به گزارش گروه وبگردی باشگاه خبرنگاران جوان،اولین دوره بازیهای المپیک تابستانی سال ۱۸۹۶ به میزبانی آتن یونان برگزار شد. با این حساب ۱۲۵ سال از آغاز بازیهای المپیک به شیوه نوین میگذرد و طی این مدت ۳۱ دوره این بازیها به سرانجام رسیده است.
ایران در اولین دوره این بازیها حضور نداشت، اما همزمان با برگزاری دومین دوره المپیک در فرانسه (۱۹۰۰ پاریس) شمشیربازی از ایران هم در بازیها شرکت کرد؛ بنابراین نقطه آغاز ایران برای شرکت در بازیهای المپیک مربوط به ۱۲۰ سال پیش میشود.
با این حال، اما باید بازیهای ۱۹۴۸ لندن را مبدایی برای حضور رسمی ورزش ایران در این بازیها قرار داد، جایی که ورزش ایران در قالب یک کاروان متشکل از چند ورزشکار از رشتههای مختلف در بازیها حاضر شدو این روند را به صورت مستمر تا به امروز ادامه داده است.
دریافت اولین دعوتنامه حضور در المپیک بعد از عضویت در IOC
تشکیلات ورزشی ایران تقریباً از پیش از بازیهای المپیک ۱۹۳۶ برلین (۱۳۱۵ شمسی) به وجود آمد. آن زمان ایران در کمیته بین المللی المپیک (IOC) عضویت نداشت، اما طبق دعوتنامه دریافتی در اردویی با نام «همایش تربیت بدنی و ورزش» در آلمان که محل برگزاری بازیهای المپیک بود، شرکت کرد.
بعد از اتمام جنگ جهانی دوم اوضاع اجتماعی ایران به تدریج آرام شد و مسابقههای قهرمانی کشور که از سال ۱۳۱۸ شروع شده بود پس از مدتی وقفه مجدد از سر گرفته شد. در جریان این رقابتها ورزشکاران ایران به خصوص در دو رشته وزنه برداری و کشتی نشان دادند که قادر به نبرد و رقابت در صحنههای بین المللی هستند به خصوص که حضور تیم وزنه برداری ایران در مسابقات اروپایی ۱۹۴۷ -به صورت میهمان- نشان داد که ایران در این رشته میتواند جزو ۱۰ تیم اول جهان باشد. در کشتی هم رقابتهای داخلی و به خصوص حضور مربی با تجربه و بین المللی از ترکیه به نام «صاییم اریکان» نوید بخش آینده موفق ورزشکاران این رشته بود.
سازمان ورزش کشور که در آن روزها «انجمن تربیت بدنی و پیشاهنگی» نامیده میشد در سال ۱۳۲۵ مبادرت به تشکیل فدراسیونهای ورزشی کرد. همزمان فدراسیونهای تازه تاسیس با تلاش افرادی همچون دکتر علی کنی و ابوالفضل صدر و فتح الله امیرعلایی به عضویت فدراسیونهای بین المللی در آمدند. در همین راستا و در تیرماه ۱۳۲۵ (۱۹۴۷ میلادی) کمیته بین المللی المپیک درخواست ایران را برای عضویت در این کمیته پذیرفت.
همزمان کمیته ملی المپیک در ایران تشکیل شد و اساسنامه آن هم طبق منشور المپیک تدوین شد. دکتر علی کنی هم به عنوان اولین رئیس این کمیته منصوب شد و هیات اجرایی هم با حضور افرادی مانند مهندس حسین صادق، نصرت الله شاهمیر، سرهنگ مبشری، سروان محمد خاتمی و حمید محمدپور شکل گرفت.
اینگونه راه برای ورود به صحنه بازیهای المپیک هموار شد طوری که نخستین کاروان رسمی ایران ۱۳ ماه بعد از عضویت ایران در IOC در بازیهای ۱۹۴۸ لندن شرکت کرد. (بعد از المپیک ۱۹۳۶ که ایران در اردوی جانبی آن شرکت داشت دو المپیک ۱۹۴۰ و ۱۹۴۴ به علت جنگ برگزار نشد)
لوگوی المپیک ۱۹۴۸ لندن و عکس مربوط به محمد جعفر سلماسی تنها مدال آور ایران در آن بازیها
اولین حضور رسمی در المپیک با وام یک میلیون ریالی!
حضور ایران در المپیک ۱۹۴۸ لندن طبق دعوتنامه دریافتی از کمیته بین المللی المپیک انجام شد، اما زمانیکه این دعوتنامه برای ایران ارسال شد دولت از لحاظ بودجه در مضیقه بود. در لایحه دولت قرار بود مجلس سه میلیون ریال برای کمک به تربیت بدنی تصویب کند، اما در نهایت به دلیل اوضاع متشنج داخلی و کسری بودجه تمام لوایح دولت در مجلس رد شد.
اینگونه شد که تیمسار جهانبانی رئیس وقت تربیت بدنی ایران به شاه متوسل شد و برای تشکیل اردو و اعزام کاروان به المپیک «یک میلیون ریال» وام گرفت. بعد از آن بود که اردوی ورزشکاران ایرانی شکل گرفت و در آخرین لحظات از مهلت باقی مانده ثبت نام آنها برای اعزام به بازیها انجام شد. بدین ترتیب کاروان ایران در ۶ رشته وزنه برداری، کشتی، مشت زنی، ژیمناستیک، بسکتبال و تیراندازی با ۳۸ ورزشکار و ۱۳ همراه برای نخسین بار در بازیهای المپیک شرکت کرد.
این کاروان با پرچمداری سرهنگ مصطفی بهارمست در مراسم رژه المپیک ۱۹۴۸ لندن شرکت کرد. در این بازیها محمد جعفر سلماسی در دسته ۶۰ کیلوگرم مسابقات وزنه برداری صاحب مدال برنز شد و نخسین نشان ورزش ایران در بازیهای المپیک را به نام خود ثبت کرد.
در همین رقابتها در کشتی یک رتبه چهارمی و یک رتبه پنجمی در سبکترین و سنگینترین وزنها به دست آمد. در بسکتبال هم تیم ایران در میان ۲۸ تیم شرکت کننده در رده ۱۴ ایستاد، اما در سایر رشتهها موفقیت قابل توجهی به دست نیامد.
پیشینه ۱۲۰ سال حضور ایران در بازیهای المپیک
بعد از حضور در المپیک ۱۹۴۸ لندن و تا پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، ورزش ایران در تمام ادوار برگزارشده بازیهای المپیک شرکت داشت. بعد از پیروزی انقلاب ۵۷، اما ایران در دو دوره بازیها غیبت داشت. (۱۹۸۰ شوروی و ۱۹۸۴ لس آنجلس)
سال ۱۹۸۰ المپیک بیست و دوم به میزبانی شوروی در مسکو برگزار شد. آن بازیها به دلیل اشغال افغانستان که کشور مسلمان و همسایه ایران است، از سوی کشورمان تحریم شد. مسئولان ورزش ایران المپیک بیست و سوم را هم به دلیل حمایتهای آمریکا از عراق که به خاک کشورمان تجاوز کرده بود، تحریم کردند. آمریکا میزبان این بازیها (۱۹۸۴) در لس آنجلس بود.
پیش از برگزاری بازیهای ۱۹۸۸ سئول، اما مجدد شرکت در بازیهای المپیک در برنامه ورزش ایران و دولتمردان قرار گرفت. اینگونه شد که کاروان ایران با ۲۷ ورزشکار در آن دوره بازیها شرکت کرد اگرچه نتیجهای بهتر از کسب یک مدال نقره (عسگری محمدیان در کشتی آزاد) و جایگاه مشترک ۲۶ با هفت کشور به دست نیاورد.
جعفر سلماسی دارنده مدال برنز المپیک ۱۹۴۸ لندن و اولین مدال آور ایران
بعد المپیک ۱۹۸۸ حضور ایران و ورزشکاران ایرانی در بازیهای المپیک به صورت متوالی ادامه پیدا کرد.
در هر صورت اینکه تا به امروز ورزش ایران جدا از المپیک ۱۹۰۰ پاریس، به صورت رسمی در ۱۶ دوره دیگر این بازیها کاروان اعزامی داشته است و امروز هم در آستانه اعزام هفدهمین کاروان خود قرار دارد.
پیشینه ۱۲۰ ساله ورزش ایران از حضور در ادوار مختلف بازیهای المپیک به شرح زیر است:
حضور دوباره ورزش ایران در المپیک در بازیهای ۲۰۲۰ توکیو رقم میخورد. این بازیها ازاول مردادماه به میزبانی ژاپن آغاز شده و تا ۱۷ مردادماه ادامه خواهد داشت.
منبع:مهر
انتهای پیام/