به گزارش خبرنگار حوزه اخبار داغ گروه فضای مجازی باشگاه خبرنگاران جوان، محمد بن علی  مشهور به امام محمدِ باقر(ع) پنجمین امام و پیشوای شیعیان است. امام باقر(ع) فرزند امام سجاد(ع) است و مادر بزرگوارشان نیز فاطمه دختر امام حسن (ع) است بدین ترتیب نسب ایشان هم به امام حسن(ع) و هم به امام حسین(ع) می‌رسد.

امام باقر(ع) در ۱ رجب سال ۵۷ قمری در مدینه چشم به جهان گشودند این در حالی است که برخی ولادتشان را ۳ صفر همان سال نقل کرده‌اند.  بنا بر بسیاری از روایات حضرت باقرالعلوم (ع) در واقعه کربلا در حالی که خردسال بودند، حضور داشتند. امام باقر(ع) خود در مورد حضورش در کربلا فرمودند: «جدّم امام حسین(ع) کشته شدند، در حالی که من چهار ساله بودم و کشته شدن او را به یاد می آورم.»

مقام علمی امام باقر(ع) آن قدر عظیم و بلند مرتبه است که خیلی از مخالفان او و دانشمندان به این امر اعتراف و اقرار دارند. براساس برخی روایات سرانجام ایشان پس از 19 سال امامت بر شیعه در ۵۷ سالگی و در ۷ ذی‌الحجه سال ۱۱۴ هجری قمری بر اثر مسمومیت به شهادت رسیدند.

امام باقر(ع) وصیت کرده بودند در لباسی که در آن نماز می‌خواندند دفن شوند. ایشان در قبرستان بقیع، کنار مرقد پدرشان امام سجاد(ع) و عموی پدرشان امام حسن(ع) دفن شدند.

یک عمر سوخت قلب تو از کینه هشام آن دشمن سیاه دل بی حیای تو

تنها نه در عزای تو چشم بشر گریست آن دشمن سیاه دل بی حیای تو

ای خفته همچو گنج، به ویرانه بقیع پر می‏ زند کبوتر دل، در هوای تو

در را به روی امت اسلام بسته‏ اند آن گمرهان که بی خبرند از صفای تو

خسته در بند غمم بال و پرم می سوزد

نفسم با جگر شعله ورم می سوزد

با دلم زهر چه کرده ست خدا می داند

جگرم نه که زپا تا به سرم می سوزد

شهادت امام محمد باقر(ع) تسلیت باد

تنها تر ین غر یب دیار مد ینه بود

او مرد علم و زهد و وقار و سکینه بود

صد باب علم از کلماتش گشوده شد

در بین عالمان به خدا بی قرینه بود

شهادت امام محمد باقر(ع) تسلیت باد

گوهر آل رسولی

به جهان نور دو عینی

پسر کرب و بلائی

نوه ی پاک حسینی

دلم پر می ‏زند امشب برای حضرت باقر

که گویم شرحی از وصف و ثنای حضرت باقر

ندیده دیده ی گیتی به علم و دانش و تقوا

کسی را برتر و اعلم به جای حضرت باقر

بـه سر مـی پـرورانم من هوای حضرت بـاقر(ع)

بـه دل باشد مرا شوق لقای حضرت باقر(ع)

زعشقش جان من بر لب رسیده کس نمی دانـد

کـه نبود چاره ساز من سوای حضرت باقر(ع)

نه طاقت است زبان را به وصف غم هایش

نه قدرت است قلم را که تا کند مرقوم

بگو به امت اسلام، این سخن (میثم)

به مرگ حضرت باقر یتیم گشت علوم

کسی که بود شکافنده ی تمام علوم

هزار حیف که از زهر کینه شد مسموم

سر تو باد سلامت یا رسول الله

وصّی پنجم تو کشته شد، ولی مظلوم

ای باقر علم نبی، فرزند حیدر / از ما شفاعت کن اماما روز محشر
کی می‌شود قبر تو را در بر بگیرم / پروانه سان دورت بگردم تا بمیرم
شهادتش تسلیت باد

شهادت شکافنده علم نبوی و مظهر حلم علوی
امام محمد باقر (ع) تسلیت باد...

گشته مسموم از جفا امام ِ باقر / نور چشم ِ مصطفی امام ِ باقر

ای عالم ِ ای مُدبّر / ای نور حیّ قادر / مظلوم امام ِ باقر

در عزایت یا مولا گریه شد کار همه / آتش دل‌ها شده ناله‌های فاطمه

یا مظلوم یا مظلوم ای پسر فاطمه

شهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد

یا باقر از فرط غمت افسرده گشتیم / از غصه جانسوز تو پژمرده گشتیم
هر شیعه در دل حجله داغ تو بسته / سنگینی داغت دل ما را شکسته...

علم و کمال و حکمت و توحید جان گرفت / از نطق جان فزای تو یا باقرالعلوم
یک لحظه وا کند گره از کار عالمی / دست گره گشای تو یا باقرالعلوم
دردا که صبح و شام هشام از ره ستم / کوشید بر جفای تو یا باقرالعلوم
دردا که شد نهان به دل خاک در بقیع / روی خدانمای تو یا باقرالعلوم
شهادت مظلومانه‌اش، تسلیت

تنت از درد و الم کاسته شد
تا که دین قامتش آراسته شد
ای ز آغاز طفولیت خویش
بوده در رنج و غم و درد، پریش
شهادت امام محمد باقر (ع) تسلیت باد

انتهای پیام/