یدالله بهتاش مداح اهل بیت (ع)، در گفت و گو با خبرنگار حوزه قرآن و عترت  گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان، با بیان حدیثی از امام حسین (ع) گفت: «إنی لّم اّخرُج عّشّرا ولا بّتّرا و لا مُفسِدا و لا ظالما انی خَرَجتُ لطلبِ الاِصلاح فی امتِ جدی و اُرید ان آمر بالمعروف و أنهی عن المنکر». آقا امام حسین (ع) وقتی می‌خواستند به کربلا بروند؛ وصیت‌نامه‌ای نزد برادرشان محمد حنفیه گذاشتند و در آن نامه هدفشان را از رفتن به کربلا تعیین کرده و فرمودند من برای  شر، فساد و ریا خروج نکرده ام و در آخر می‌فرمایند قصدشان امر به معروف و نهی از منکر است.

وی افزود: وقتی امام حسین برای این هدف رفتند؛ مجالس امام حسین هم باید این هدف را دنبال کنند. هدف امام از قیام فقط گریه مردم برای ایشان نبوده است. خوانش مداحان در جامعه بسیار تأثیر دارد و وقتی چیزی تاثیرگذار شد، آفت هم می‌گذارد. مداحان قدیمی با خواندن شعرهای پندآموز  و اخلاقی در هر مجلسی به تناسب شرایط شرکت‌کنندگان و سپس خواندن مدح و مرثیه در وصف ائمه اطهار به خصوص امام حسین (ع)، به ایجاد شور در میان مستمعین و عزاداری می‌پرداختند.

هدف وسیله را توجیه نمی‌کند؛ جذب به چه قیمتی؟

این مداح اهل بیت (ع) با اشاره به اینکه در زمان های قدیم نیز جوان‌ها جذب روضه شده و بعدها پیرغلام می‌شدند، گفت: این جوانانی که به سبک‌های جدید مداحی می‌پردازند نیز جوان‌های خوبی هستند؛ ولی بعضاً استاد نداشته اند و احکام مداحی را نمی‌دانند. جذب مستمع به هر قیمتی درست نیست. من با نوآوری مخالف نیستم ولی باید حد و حدودها مراعات شود؛ نه تا جایی که مستمع با شنیدن سبک مداحی، به جای امام حسین یاد فلان خواننده بیفتد.

شور بدون شعور بی نتیجه است

وی تصریح کرد: البته با تذکرات رهبر انقلاب وضعیت کمی بهتر شد؛ ولی اگر با آن سرعت ادامه پیدا می‌کرد، کار به ابتذال کشیده می‌شد.  اما باز هم برخی مداحان نسبت به این انحرافات کم توجه هستند؛ کسی هم نیست از این روند انحرافی در برخی هیئات جلوگیری کند. جوانان بدانند که شور بدون شعور بی نتیجه است و باید شورها را تبدیل به شعور کنیم. شعور که حاصل شد، آن وقت افراد پای کار امام حسین ایستاده و ثواب واقعی حاصل می‌شود.

بهتاش در پایان به مداحان توصیه کرد کتاب لُؤلُؤِ مرجان نوشته مرحوم محدث نوری (استادِ شیخ عباس قمی) را بخوانند و خاطرنشان کرد: در این کتاب شرط قبولی روضه و مداحی و کسب ثواب، داشتن خلوص به معنی در نظر گرفتن خدا و صداقت در روضه‌خوانی عنوان شده است؛  نه گریاندن مردم به هر قیمتی!

انتهای‌ پیام/