حضرت امام خمینی (ره) و بعد از ایشان در وجود مقام معظم رهبری تجلی یافته است. در جامعه‌ای که به برکت لبیک مردم به دعوت روحانیت اصیل برخواسته از اسلام ناب محمدی، بسیاری از مقدمات و زمینه‌ها و زیر ساخت‌ها ایجاد شده و خون شهیدان در پیکر بی جان کشور جاری و جانی تازه به آن داده، دولت باید ازجامعه روحانیت مطالبه داشته باشد و بخواهد که طلبه‌ها و علمای دین نقش خود را در جامعه و حکومت اسلامی ایفا کنند.

خطر دنیا زدگی جامعه روحانیت
وی افزود: این در حالی است که برخی از طلاب، روحانیون و علمای دین بجایی که به فکر رسالت‌ها و مسئولیت‌های روحانیت از جمله تبلیغ، روشنگری در احکام و حدود شرعی و بالا بردن سطح ایمان عمومی  برای تحقق اهداف اسلام در جامعه و ... -باشند بعضا به دغدغه‌هایی شخصی خود مشغول شده و مبتلا به رفاه زدگی میشوند. به عبارتی خلاصه تر، توقع دولت و مردم از روحانیت این است که بی دریغ و بدون چشم داشت در راستای تحقق اهداف اسلام عزیز از دل و جان مایه بگذارند و در این راه از مسیر خود خارج نگردند.

بیشتر بخوانید

• انتظارات جامعه روحانیت از دولت منتخب چیست؟

بازگشت روحانیت به اصالت خود و ایجاد عرصه توسط دولت در این راستا
این کارشناس مذهبی در ادامه گفت: در مرتبه دوم مقابلا دولت موظف است عرصه را برای حضور علما و طلاب فاضل علوم دینی برای حضور در هر جایی از نظام و دولت اسلامی که هنوز کاستی‌های در آن دیده میشود باز کند تا با حضور روحانیت اصیل انقلابی در این جایگاه‌ها و نشر و تبلیغ معارف اسلامی راه برای تثبیت دولت اسلامی باز شود. در بسیاری از ارکان دولتی جای خالی روحانیت اصیل به چشم میخورد خصوصا در نظام آموزش کشور چه در آموزش عالی چه در آموزش و پرورش؛ دولت باید از نیرو‌های متخصص علوم دینی در راستای تخصص خودشان استفاده و آنان را درجایکاهی مناسب این صنف قرار دهد.

وی افزود: با توجه به زیر ساخت‌های ایجاد شده؛ اراده دولت کافیست تا صنف روحانیت به جایگاهی که اصالتا به آن تعلق دارند و برایش آموزش دیده اند باز شود؛  نتیجه این موضوع هم پرورش نیرو‌هایی هستند که عقایدشان به طور صحیح بنا شده تا خود را برای مسئولیت در بخش‌های مختلف آماده کنند و در آخر با تفکر اصیل اسلامی و التزام و عمل به آن و گوهر حفظ شده انسانیت تازمان گرفتن یک سمت، مسئولیت خود را به نحو احسن انجام دهند.این موضوع در گرو شناسایی دقیق جامعه روحانیت و تصفیه و تقسیم درست طلاب علوم دینی است تا بتوان به مرور ایشان را وارد حوزه‌های تخصصی خودشان کرد.

استخدام روحانیون درست است یا غلط؟
حجت الاسلام عباس صلواتی ادامه داد: منظور از این حرف لزوما به معنای استخدام نیست. بلکه اصالتا استخدام میتواند بد‌ترین چیز برای یک روحانی یا طلبه باشد چرا که غالبا استخدام در یک نهاد با اصل رسالت‌های روحانیت در تضاد بوده و روحانی را وام دار و حریتش را سلب میکند؛ لذا در طول تاریخ تشیّع، مراتب رشد و تربیت طلاب و علمای دین از ابتدا با سیاست‌های کلی اهل بیت علیهم السلام به صورت مستقل از هر حکومتی بنا شده و در قالب تشکیلاتی، استقلال مالی و مدیریتی خود را حفظ نموده است.

وی ادامه داد: رسالت‌های روحانیت در بیشتر موارد در استخدام نمیگنجد، لذا حتی آنجایی که بخواهند فردی از روحانیت را استخدام کنند، علی القاعده او باید طبق وظایفی که دارد این پیشنهاد را پس بزند. چرا که روحانیت یک عنصر فرا دولتی است و قرار است جلو دار امر حرکت ملت‌ها و دولت‌ها باشد. البته این‌ها منافاتی ندارد با اینکه گاهی اوقات در بعضی مواقع به خاطر یک سری اهداف کوتاه مدت این امر محقق شود لیکن به نظر میرسد این امور خلاف اصل است. بازگذاشتن راه برای ورود روحانیت اصیل طبق تخصص و تواناییشان در عرصه‌های مربوط به آن‌ها به احیای بخش هایی، چون مدارس و مساجد و امور فرهنگی در ارگان‌ها و ... خواهد انجامید. بخش‌هایی که نقش قلب تپنده حرکت این ملت را به سمت اهداف متعالی اسلام دارند.

حجت الاسلام  صلواتی در آخر خاطر نشان کرد: این نکته خیلی حائز اهمیت است که متاسفانه ما به اندازه نیاز، روحانی فاضل اصیل پرورش نمی دهیم. کاری که دولت‌ها در این راستا میتوانند انجام دهند، همان به کار گیری روحانیون اصیل در جایگاه خودشان است.

انتهای پیام/